Sommige dingen moest je hun beloop laten, besloot Abby, die alles elke dag van een kleine afstand aanschouwde. Maar heel af en toe gaf ze Sevas een klein duwtje in de goede richting, of sprak ze Cyra moed in. Dat laatste was vaker nodig dan dat eerste. Cyra moest het geduld van oudere vampieren nog leren, ze had nog te weinig jaren meegemaakt om te begrijpen dat ze alle tijd hadden. Echt alle tijd.
Cyra kon het echter niet helpen. Toen ze eindelijk weer haar naam over zijn lippen hoorde komen brak er een stralende glimlach op haar lippen door. Haar ogen begonnen te glinsteren, hoewel dat ook kon komen doordat ze toch echt weer even iets vochtiger werden. Zijn onzekerheid, zijn gestamel, het was aandoenlijk. Had ze dit ooit eerder meegemaakt met een jongen, of een man? Vast wel, maar dat was dan wel al enige tijd geleden. De meeste mannelijke studenten hadden een irritant soort arrogantie over zich heen, zeker als ze ouders hadden die een school als Columbia "zomaar" konden betalen.
Ze nam het cadeautje aan en pakte het rustig uit, maar toen ze de titel zag werd haar glimlach iets zachter. Ze streek even over de kaft, en klemde het toen tegen haar borst terwijl ze hem met een warme blik aankeek. "Dank je Sevas," klonk er op een toon die pure tederheid leek uit te stralen. De afkorting van zijn naam was uit automatisme over haar lippen gekomen, geen seconde dacht ze eraan dat alle studenten hem meneer Konstantin noemden. Of in een zeldzaam geval Sevastyan. Sevas was hoe zij hem noemde omdat hij haar dat had gevraagd, omdat de mensen dichtbij hem zo noemden. "Ik kan niet wachten om het te lezen." Dat was geen leugen. Ze kende de serie niet, en was wel een liefhebber van Reich's andere boeken. Dus ze kon echt niet wachten om eraan te beginnen. "Verwacht je een boekverslag van me als ik het uit heb?" plaagde ze voorzichtig, met een speelse ondertoon. Hij was toch een docent...
When children of the night roam the day
Re: When children of the night roam the day
Berichtdoor Ravief » 12 Feb 2020, 16:26
Hij vond haar ogen normaal al mooi, maar die blije twinkeling erin was fantastisch! Hij grijnsde als een opgewekt jongetje naar haar terug en moest lachen om haar geplaag. Het was bijzonder om zijn naam zo te horen. Het paste en hij was niet eens verbaasd dat ze hem zo aansprak. Welke afstandelijkheid er ook tussen hen 'hoorde' te zijn, Sevas voelde het niet. En wilde die afstandelijkheid ook niet.
Nu werd zijn blik ook plagend. "Ik zat meer te denken aan een mondelijke overhoring." Even liet hij een pauze vallen, maar vervolgde toen: "Met pizza en bier, als je zin hebt?" Hij had niet direct gehandeld naar zijn impulsen om haar mee uit te vragen, maar langer dan dit kon hij niet wachten. Deze vrouw moest op een of andere manier in zijn leven zijn, anders werd hij gek!
Nu werd zijn blik ook plagend. "Ik zat meer te denken aan een mondelijke overhoring." Even liet hij een pauze vallen, maar vervolgde toen: "Met pizza en bier, als je zin hebt?" Hij had niet direct gehandeld naar zijn impulsen om haar mee uit te vragen, maar langer dan dit kon hij niet wachten. Deze vrouw moest op een of andere manier in zijn leven zijn, anders werd hij gek!
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die
Re: When children of the night roam the day
Berichtdoor varden » 12 Feb 2020, 16:30
Ze rolde met haar ogen bij "mondelinge overhoring", een woordkeuze die veel studenten juist gebruikte voor hele schuine grappen als het ging om docenten. Maar ze bleef erbij glimlachen.
"Ik weet wel een goed tentje, als je van pizza met vier soorten kaas houdt tenminste. Als je me nu verteld dat je van pizza met ananas houdt, is dit contact trouwens over." Was het makkelijker om met hem te praten op deze manier, omdat zij al allemaal inside knowledge had? Dingen uit vorige dates en gesprekken die ze kon gebruiken? Misschien wel, maar tegelijkertijd maakte het het ook zwaarder omdat het voelde alsof ze valsspeelde. Alsof ze een race aan het lopen waren, maar zij was halverwege begonnen terwijl hij bij de startlijn stond.
"Ik weet wel een goed tentje, als je van pizza met vier soorten kaas houdt tenminste. Als je me nu verteld dat je van pizza met ananas houdt, is dit contact trouwens over." Was het makkelijker om met hem te praten op deze manier, omdat zij al allemaal inside knowledge had? Dingen uit vorige dates en gesprekken die ze kon gebruiken? Misschien wel, maar tegelijkertijd maakte het het ook zwaarder omdat het voelde alsof ze valsspeelde. Alsof ze een race aan het lopen waren, maar zij was halverwege begonnen terwijl hij bij de startlijn stond.
Re: When children of the night roam the day
Berichtdoor Ravief » 12 Feb 2020, 16:36
Stomverbaasd keek hij haar aan. Dit kon geen toeval zijn toch? Meer en meer kreeg hij het idee dat hij niet 'iets' miste, maar dat het een 'iemand' was. Een iemand met witte lokken en ogen die van kleur veranderden bij elke beweging die ze maakte. Hij lachte en schudde zijn hoofd. "Kom op, ananas hoort alleen warm in bepaalde gerechten, omdat het bij de keuken hoort, maar hoe dan ook niet op pizza. Het is iets om vers te eten op een hete zomerdag." Sevas grijnsde. "Maar ik ben niet zo van de verschillende soorten kaas. Kan ik je mijn nummer geven? Dan kun je me bellen of appen wanneer je wilt en dan laat ik het aan jou om een datum te prikken." Wist hij veel hoe snel ze tijd zou hebben om te lezen.
Ze wisselden weer nummers uit, waarna Sevas haar direct appte dat hij van haar verwachtte dat ze de rest van de serie ook zou gaan lezen.
Ze wisselden weer nummers uit, waarna Sevas haar direct appte dat hij van haar verwachtte dat ze de rest van de serie ook zou gaan lezen.
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die
Re: When children of the night roam the day
Berichtdoor varden » 12 Feb 2020, 17:12
Vijf dagen later kreeg hij een sms'je van haar. "Dus professor, pizza en bier morgenavond?" Ze had het boek uit.
En dus zaten ze op zaterdagavond bij het tentje waar hij al eerder zonder nadenken was binnengelopen, op dezelfde plek als waar ze vorige keer hadden gezeten. Ze hadden net een uurlange discussie over het boek en diens thema's afgesloten met Cyra's belofte, die ze lachend deed, dat ze de andere delen zou opsporen en zou gaan lezen. Met glimmende ogen keek ze hem aan terwijl ze een slok van haar biertje dronk. In het schemerige licht van het restaurant leken haar ogen donkergrijs. "Vertel eens Sevas, hoe ben je hier in New York terecht gekomen?" Zou hij open kaart met haar durven spelen? Zou hij al zoveel terug hebben dat hij zich kon herinneren dat ze wist wat hij was, hoe oud hij was, hoeveel hij had gereisd?
En dus zaten ze op zaterdagavond bij het tentje waar hij al eerder zonder nadenken was binnengelopen, op dezelfde plek als waar ze vorige keer hadden gezeten. Ze hadden net een uurlange discussie over het boek en diens thema's afgesloten met Cyra's belofte, die ze lachend deed, dat ze de andere delen zou opsporen en zou gaan lezen. Met glimmende ogen keek ze hem aan terwijl ze een slok van haar biertje dronk. In het schemerige licht van het restaurant leken haar ogen donkergrijs. "Vertel eens Sevas, hoe ben je hier in New York terecht gekomen?" Zou hij open kaart met haar durven spelen? Zou hij al zoveel terug hebben dat hij zich kon herinneren dat ze wist wat hij was, hoe oud hij was, hoeveel hij had gereisd?
Re: When children of the night roam the day
Berichtdoor Ravief » 12 Feb 2020, 18:54
Hoewel ze waarschijnlijk niet heel ver zou hoeven zoeken. Deel twee lag op zijn kamer op haar te wachten. Voor het geval de date heel goed beviel en hij er meer wilde. Goed, hij had van tevoren al geweten dat dit precies was wat hij wilde, maar soms was het goed om niet te haastig van stapel te lopen.
Sevas nam een paar grote slokken van zijn bier en fronste even. Dit had hij haar al verteld, toch? Alleen niet hier. Of wel hier? Nee, in de koffiezaak. Hij wist het niet meer. "Ik heb het gevoel alsof ik je dat al eens heb verteld. Maar een soort van op de vlucht en dit was een te mooie kans die voorbij kwam." Hij haalde lichtjes zijn schouders op en peilde haar eens. Ze draaiden samen om iets heen, hoewel om andere dingen, had hij het idee. "En jij bent hier... vijf jaar geleden gekomen. Je kwam Charlie tegen en jullie zijn toen samen hier gaan studeren." Hoe wist hij dat? Verbaasd met die kennis nam hij Cyra op en nam toen nog maar eens een slok bier.
"Naar welk land zou je nog wel eens willen reizen, Cyra? Is er een plekje op de wereld wat je in het bijzonder trekt?" Hier hadden ze het nog niet eerder over gehad, dat wist hij zeker. En dat hij ondertussen aan het rekenen was wanneer ze vakantie hadden zodat hij haar mee kon nemen naar een verre bestemming was iets wat verder niemand hoefde te weten...
Sevas nam een paar grote slokken van zijn bier en fronste even. Dit had hij haar al verteld, toch? Alleen niet hier. Of wel hier? Nee, in de koffiezaak. Hij wist het niet meer. "Ik heb het gevoel alsof ik je dat al eens heb verteld. Maar een soort van op de vlucht en dit was een te mooie kans die voorbij kwam." Hij haalde lichtjes zijn schouders op en peilde haar eens. Ze draaiden samen om iets heen, hoewel om andere dingen, had hij het idee. "En jij bent hier... vijf jaar geleden gekomen. Je kwam Charlie tegen en jullie zijn toen samen hier gaan studeren." Hoe wist hij dat? Verbaasd met die kennis nam hij Cyra op en nam toen nog maar eens een slok bier.
"Naar welk land zou je nog wel eens willen reizen, Cyra? Is er een plekje op de wereld wat je in het bijzonder trekt?" Hier hadden ze het nog niet eerder over gehad, dat wist hij zeker. En dat hij ondertussen aan het rekenen was wanneer ze vakantie hadden zodat hij haar mee kon nemen naar een verre bestemming was iets wat verder niemand hoefde te weten...
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die
Re: When children of the night roam the day
Berichtdoor varden » 12 Feb 2020, 20:40
Cyra glimlachte een tikje betrapt naar hem toen hij vaststelde dat hij het haar al een keer verteld had. Ja, dat had hij inderdaad. Niet hier, hij had haar een verdraaide versie verteld toen ze elkaar net hadden leren kennen voor zijn opdracht, en hij had haar de echte versie verteld toen ze eindelijk wisten dat ze beiden vampiers waren. Maar dat zei ze allemaal niet, ging deze confrontatie met zijn aangepaste geheugen niet aan. Abby had gezegd dat ze dat niet kon doen, dat dat niet goed voor hem was en mogelijk er zelfs voor zou zorgen dat zijn gevoelens en gedachtes het tegenovergestelde zouden worden van wat ze ooit waren geweest. Maar toen hij over iets begon wat ze hem had verteld werden haar ogen even iets groter, iets hoopvoller. Het zat er echt nog! Abby had het niet alleen maar gezegd om haar gevoelens te sparen. "Eh..." klonk er even, nogal uit het veld geslagen. "Ja.. ja dat klopt," stamelde ze, even niet zo intelligent als ze normaal was. Waarop ook zij een nieuwe grote slok bier nam, en al snel een nieuw drankje bestelde.
"Ik zou graag weer eens terug willen naar Schotland," zei ze zacht, haar blik plotseling wat meer stormwolk-grijs dan enige andere kleur. "Ik heb Edinburgh altijd prachtig gevonden, en ik vond het fijn toen ik er woonde en werkte. Voordat... voordat mijn moeder me dwong terug te komen." De stad had ruime straten, zelfs als het stormde was er altijd veel licht leek het wel, het woei er altijd en dat was juist heerlijk. Het was oud en nieuw tegelijkertijd en niet te druk. Schotland trok haar ook als bestemming juist omdat ze er nooit terug zou komen vanwege haar moeder... "En anders zou ik heel graag door Alaska reizen, met een camper of een motor. Natuur, kamperen, weg van alles en iedereen zijn voor een tijdje." Een echte ouderwetse roadtrip, hoewel ze dan wel eerst een motorrijbewijs moest gaan halen.
"Ik zou graag weer eens terug willen naar Schotland," zei ze zacht, haar blik plotseling wat meer stormwolk-grijs dan enige andere kleur. "Ik heb Edinburgh altijd prachtig gevonden, en ik vond het fijn toen ik er woonde en werkte. Voordat... voordat mijn moeder me dwong terug te komen." De stad had ruime straten, zelfs als het stormde was er altijd veel licht leek het wel, het woei er altijd en dat was juist heerlijk. Het was oud en nieuw tegelijkertijd en niet te druk. Schotland trok haar ook als bestemming juist omdat ze er nooit terug zou komen vanwege haar moeder... "En anders zou ik heel graag door Alaska reizen, met een camper of een motor. Natuur, kamperen, weg van alles en iedereen zijn voor een tijdje." Een echte ouderwetse roadtrip, hoewel ze dan wel eerst een motorrijbewijs moest gaan halen.
Re: When children of the night roam the day
Berichtdoor Ravief » 12 Feb 2020, 20:57
Geïnteresseerd luisterde hij, maar tegelijk ook heel bezorgd. Er speelde veel meer mee dan ze liet merken en Sevas kon het niet helpen. Hij reikte naar haar uit en legde zijn hand over de hare. Zacht gaf hij een kneepje, maar nam geen aanstalten om zijn hand terug te trekken. "Je vond het fijn in Edinburgh. Zitten er nu teveel vervelende herinneringen aan?" Ze had zo duidelijk de verleden tijd gebruikt in haar bewoording, dat het niet anders kon of ze bedoelde er echt iets mee.
Hij zuchtte verlangend en dronk zijn bier op. "Oh gods.. een roadtrip! Dat klinkt echt als de ultieme vakantie." Waarna hij uiteraard geplaagd werd door hoe studenten met hem omgingen en daar werd Sevas weer een beetje verlegen van. Hij haalde zijn schouders op en kon alleen maar naar Cyra kijken en naar haar glimlachen. Hij wilde graag eens van nog dichterbij bekijken welke kleur haar ogen nou echt hadden.
Maar het onderwerp reizen was wel een goede en ze vulden elkaar wensenlijstje aan. Er ontstond een gekke top vijf met heel verschillende landen, maar waar ze allebei wel konden inkomen dat ze daar ooit echt eens heen moesten. "Maar Schotland.. Spreek je dan ook een beetje Gaelic? Kun je mij wat woorden leren?" Zijn grijze ogen glinsterden opgewekt.
Hij zuchtte verlangend en dronk zijn bier op. "Oh gods.. een roadtrip! Dat klinkt echt als de ultieme vakantie." Waarna hij uiteraard geplaagd werd door hoe studenten met hem omgingen en daar werd Sevas weer een beetje verlegen van. Hij haalde zijn schouders op en kon alleen maar naar Cyra kijken en naar haar glimlachen. Hij wilde graag eens van nog dichterbij bekijken welke kleur haar ogen nou echt hadden.
Maar het onderwerp reizen was wel een goede en ze vulden elkaar wensenlijstje aan. Er ontstond een gekke top vijf met heel verschillende landen, maar waar ze allebei wel konden inkomen dat ze daar ooit echt eens heen moesten. "Maar Schotland.. Spreek je dan ook een beetje Gaelic? Kun je mij wat woorden leren?" Zijn grijze ogen glinsterden opgewekt.
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die
Re: When children of the night roam the day
Berichtdoor varden » 12 Feb 2020, 21:08
Nee... Hoewel Cyra het onderwerp op reizen wist te houden voelde ze de angst haar om het hart slaan. Hij wist niet meer wat ze had verteld over thuis. Over haar moeder. Over.. over donor zijn... Er zou weer een moment komen dat hij haar naakt zou zien en de littekens tegen zou komen en dit keer... dit keer wist hij niet eens dat hij haar ook had gebeten. En wie wist wat Ivan hem had afgedwongen te denken over... Cyra kon de zin niet afmaken. Niet als ze niet weer in huilen uit wilde barsten. En dus had ze het over reizen die ze zou willen maken, hoe, waar, hoe lang, wanneer, alles. Ze vermeed het onderdeel van "tijd", het hoefde niet vanavond ook al worden genoemd dat ze net als hij was.
Ze knikte. "Fileanta. Dh'fhàs mi suas leis a 'Ghàidhlig." Ze glimlachte naar hem en om zijn ietwat vragende gezicht. "Als je het zo bekijkt is Engels mijn tweede taal. Ik ben grootgebracht met Gaelic, in de Hooglanden van Schotland." Ver weg bij de meeste menselijke beschaving. "Wat zou je willen leren?" Want er waren zeker wel een paar zinnetjes die ze hem wilde leren, maar die hadden een paar weken geleden goed gekund. Nu was het echter anders.
* Vloeiend. Ik ben grootgebracht met Gaelic.
Ze knikte. "Fileanta. Dh'fhàs mi suas leis a 'Ghàidhlig." Ze glimlachte naar hem en om zijn ietwat vragende gezicht. "Als je het zo bekijkt is Engels mijn tweede taal. Ik ben grootgebracht met Gaelic, in de Hooglanden van Schotland." Ver weg bij de meeste menselijke beschaving. "Wat zou je willen leren?" Want er waren zeker wel een paar zinnetjes die ze hem wilde leren, maar die hadden een paar weken geleden goed gekund. Nu was het echter anders.
* Vloeiend. Ik ben grootgebracht met Gaelic.
Re: When children of the night roam the day
Berichtdoor Ravief » 12 Feb 2020, 21:15
Zijn uitdrukking werd bezorgd toen ze er verder niet op inging. Sterker nog.. was dat angst? Waar was ze bang voor? Was er iets wat ze niet wilde vertellen omdat ze bang was voor zijn reactie? Oh shit, misschien was het beter om dit inderdaad nog even te mijden. Maar tegelijk trok ze haar hand niet terug en dat zag Sevas dan maar als een goed teken. Hij draaide wat dichter naar haar toe om haar goed te verstaan en verstrengelde hun vingers. Als het haar te snel zou gaan, dan zou hij het vanzelf wel merken.
"Oké what?! Die klanken leken onmogelijk!" Hij lachte en was blij met elk piezeltje informatie die Cyra hem toevertrouwde over zichzelf. Hij schudde lichtjes zijn hoofd. "Het maakt niet uit. Wat je me maar wil leren. Maar als je me leert vloeken, dan wil ik wel weten wat ik zeg!" Waarna hij een gekke situatie schetste en iemand uitmaakte voor wat dan ook en hij het helemaal niet zo had bedoeld, maar niet beter wist omdat zij hem geen goede vertaling had geleerd.
Maar vervolgens keek hij haar ondeugend aan. "Hoe zeg je: 'ik heb het naar mijn zin en zou graag nog een date met je willen'?" Eens zien of Cyra ermee in zou stemmen, of dat hij de enige was die het naar zijn zin had.
"Oké what?! Die klanken leken onmogelijk!" Hij lachte en was blij met elk piezeltje informatie die Cyra hem toevertrouwde over zichzelf. Hij schudde lichtjes zijn hoofd. "Het maakt niet uit. Wat je me maar wil leren. Maar als je me leert vloeken, dan wil ik wel weten wat ik zeg!" Waarna hij een gekke situatie schetste en iemand uitmaakte voor wat dan ook en hij het helemaal niet zo had bedoeld, maar niet beter wist omdat zij hem geen goede vertaling had geleerd.
Maar vervolgens keek hij haar ondeugend aan. "Hoe zeg je: 'ik heb het naar mijn zin en zou graag nog een date met je willen'?" Eens zien of Cyra ermee in zou stemmen, of dat hij de enige was die het naar zijn zin had.
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 6 gasten
Schrijf mee aan de RPG: Vauclair.
Neem eens een kijkje op onze Wordpress omgeving!
Feedback? Geef het door aan een van de administrators. We zijn dol op mensen die laten weten wat ze denken.
Over Mriswah
Mriswah is al sinds 2005 een plek waar schrijvers elkaar ontmoeten om aan elkaars verhalen te werken.
- Alle tijden zijn UTC+01:00
- Omhoog
- Verwijder alle forumcookies
Over ons
Mriswah is al sinds 2005 een forum waar schrijvers elkaar ontmoeten om aan elkaars verhalen te werken.