When children of the night roam the day

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39
Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor varden » 14 Jan 2020, 13:05

Het effect dat die knuffel op haar had, was haast eng. Cyra sloeg haar armen om hem heen, klampte zich ongeveer aan hem vast. Het maakte haar niets meer uit als iemand langsliep en hen zag. Hoewel ze blij was dat hij de kus voor binnen bewaarde. Teder beantwoordde ze die, waarna ze twee glazen wijn inschonk en toch een tikje nieuwsgierig keek ze rond in zijn huis. Maar uiteindelijk maakte ze het zich comfortabel aan tafel, naar hem kijkend voor zover ze de keuken in kon kijken. Het eten rook heerlijk en haar maag rammelde zowaar. Het was een gewaarwording die elk jaar iets minder werd, haar lichaam minder in staat om op gewoon vast voedsel te overleven en zolang ze die smaak nog hield genoot Cyra er met volle teugen van.
Ze bespraken vakken, stof, tentamens, alle dagelijkse dingen behalve de roddels die over de campus vlogen. Charlie had waarschijnlijk gelijk, het zou vanzelf zijn aantrekkingskracht verliezen zodra er iets anders gebeurde, maar Cyra had nog niet eerder gehoopt dat dat snel zou gebeuren.

Toen het eten op was, net als twee glazen wijn, keek Cyra tijdens een korte stilte naar hem. Nam hem in zich op. Analyseerde zijn blik en die prachtige lichte ogen van hem. "Sevas," klonk er zacht. "Ik vind je echt heel leuk maar... maar hoe gaan we deze roddels overleven?" Moesten ze hun relatie gewoon openlijk maken? Moesten ze juist alles negeren? Hoe zag hij zich voor zich?

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor Ravief » 14 Jan 2020, 13:22

Het was nog niet het juiste moment om het erover te hebben. Hoewel Sevas het niet zo zwaar had gehad als Cyra, had hij echt wel dingen over haar gehoord die hem rood lieten zien. Dus leidde hij haar af met verhalen, vroeg haar naar andere dingen en voor ze het wisten vloog de tijd. Zoals het eigenlijk altijd tussen hen ging.
Gezien hij ook niet er teveel onder te leiden had, liet hij het aan Cyra over om het onderwerp aan te snijden. Hij was net aan het nadenken over toetje, toen haar vraag kwam. Meteen werd zijn blik weer scherp en op haar gericht. Zacht glimlachte hij naar haar en boog voorover en stak zijn hand naar haar uit. "Ik ga niets ontkennen als ze ernaar vragen. Ik wil een relatie met je opbouwen en dat mag mijn part iedereen weten, ook al zijn het hun zaken niet." Maar vervolgens zuchtte hij even. "We kunnen ervoor kiezen om vol te houden en pas met twee weken te gaan daten. We kunnen ook, nu het voor iedereen toch al duidelijk is dat er iets speelt, daar nu mee beginnen?" vragend keek hij haar aan. Er was natuurlijk altijd nog een optie.. "Tenzij je de roddels niet trekt en er liever helemaal niet meer aan begint?" het was niet en optie die hij wilde voordragen, maar in dit alles bleef het iets waar ze beiden voor zouden kiezen, of het zou niet werken.
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39

Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor varden » 14 Jan 2020, 13:29

Die laatste optie, die zou er het snelste voor zorgen dat alle praatjes ophielden. En tegelijkertijd was het waarschijnlijk geen oplossing, zou ze nog steeds zo worden aangekeken. Even keek ze naar zijn uitgestoken hand, liet zacht haar vingers over zijn huid glijden. Verkende zijn handpalm en vingers voor ze die verstrengelde met haar eigen en hem weer aankeek. "Ik wil graag nu al met je daten," gaf ze zacht aan. "Ik wil je een kus kunnen geven als ik dat wil, met je hand in hand over straat kunnen lopen. Ik wil niet dat ze met hun woorden wat ik voor je voel veranderen in iets waarvoor ik me moet schamen." En dus wilde ze nu open kaart spelen naar de wereld. Ze was verliefd op deze man, en hij ook op haar. Ze wilde met elke date meer van hem leren kennen, liever vandaag dan morgen. Twee weken, nee zo lang kon ze simpelweg niet meer wachten.

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor Ravief » 14 Jan 2020, 13:38

Opgelucht glimlachte hij nog eens, en stond toen op. Rustig gebaarde Sevas dat ze van haar stoel moest komen en ving haar in zijn armen. "Dan is dat precies wat we gaan doen." Warm en teder kuste hij Cyra, wat al snel een zoen werd, al bleef het verrassend teder voor zo'n grote man. Met plagende lichtjes in zijn grijze ogen nam hij de vrouw in zijn armen op. "Volgens mij heb ik nog een belofte in te lossen. Blijf je slapen?" Ze hadden hun vluggertje gehad, maar vanavond, nu ze allebei besloten hadden dat ze hiervoor gingen werken, wilde hij haar volledig verkennen en verwennen en daar alle tijd voor nemen.
Al was het wel eerst tijd voor toetje. Met ijs en warme chocoladesaus, al kreeg Sevas daar natuurlijk ook wel ondeugende ideeën mee. Zittend op de bank, nog een beetje kletsend over hun dag en hoe irritant Nathalie en Elizabeth waren en of die niet samen wat konden krijgen, dipte Sevas zijn vinger in de chocola en smeerde dit vervolgens over Cyra's hals. Had hij even geluk dat ze haar haren vast had vandaag. Grijnzend keek hij haar aan, zette zijn bakje weg en dook op haar af om het lekkers van haar af te kussen en likken.
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39

Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor varden » 14 Jan 2020, 13:43

"Volgens mij heb jij nog een belofte in te lossen," zei ze, op plagende toon, de vervelende dag al haast vergeten en zeker van plan te blijven slapen.

Wat verbaasd keek ze op toen ze ineens iets plakkerigs op haar huid voelde, maar bij het zien van zijn grijns werden haar ogen vooral groot en voelde ze een bekende tinteling in haar onderbuik. Ooh... Dus nu was hij het die wilde spelen? Met een grijns zette ook zij het bakje weg, voordat het restje ijs in haar schoot zou eindigen, en strekte met een zucht van genot haar hals en nek zover ze kon om hem alle ruimte te geven die hij wilde. Ondertussen schoof ze iets onderuit op de bank waardoor ze hem lichtjes op zich trok. Haar handen streelden zijn zijden. "Hmm... Als ik wist dat ik het toetje ging worden had ik iets anders aangetrokken vanochtend," plaagde ze hem op zachte toon.

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor Ravief » 14 Jan 2020, 13:59

Hmmm... ze rook en proefde heerlijk. Sevas liet zich mee lokken en deed niet zijn best om zijn lichaam ook maar een beetje van haar af te houden. "Shut it, you're perfect," mompelde hij in haar oor en kuste haar nog eens en nog eens.
Met een glimlach nam hij haar op. "Later gaan we weleens de bank inwijden, liefje, maar voor nu.. wat zeg je van de slaapkamer?"

Er was weinig persoonlijks te vinden. Tenslotte waren het standaard gemeubileerde kamers voor de docenten en andere staf en het enige wat Sevas had gedaan was grijze gordijnen ophangen en nachtblauwe hoezen voor het matras en de deken aanschaffen. Er stonden wat planten, maar de woonkamer was aanzienlijker meer 'hem' dan deze plek. Hij was er dan ook niet vaak.
Hij trok Cyra in zijn armen, kuste haar en begon langzaam met haar uitkleden en zat haar niet in de weg als zij hetzelfde met hem wilde doen. Ze belandden in hun ondergoed op bed en pas daar kroop Sevas boven op haar. Hij begon bij haar voeten en werkte zich een weg naar boven. Eerst haar linkerbeen, toen haar rechter, al kreeg ze geen aandacht bij haar kruis. Zijn ietwat ruwe handen streelden haar, hielden haar warm, verkenden alvast voor zijn lippen uit. Af en toe kwamen er zachte geluidjes over zijn lippen.
Vanaf haar heupen ging hij verder met zijn zoektocht, ondertussen plagend, al had hij ook wel door dat Cyra heus wel genoot. Langzaam, teder, ontdeed hij haar van haar bh en genoot van haar borsten. Die direct zijn volle aandacht kregen!
Het duurde een lange tijd voor hij verder ging en zacht de littekens kuste die hij had achtergelaten. Een normaal mens zou ze niet eens opmerken, maar toch, ze zaten er. Vervolgens haar schouders en haar armen en.. Fronsend keek Sevas op.
Zijn benen aan weerszijden van haar heupen en zijn stijve tegen haar aandrukkend, kwam hij overeind. Zacht omvatte hij haar onderarm en bekeek de littekens. Bijt-littekens. Bezorgd gleed zijn blik naar Cyra's mooie ogen. "Cyra? Zijn dat..?" Het was moeilijk om de lust weg te schuiven, maar dit was toch wel iets wat hij wilde weten. Hoe kwam ze aan zulke littekens? Diverse zelfs, die zelfs nu nog niet weg waren getrokken?
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39

Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor varden » 14 Jan 2020, 14:11

Toen ze hem uit zijn shirt wist te werken klonk er al een verlangend geluidje. Zacht streelden haar handen over zijn borst, zijn buik, zijn armen. Ooh shit... Die spieren.. dat lichaam... Hoe zou ze zich ooit nog kunnen beheersen nu zij wist wat hij onder zijn kleren had zitten? Hij zou in ieder geval een heel stuk minder hard hoeven te werken om haar nat te krijgen straks... En hij zou heel wat moeite doen om haar gewillig stil te houden op bed, want het liefst besprong ze hem nu al.
Onder zijn handen en lippen werd ze alleen maar weker, en een gefrustreerd geluidje klonk toen hij haar intiemste deel duidelijk bewust oversloeg. Haar ene hand ging door zijn lokken, de ander klemde ze vast in de lakens. "Sevas..." hijgde ze, verlangend, heet, week, gewillig. "Hmrrr," klonk er daarna, terwijl ze haar rug iets kromde, haar gevoelige borsten in zijn handen en tegen zijn lippen aandrukte. Maar toen hij de littekens van zijn tanden kuste vlogen haar ogen open. Ooh nee... Nog voor ze kon reageren, voor ze omhoog had kunnen schieten, stopte hij al. Zag hij wat ze tot nu toe verborgen had gehouden. Een ronduit angstige blik keek hem aan, geschrokken, verwilderd, teruggetrokken. De spanning in haar lichaam was eerder zo positief geweest, en sloeg nu helemaal om. Huiverig kwam haar adem over haar lippen terwijl ze heel licht haar hoofd schudde. "Sevas... Ik..." Ik kan het uitleggen? Hoe dan? Geen vampier zou dit begrijpen, zou hiervoor open staan. Zou dit kunnen laten gaan. Ze hoorde weer haar moeders woorden in haar oren. Dat niemand van hun soort kon weten wat ze deden, wat zij Cyra had laten doen in haar mensenjaren, in de eerste jaren als vampier. "Bloedhoer". Het woord galmde door haar hoofd, een vloek die ze de rest van haar leven op haar huid zou meedragen.

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor Ravief » 14 Jan 2020, 17:05

In enkele seconden was het gedaan met zijn opwinding. Haar angst en schrik voelden als vuistslagen in zijn gezicht. Was ze.. bang? Voor hem? Voor wat hij had ontdekt?
Sevas ging niet van haar af en met zijn gewicht op haar heupen, zou Cyra niet zomaar weg kunnen schieten. Zacht, maar doelgericht gingen zijn vingers over haar lichaam. Nu hij bewust aan het zoeken was, vond hij er meer. Ook op haar andere arm, twee bij haar zij, op haar schouder en wat hoger in haar nek. Hoe meer hij vond, hoe stijver hij zijn kaken opeen klemde. Fronsend raakte hij tenslotte heel zacht en teder de littekens aan die hij had veroorzaakt.

Zelfs na zijn zoektocht bleef het stil. Minutenlang bleef hij zwijgend zitten. Dit was vooral om zijn woede in te tomen. Desondanks was er een smeulend vuur in zijn grijze ogen te zien toen hij eindelijk Cyra's blik zocht. "Heeft zij dit gedaan? Je Sire? Heeft ze je.." hij zuchtte en stopte zichzelf voor hij zou ontploffen. "Heeft ze je gebruikt als donor?"
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39

Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor varden » 15 Jan 2020, 11:00

Met elke markering die hij vond, kwamen de tranen dichterbij. "Je moet het hier met niemand over hebben," galmde haar pleegmoeders stem, de stem van haar Sire, in haar oren na. "Ze zullen het nooit begrijpen, stòr mo bheatha." Dat was de vrouw op goede momenten geweest. Als ze vriendelijk was, lief, als ze haar vroeg om bloed in plaats van dwong. Toen Cyra jonger was geweest, braver, gewilliger, als kind altijd op zoek naar de goedkeuring van de vrouw die ze als haar moeder zag. Op slechte dagen, zeker toen ze ouder was geworden, waren de woorden harder geworden. "Bloedhoer." Het galmde zo hard door haar hoofd dat het haast pijn deed. Bijna fysiek pijn.
Bij zijn tedere, zachte aanraking over de enige markeringen op haar huid die hij zelf had veroorzaakt kwam dan ook een verstikte snik over haar lippen, een geluid waarbij haar lichaam schokte. Ze had zich niet verzet tegen zijn ontdekkingstocht, wist dat hij sterker was dan zij, maar alles in haar schreeuwde om zich los te vechten en weg te rennen. Hij zou het niet begrijpen, hij zou naar haar kijken zoals haar Sire had gedaan op die slechte dagen, van haar walgen, nooit meer met die liefdevolle stem tegen haar spreken of haar zo beminnen zoals deze avond was begonnen. "Bloedhoer."

"Sinds... sinds ik... Sinds mijn zesde..." Sinds ze zes jaar oud was, was ze ongeveer één keer per week haar moeders donor geweest. Ze had nog mazzel dat er niet veel meer littekens zaten. "Sevas.. ik..." klonk er opnieuw verstikt. Ze wist niet eens wat ze wilde zeggen, had alleen het gevoel dat ze zichzelf moest verdedigen. Tegen wat wist ze niet.

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor Ravief » 15 Jan 2020, 11:27

Zijn lichaam trilde en zijn handen veranderden in vuisten. Het was verdraaid moeilijk om zich te beheersen en zijn boosheid er niet uit gooien. Het kostte hem al zijn zelfbeheersing om niet vol vampier te worden. Zwaar ademde Sevas in en uit en kneep even zijn ogen dicht.
Sinds haar fucking zesde?! De verontwaardiging nam het over en tenslotte kreeg hij weer oog voor de bevende vrouw onder hem. Sevas ging van Cyra af, maar niet om haar de deur te wijzen. Zonder toestemming trok hij haar op schoot, dicht tegen zich aan, zijn armen warm en beschermend om haar heen.
"I'll kill her, I'll fucking kill her," klonk zijn stem verstikt. Uiterst zacht streelde hij over Cyra's lokken en probeerde te kalmeren door haar geur op te snuiven en zich daarop te richten.
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 5 gasten