Pagina 33 van 33
Re: When children of the night roam the day
Geplaatst: 03 Mar 2020, 13:21
door varden
Beheerst zette Cyra haar tas op tafel, waarbij het te horen was dat er een fles in zat, voor ze zich naar hem omdraaide en ze ontspannen tegen zijn bureau leunde terwijl ze hem aankeek. "You're hot, you're sexy. She can't have you... I get it." Waarop ze hem even met een wat speelse grijns aankeek, maar toen zonder haar billen van het bureau te lichten de fles tevoorschijn haalde. "Ik heb mijn gemiddelde verbeterd." En dat was best knap, want Cyra had al een solide gemiddelde 8 gehad. Nu was hoge cijfers halen wel makkelijk als je echt hele avonden kon studeren zonder er moe van te worden en dan in slaap te vallen boven je tentamen.
Re: When children of the night roam the day
Geplaatst: 21 Apr 2020, 20:17
door Ravief
Uiteraard moest hij met zijn ogen rollen daarbij. Zelf zag Sevas zich niet als zo begeerlijk en hij vond het altijd weer verwonderlijk als er wezens in hem geïnteresseerd waren. Zoals Abby al zei: hij had een plank voor zijn kop als het om flirten ging. Voornamelijk omdat hij gewoon nooit geloofde dat het echt was.
Vervolgens keek hij met grote ogen naar de fles en grijnsde toen. In een snelle beweging had hij Cyra op zijn schoot getrokken. Een warme, lange zoen volgde. "Gefeliciteerd lieverd." Hij had nu niet veel tijd voor zijn volgende afspraak er was, maar wel genoeg tijd om samen wat te drinken en te ontspannen. "Nog even en de universiteit weet niet meer wat ze met je aanmoeten omdat je gewoon te hoge cijfers haalt."
Ze toosten op Cyra's studeerkunsten en op hun samenzijn en Sevas stelde voor om samen uit eten te gaan die avond, of anders de avond erop. Het werd de avond erop omdat Cyra en Charlie plannen hadden. "Als ze weer met een kater in mijn les zit, weet ik niet of ze het ooit haalt," lachte hij. Al was het niet per se waar. Charlie had dan wel een rijk feestelijk studentenleven, ze werkte hard. Dat was in elk geval wat Sevas ervan zag.
's Avonds liet hij zijn werk voor wat het was. Hij nam de tijd om te koken omdat hij zelfzorg belangrijk vond, maar vervolgens besteedde hij tijd aan zijn eigen research. Het gevoel dat hij vlakbij was, was frustrerend want elke keer dat hij eraan werkte, voelde het alsof het tussen zijn vingers glipte. Sevas verloor het besef van tijd, zo diep in de boeken en zijn eigen notities zat hij.
Hij had geen idee hoe laat het was toen hij wat drinken pakte en besloot dat hij het eens van een andere kant moest benaderen. Misschien was een tijdlijn een goed idee. Wat herinnerde hij zich nog van zijn contact met Cyra?
Beetje bij beetje zette hij een lijn met gebeurtenissen in elkaar. De aanval in het café, hun dates, ergens kwam Ivan, nieuwe dates.. Terwijl hij zo nadacht over Cyra en wat hij voor haar voelde, kwam zijn hoofdpijn ook terug. Sevas wreef over zijn voorhoofd en sloot even zijn ogen. Er moest meer terug te halen zijn. Ze hadden gekust en toen had hij geweten dat hij haar miste in zijn leven. Er moest..
Verder dan dat kwam hij niet. De hoofdpijn werd te heftig en Sevas viel bewusteloos op de grond.
Re: When children of the night roam the day
Geplaatst: 25 Apr 2020, 20:34
door varden
"Ik vrees wel dat dat gaat gebeuren, het is traditie," zei Cyra met een grijns terwijl ze een kus op zijn lippen drukte. Ze bleef zolang als mogelijk hangen, ze trokken af en toe een verbaasde blik van mensen die langsliepen en hen door het glas in de deur zagen zitten, maar uiteindelijk moest hij naar zijn volgende les, en ging zij zich voorbereiden op de avond met Charlie. Wat vooral in hield dat zij kookte, en haar vriendin volstopte met wat als "een goede bodem" kon worden gezien. Ze grijnsde naar haar beste vriendin. "Dus, gaan we ons vanavond bezatten zonder iemand te verleiden?" Charlie had nog altijd niet veel willen zeggen over haar date, en hoewel ze wist van Cyra en Sevas (gezien de hele campus daarover wist) was de witharige vrouw ook niet altijd even open over wat er nou precies gaande was. Maar drank en dansen kon altijd.
Re: When children of the night roam the day
Geplaatst: 27 Apr 2020, 22:27
door Ravief
Charlie was niet per se een lichtgewicht en had ook genoeg ervaring met stappen om te weten dat ze de stevige maaltijd nodig ging hebben. Ze kende alleen haar grenzen nog altijd niet goed genoeg. Ze dronk steevast twee biertjes te veel en had daar eveneens steevast de volgende dag enorm spijt van. Toch leek ze er nooit wat van te leren.
Ze zei nooit nee tegen een zelfgemaakte maaltijd en Cyra wist precies wat ze lekker vond. Dus genoot ze van het eten en het gezelschap van haar vriendin. De laatste paar weken waren heftig geweest. Ze woonden samen en bovendien kende Charlie haar al jaren. Het was moeilijk geweest om haar te blijven steunen in dit alles. Een paar keer had ze geprobeerd het erover te hebben en te zeggen dat ze weg moest blijven bij die professor als het haar alleen maar hartzeer opleverde. Maar nu... Nu zag ze hoeveel ze om de docent gaf en ze leek een heel stuk gelukkiger. Dan kon ze niet anders dan blij zijn voor Cyra dat het weer goed zat en alleen maar hopen dat het dit keer ook echt goed zou blijven gaan.
"Bezatten en dansen, you know it!" Charlie grijnsde naar haar. "Dus het is weer helemaal aan tussen jou en Konstantin?" Want ja.. normaal hoorde bij bezatten en dansen ook zeker wel het kijken of ze wat konden scoren. Dat ze dan nu allebei niet voor een scharrel gingen, zei wel wat.
Na het eten gingen ze zich omkleden en even later zaten ze in de metro naar het betere gedeelte van de stad.
Re: When children of the night roam the day
Geplaatst: 01 Mei 2020, 10:45
door varden
En Cyra was haar beste vriendin eeuwig dankbaar dat ze haar de hele tijd had gesteund en altijd aan haar kant leek te staan. Maar ze had heus wel door gehad dat de rollercoaster aan emoties en zaken natuurlijk ook Charlie niet in de koude kleren was gaan zitten. Cyra had geprobeerd zichzelf weer af te sluiten op de manier die ze had gedaan toen ze Sevas net had leren kennen en ze voor de opdracht samen hadden gezeten, en hoewel haar dat naar de buitenwereld goed lukte had het minder effect bij Charlie (of bij Sevas, elke keer weer). Charlie kende haar te goed, hoewel ze daardoor ook wist wanneer ze de houding intact moest laten en Cyra even "haar waardigheid moest laten" - zoals de vampier dat zelf noemde -.
Cyra glimlachte dan ook zowaar lichtelijk verlegen en een tikje meisjesachtig, niet een houding die gewoon was voor de platinablonde vrouw, toen Charlie Sevas opbracht. Ze haalde een schouder op terwijl ze de mens aankeek en ondertussen een hap nam. "Volgens mij wel," zei ze nadat ze haar mond leeg had gegeten. "Ik bedoel... We moeten wel nog aan een aantal dingen werken, zoals een paar duidelijke afspraken over buitensluiten en wanneer ik serieus hysterisch met dingen naar zijn hoofd mag gaan gooien," ze grapte erover, maar er zat een kern van waarheid in. Sevas en zij hadden een heel lang leven voor zich, en hoewel het niet duidelijk was hoelang ze dat samen zouden delen was hun ras juist een ding waardoor duidelijkere afspraken nodig waren. Met Abby had hij die schijnbaar, codewoorden, manieren van elkaar op de hoogte houden als door omstandigheden ze niet bij elkaar in de buurt konden zijn, en dergelijken, maar met haar niet. En na het gedoe van Ivan en zijn geheugen, was Cyra erachter dat ze dat soort dingen misschie nwel moesten op gaan stellen. "Maar ik hoop dat het goed zit. Ik bedoel... Ik..." Ze kon het nog niet over haar lippen krijgen. Ze kon nog altijd niet hardop toegeven hoe vreselijk verliefd ze was op de man, hoeveel ze van hem begon te houden. Hoewel de woorden haar lippen en tong haast leken te branden zo intens waren ze. "En jij dan en... Hoezo weet ik zijn naam niet?" Sinds wanneer deed Charlie zo geheimzinnig, tegen haar notabene?
Re: When children of the night roam the day
Geplaatst: 01 Mei 2020, 13:33
door Ravief
Ze kon het niet laten en rolde met haar ogen bij die woorden. "Ik kan niet geloven dat je nog niet met dingen hebt gesmeten. Of hem op z'n minst een pets in z'n gezicht hebt gegeven." Charlie was heus wel blij voor haar vriendin, maar dat die relatie nogal onstuimig was geweest -nu al- was een feit.
Maar ze glimlachte warm naar Cyra. Ze mocht het misschien nog niet hardop willen toegeven, Charlie had door wat ze bedoelde en had willen zeggen. En dat was heel wat! Ze had in de vijf jaar dat ze elkaar nu kenden, haar nog nooit zo om iemand anders zien geven. Laat staan verlegen worden. "Je geeft om hem," zei ze zacht om Cyra's zin af te maken.
Ietwat stug haalde ze haar schouders op. "Jeremias," mompelde ze en nam nog snel een paar happen om de rest van de vragen uit te stellen. Vervolgens zuchtte ze. "Omdat ik hem echt leuk vind, C. En hij is Fins. En laatstejaars." Wat betekende dat ze, als het goed zat, nog een half jaar te gaan had en dan.. Tja wie zou het zeggen? Vermoedelijk ging hij weer terug naar zijn thuisland en Charlie wist niet of ze hem wel leuk genoeg vond om achter hem aan te reizen. Dus trok ze een ongelukkig gezicht naar haar beste vriendin en wilde het er verder liever niet over hebben.
Re: When children of the night roam the day
Geplaatst: 01 Mei 2020, 20:25
door varden
"Ooh, that I did." Nou ja, niet precies. Ze had hem een kamer ingetrokken en hem met haar aura belaagd terwijl ze hem met getrokken hoektanden had toegesnauwd nooit en te nimmer meer Charlie te manipuleren met hypnose. Maar die woorden kon ze niet precies gebruiken dus noemde ze het maar de menselijke equivalent: iemand een klap in z'n gezicht geven. Maar daarna verzachtte haar blik weer en keek ze dankbaar naar haar vriendin om de woorden die ze haar ongeveer aangaf. Dat waren woorden die Cyra kon uitspreken op het moment, Charlie kende haar te goed. "Ik geef heel erg om hem Charles," klonk er zacht, op een toon die ze nog nooit eerder had gebruikt om iemand te beschrijven. Behalve misschien Charlie, maar dan was de blik erbij wel anders. Niet zo verlegen, zo zacht, kwetsbaar haast zeker voor Cyra's doen. Sevas zou, als hij echt zou willen, haar kunnen breken op een manier die niet goed zou komen. DIe ze niet meer zou kunnen repareren. Ivan had met zijn actie nog veel meer schade kunnen doen, en het was maar goed dat de man dat niet had geweten.
Cyra deed een laatste iets met haar haar waardoor de halflange lokken wat wilder zaten maar draaide zich toen om en sloeg haar armen stevig om haar vriendin. "Wat gebeurd gebeurd," zei ze zacht. "Weet dat ik er voor je ben lieverd." Verliefd worden op een buitenlandse student, dat was misschien nog wel lastiger dan daten met een docent. Maar het zou gaan zoals het ging. Of Jeremias bleef hier, of Charlie ging met hem mee. Of ze probeerden lange afstand. Want ook als de een met de ander mee ging was er geen garantie dat de relatie standhield. Wat er ook zou gebeuren, haar beste vriendin had haar altijd aan haar zijde staan. Tenminste... Cyra zou het zolang als maar mogelijk was vol blijven houden.