Pagina 1 van 192
Lea, Rosa en Seff 18+ !!
Geplaatst: 11 Nov 2015, 15:27
door Ravief
Seff mocht het misschien niets aan vinden, Lea vond het heerlijk op de markt en de opdracht van tante Von om nieuwe stoffen te kopen vond ze ook niet erg. Ze had duidelijke beschrijvingen meegekregen en was aardig trots op het feit dat deze taak aan haar was toevertrouwd. Lachend om van alles liep ze met Seff langs de kraampjes, verwonderde zich over ingewikkelde klokjes en houtsnijdfiguurtjes en gromde zachtjes toen de geuren van verschillende eettentjes haar neus binnendrong.
"Eens zien hoe goed ik kan afdingen," grapte ze. "Je moeder zei dat we iets lekkers mochten halen als het goed ging, toch?" Hoewel de slanke blondine gek was op studeren en het geen enkel probleem vond om elke dag met haar neus in studieboeken te zitten, was weekend hebben ook nog niet zo gek.
Het afdingen ging goed genoeg om voor hen beiden een goed belegd broodje te kopen en daarna zochten ze hun weg uit de drukte. Lea keek met glinsterende ogen naar de drukte van de markt en nam nog eens een hap van haar broodje, terwijl ze in de andere hand de zware tassen hield. Net toen ze wilde voorstellen om terug te gaan, gezien ze het eten toch op hadden en ze het idee had dat er haast bij was, voelde ze zich duizelig worden. Haar maag leek een salto te maken en Lea wankelde en wist nog net Seff vast te grijpen. "Seff?" trillerig van pijn hield ze zich aan hem staande.
Re: Lea, Rosa en Seff
Geplaatst: 11 Nov 2015, 15:33
door varden
Nee, Seff vond winkelen maar niets. Maar met Lea bij hem in de buurt, werd alles leuker. Zijn moeder stond bijna niemand toe om echt te helpen met haar werk als ze eenmaal bezig was jurken te ontwerpen en te maken. Alleen Nova en Lea leken daarbij te mogen kijken en soms helpen, hoewel Lea het meeste. Seff vond het leuk om zijn moeder en Lea samen bezig te zien, het meisje straalde dan altijd helemaal en veranderde van de rustige persoon die ze normaal was dan in een soort creatieve wervelwind. Het was leuk om te zien! Tot ze zich op hem uit leken te gaan leven dan, Von ontwierp weinig kleren voor mannen maar deed rond de feestdagen nog wel eens een poging.
Genietend peuzelde hij aan zijn broodje, zelf ook beladen met tassen. Hij had werkelijk net de laatste hap op toen Lea ongeveer in zijn armen viel. Maar niet bepaald op de manier die hij gehoopt had... Geschrokken keek hij naar haar, naar haar van pijn vertrokken gezicht. "Lea? Wat is er?" Hoezo sloeg haar gezichtsuitdrukking zo ineens om? En waarom werd ze ineens zo bleek?
Re: Lea, Rosa en Seff
Geplaatst: 11 Nov 2015, 15:38
door Ravief
Ze wist nog net haar gejammer in te slikken, maar ook alleen maar omdat ze echt hard in hem kneep. Later zou ze zich daar nog wel druk over maken, maar op dit moment wilde ze gewoon dat het ophield met pijn doen! "Het doet zo'n pijn," wist Lea uit te brengen en greep naar haar maag. Net toen ze Seff aankeek, kleurden haar ogen van het blauwgroene naar oranjegeel. "Seff... laat het stoppen.. Seff.." Ze voelde de tas uit haar hand glippen en schokte lichtjes bij een nieuwe pijnvlaag.
Re: Lea, Rosa en Seff
Geplaatst: 11 Nov 2015, 15:41
door varden
Pijn...? Seff begreep het niet, en wist nog net een piep tegen te houden hoewel zijn gezicht kort vertrok door haar grip op hem. Dat gingen blauwe plekken worden! "Wat doet pijn?" Hij begreep het niet, tot hij haar ogen zag verkleuren. Wacht eens... Lea was bijna 15, en nog altijd niet getransformeerd. Ze zou toch niet nu...? Buiten volle maan voor het eerst transformeren was pijnlijk, hartstikke moeilijk, en bovendien nog ergens best gevaarlijk. Seff wist de tassen te pakken voor ze vielen, slingerde ze over een schouder (zijn moeder zou hem vermoorden als ze de dure stoffen verloren) en wist toen Lea ook nog op te tillen. Het was maar goed dat hij zijn groeispurten wat vroeg had gehad en daarnaast zijn vaders postuur had waardoor hij sterk was. Anders was dit nooit gelukt. Zo snel zijn benen hem konden dragen met alles wat hij nu tilde, snelde hij naar Von's winkel. "Mam? Mam?!" Von leek niet in de winkel te zijn. Was ze achter, in hun huis? Hij liep snel met de zacht jammerende Lea in zijn armen door. Hij wist niet wat hij moest doen! Zelf transformeerde hij nu al bijna vier jaar, maar in wezen was hij nog een pup, zeker qua kennis. Lea wist veel meer over transformeren en weerwolf zijn dan hij, ook al was haar wolf tot op heden nog niet naar buiten gekomen.
Re: Lea, Rosa en Seff
Geplaatst: 11 Nov 2015, 16:07
door Ravief
Bij Lea stroomden de tranen nu over haar wangen en ze hield haar ogen dicht terwijl ze ongeveer tegen Seff aankroop. Ze vertrouwde erop dat hij wist wat hij moest doen. De reis naar huis en het dumpen van de tassen in de winkel, kreeg ze maar vaag mee.
Von was inderdaad even de winkel uit gegaan om alvast het vlees voor vanavond te gaan braden en kwam verbaasd uit de keuken toen ze haar zoon zo tekeer hoorde gaan. Eén blik op Lea, vertelde haar echter genoeg en ze haastte zich om het vuur uit te zetten en kwam toen de kamer weer in. Ze nam Lea van Seff over en legde haar hand op zijn schouder. "Haal Mano, Seff. Nú." Von wachtte niet eens tot hij gehoorzaamde, maar richtte zich weer op het bleke, trillerige meisje. Zacht veegde ze diens witblonde haren uit haar gezicht en bleef zacht tegen Lea praten. "Rustig maar Lea. Alles komt goed. Het is je transformatie die doorzet. Richt je maar op mijn stem. Probeer wat rustiger adem te halen." Wat een gedoe... Lea had al moeite met accepteren dat zij de wolf had en niet Rosa en dan moest ze ook nog transformeren zonder volle maan!
Re: Lea, Rosa en Seff
Geplaatst: 11 Nov 2015, 16:21
door varden
Seff rende zo snel zijn pootjes, zo groot was hij immers nog niet, hem konden dragen om Mano te halen. De man liet alles prompt uit zijn handen vallen en zijn kleren overleefden de transformatie niet terwijl hij al half het bos in was. Als wolf was hij zoveel sneller. Seff kon hem dan ook totaal niet bijhouden!
De woeste, zwarte wolf kwam door de achterdeur het huis van zijn Alfa's binnenvallen, bleef een seconde staan uithijgen en verdwaasd rondkijken, tot hij zijn dochter zag. Zijn Lea, zo bleek en duidelijk in pijn. Het beest schoot onmiddellijk op haar af en drukte zacht zijn snuit tegen haar wang. Lieverd, papa is bij je, gromde hij haar zacht toe.
Re: Lea, Rosa en Seff
Geplaatst: 11 Nov 2015, 16:26
door Ravief
Tot nu toe was er nog niets veranderd en huilend maakte Lea zich los van Von om in haar vaders vacht te kunnen grijpen. Alleen haar oogkleur bleef oranje. "Het doet zo'n pijn!" huilde ze.
Von stond er bezorgd bij te kijken. Het duurde akelig lang allemaal, wat niet raar was voor een eerste transformatie, maar het was geen volle maan! Bovendien was het dag en was de roep van de maan zelfs voor haar, en ze was heel erg één met haar wolf, amper hoorbaar. Als het nog veel langer ging duren, dan moest ze in grijpen en haar dwingen te transformeren.
Re: Lea, Rosa en Seff
Geplaatst: 11 Nov 2015, 16:31
door varden
En Mano zou dan wel eens lastig kunnen gaan doen. Hij wilde niet dat iemand Lea dwong te transformeren. De grote wolf krulde zich beschermend om zijn dochter, zijn pup, heen. Niet vechten lieverd, dan is de pijn ook snel over. Luister naar je wolf lieverd, je moet even stoppen met denken nu. Zijn stem was dan nog zo rustig, in werkelijkheid brak zijn hart om zijn Lea in zulke pijn te zien. Het deed ook hem pijn dat ze zo'n moeite had hiermee. Hij wist dat ze weinig binding had met haar wolf, ze vluchtte elke keer weg dat hij het er met haar over had willen hebben. Dat deed hem pijn, gezien hij toch had gehoopt dit met zijn dochter te kunnen delen. Maar haar in zo veel pijn te zien, juist door haar wolf, dat was nog erger. Kom lieverd, probeer je gedachten te laten varen. Denk aan bossen, aan rennen, aan de roedel. Denk aan Seff, had hij er misschien nog bij kunnen zeggen, maar dat bedacht hij niet. Lea had Seff vaak genoeg als wolf gezien. Met zijn rossige vacht.
Re: Lea, Rosa en Seff
Geplaatst: 11 Nov 2015, 16:39
door Ravief
"Dat wil niet," jammerde ze terwijl ze haar gezicht in zijn vacht drukte. "Ik voel het niet.. ik voel het gewoon niet." Bovendien was het moeilijk om op te houden met vechten en na te denken dat ze rustiger moest gaan ademen. Half paniekerig zoog ze lucht naar binnen.
Von kwam overeind en liep naar de deur toen Seff binnenkwam. Ze kon dit amper aanzien en kon zich dan ook moeilijk indenken hoe het voor Mano moest zijn. Ze knielde bij Seff en streelde afwezig door zijn vacht. Lea was al bijna drie kwartier zo hysterisch van pijn en Von moest echt haar best doen om haar Alfakant in bedwang te houden en Mano een kans te geven.
Lea was wel een paar keer mee geweest met de roedel maar kon zich nog altijd niet voorstellen dat ze daar deel van was. En dat idee was alleen maar groter geworden toen de transformatie uitbleef. Dus hoewel ze zeker wel een band had met alle ménsen, had ze dat nog niet zo hard met de roedel.
Re: Lea, Rosa en Seff
Geplaatst: 11 Nov 2015, 16:43
door varden
Het was verschrikkelijk pijnlijk voor de Bèta, om zijn eigen dochter dit door te zien maken. Om haar die woorden te horen zeggen en haar tranen te zien. Zacht piepte hij en legde zijn kop beschermend om Lea. Probeer het liefje, voor mij, alsjeblieft. Ik wil je niet in deze pijn zien. Ik kan je wolf al bijna horen, probeerde hij nog op bemoedigende toon.
Seff stond behoorlijk te hijgen. Zijn poten trilden van de inspanning van het snelle rennen. Zacht jankend keek hij op naar zijn moeder. Hij hoorde Lea's zachte kermen van pijn wel, en hij wilde naar haar toe! Waarom lukte het Lea niet te transformeren?