When children of the night roam the day

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39
Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor varden » 08 Jan 2020, 23:40

"Siera. Ik ben vernoemd naar een Syrische kluizenaar die als martelaar is gestorven en een heilige werd. Vrij ironisch gezien ik mijn hele leven niet in een kerk ben geweest." Nou ja, dit leven niet tenminste. Het was een mythe, een fabeltje dat ze daar niet naar binnen kon, maar het voelde niet meer helemaal juist om zo'n plek binnen te lopen. Dat zat natuurlijk tussen haar eigen oren, dat wist ze ook wel maar dat was vaak de meest hoge drempel die je kon hebben.

"Café moccha," zei ze toen ze zijn blik naar haar koffie zag gaan. "Koffie met chocola erdoor." Cappuccino's dronk ze ook nog wel, maar zwarte koffie vond ze net iets te heftig. "En jij dan, met je eeuwige simpele zwarte koffie. Wat is deze enorme aversie tegen pumpkin spiced... alles?" Hij was ook één van de weinigen die nooit pumpkin spiced koekjes of ander lekkers hier kocht. Cyra besloot rustig te beginnen, een makkelijk onderwerp om hem een klein beetje te leren kennen voor ze echt ging graven.

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor Ravief » 08 Jan 2020, 23:47

Sevas keek haar verbaasd aan. "Ik wist niet dat er nog aan vernoemen gedaan werd," mompelde hij, wat meer voor zichzelf was dan voor haar.

Hij glimlachte betrapt. "Koffie met chocola klinkt wel goed, misschien ga ik het eens proberen." Tenslotte was een stuk chocola terwijl je koffie dronk ook een bijzonder lekkere combinatie. Wellicht viel het mee en was het niet van die suikerige troep die ze wel verkochten?
"Ah.. koffie is heilig, Cyra. Ik heb het leren drinken toen ik klein was en we een paar jaar in Turkije woonden. Je wilt niet weten hoe ze het daar drinken, trouwens, maar er is iets moois aan bonen malen en daar een drank van maken. Het is al perfect zoals het is. Waarom er iets aan toevoegen?" Waarna hij nadacht over de andere troep. "Ik denk dat mensen die dat soort troep kopen zichzelf voor de gek houden. In werkelijkheid willen ze geen koffie, maar willen ze snickers. Maar dat is niet cool en dus kopen ze een white non-fat frappe met extra schuim. Ik heb geen idee of ze dat echt verkopen, trouwens. Ik vind het cultuurschennis."
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39

Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor varden » 08 Jan 2020, 23:54

Ze hoorde hem echter wel, maar deed of ze het niet kon verstaan. Het was gemompeld dat mensenoren het niet zouden moeten kunnen verstaan, bovendien was het een beetje een vreemde opmerking die ze maar van zich af liet glijden.

"Dat bestaat, en die kan ik nog maken. Ik had laatst een klant en die wilde een... een..." ze moest even heel hard nadenken. "Een large iced sugar-free soy milk latte with wipped cream. Toen heb ik pauze genomen. Dat is geen koffie, dat is een toetje. Een heel vies toetje." Even trok ze een gezicht. Maar toen begon ze verder te vragen. "Wanneer heb je in Turkije gewoond? En hoe oud was je daar?" Het was een aantal jaar geleden, maar ze had er rondgereisd en was dol op Turkse (en Griekse) koffie. Maar dat was wel nadat iemand haar had verteld nooit de laatste slok te nemen. Drie happen koffiesmurrie verder had ze voor eeuwig geleerd waarom je dat niet deed. Er waren mensen die zeiden dat je met die prut de toekomst kon vertellen, Cyra bleef er ver van weg. Mocht dat echt kunnen, dan hoefden mensen niet te weten hoe lang haar toekomst nog zou duren.

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor Ravief » 09 Jan 2020, 00:01

"That's disgusting." Sevas keek haar aan alsof ze gek geworden was. Hoezo bestonden dit soort dingen? En nog erger: waarom werd er gehoor aan gegeven?!
Maar toen was er de volgende vraag en Sevas had er hele goede herinneringen aan. Dus hij vertelde over dat zijn ouders hem een originele ervaring wilden geven en dat ze een paar jaar met een bedoeïenstam hadden geleefd. Het reizen en de cultuur en de taal en het land.. het had hem allemaal machtig gefascineerd, al was zijn eigen thuisland ook lang niet gek. Hij vertelde vrijelijk over dat hij een jaar of twaalf was geweest waarschijnlijk en hoe hij het had gevonden, voordat ze teruggingen naar Debar -vlakbij de grens met Albanië- toen hij vijftien was.
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39

Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor varden » 09 Jan 2020, 00:05

Vijftien... De man leek nu rond de 30 te zijn. En hij was dus niet hier opgegroeid, en dan toch zo carrière maken op zo'n jonge leeftijd. Professor zijn, al was het maar tijdelijk als vervanger, aan Columbia University was niet niets immers. "Je Engels is fantastisch, volledig accentloos," complimenteerde ze hem dan ook, haar blik vriendelijk maar geen andere emoties te vertonen om zo niet haar gedachtegangen te verraden. Het was immers de bedoeling dat ze een geheim aan hem los wist te futselen voor deze opdracht. "Reizen in Turkije, opgroeien in Macedonië. Wanneer heb je de tijd gehad om Engels te leren tot op academisch niveau?" Macedonië, dat was Oost-Europa, richting het zuiden herinnerde Cyra zich. En van wat ze zich ervan herinnerde was dat er Engels werd gesproken voor toeristen, maar het was absoluut niet de eerste, tweede, of derde taal waar mensen mee bekend waren daar.

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor Ravief » 09 Jan 2020, 00:15

Hij keek verrast. "Echt? Ik heb het gevoel alsof ik nog steeds op elk woord moet letten." Het was lastig voor hem om niet terug te vallen in het Albanees. Maar ondertussen hield hij haar in de gaten. Het was vreemd om een gesprek te hebben terwijl ze allebei nog andere doelen hadden. Hij moest opletten niet teveel over zichzelf prijs te geven en zij.. Nou ja, Sevas had door dat ze wel meedeed met hem, maar ondertussen zorgvuldig informatie aan het filteren was.
"That would be boarding schools." Het kwam er oprecht zo Brits-Engels uit dat het bijna lastig was om hem te verstaan. "Vanaf mijn zestiende heb ik op internaten gestudeerd en als ik eraf getrapt werd, dan was het tijd voor de volgende. Veel culturen, teveel landen, maar overal wordt uitmuntend Engels gesproken." Hij moest opletten nu. De helft van zijn werk stond gepubliceerd onder diverse pseudoniemen, maar dat hij zo snel de ladder opgeklommen was, was iets waar hij het niet graag over had. Het was iets waar hij snel de mist mee kon ingaan, hoewel hij het vaak genoeg had geoefend dat het vast moest zitten ergens in zijn brein. Maar ja, het brein was een tricky ding, had hij geleerd.
"Hoe komen je ouders op een Syrische kluizenaar? Je komt me niet heel.. Syrisch over." Oprecht nieuwsgierig nam hij haar op.
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39

Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor varden » 09 Jan 2020, 00:20

"Pleegouders," verbeterde ze hem half. Niet echter verbeteren, hij kon het ook niet weten. "Ik ben geadopteerd toen ik twee jaar oud was, door een Amerikaans stel dat handelt in antiek. Ze zijn... ze zijn oké maar een beetje.. wereldvreemd." Daar hield ze het maar even bij. Mensen die echt de hele dag met hun neus in antieke boeken zaten, of andere oude spullen werden vanzelf een beetje maf. Of waren al een beetje maf vanaf het begin natuurlijk.
"In welke landen heb je allemaal gewoond? En wat deden je ouders dat dat betaald kon worden?" Een hele persoonlijke, directe vraag, maar soms was de confrontatie opzoeken ook een methode.

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor Ravief » 09 Jan 2020, 00:34

Pleegouders? Wereldvreemd? Sevas nam haar op. Geadopteerd toen ze twee jaar oud was... Waren haar ouders nog in leven? Wat was er gebeurd? Een poosje wist hij oprecht niets te zeggen. "Ik zal niet graven, al roept dat heel veel vragen bij me op." Met wat moeite hield hij zichzelf tegen. Het klonk niet alsof ze een heel gelukkige band met haar ouders had.
De volgende twee vragen voelden een beetje als een strikvraag. Of meer alsof ze nu echt het vuur had geopend. "Teveel om te onthouden. Een paar semesters in Canada, in Zwitserland heb ik het een jaar uitgehouden vanwege het skiën, toen kwam.. Zweden. Een maand in Japan en uiteindelijk nog een poosje in Engeland. Wat er tussenin zat kan ik niet meer onthouden." Hij grijnsde onschuldig. "Ik schopte graag stennis." Maar ja, toen kwam het op zijn ouders. "Mijn vader is een chirurg die de hele wereld over reist en mijn moeder is een advocate die je niet tegenover je wilt hebben." Ze waren niet veel thuis, maar hadden het beste voor hem gewild. Ze waren nu al heel lang niet meer in beeld, maar over zijn Sire wilde Sevas het niet hebben.
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39

Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor varden » 09 Jan 2020, 00:46

"Het maakt niet uit, dit is niet iets dat ik geheim houd," gaf ze eerlijk aan. "Ik ken mijn biologische ouders niet, ik weet niet of ze nog leven en mijn pleegouders hebben hun best gedaan. Dankzij hen leerde ik in ieder geval goed Engels, en kon ik de Amerikaans nationaliteit aanvragen toen ik hierheen verhuisde. Maar we zijn gewoon hele andere mensen." De ene leugen op de andere. Er waren geen pleegouders, alleen een pleegmoeder en jaren geleden had Cyra al vermoedt dat de adoptiepapieren niet helemaal legaal waren. Haar pleegmoeder had haar op de dag dat ze echt goed in haar volwassen uiterlijk zat meteen getransformeerd, en ze had haar alleen kunnen ontvluchten door die nationaliteit te gebruiken en de oceaan over te vluchten. En nu was ze hier en besefte ze zich maar al te goed dat Sevas een deel van zijn verhaal wegliet, omdat dat precies was wat zij zelf deed. Het voelde niet juist om te graven in het verleden van een man die ze nauwelijks kende en die haar professor was. Maar ja, dat was wel de opdracht...
"Dan moeten ze wel heel bijzonder zijn, hoe staat het inmiddels met de economie van Macedonië?" Ze betrapte hem niet op leugens, maar wel op wat ze vermoedde dat een creatieve versie van de waarheid was. Macedonië had een verleden met veel oorlogen meegemaakt, hoe konden zijn ouders zelfs als chirurg of als advocaat genoeg verdienen om hem naar allemaal dure landen te sturen? Want degene die hij noemden waren niet de goedkoopsten als het om een dagelijks leven ging.

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor Ravief » 09 Jan 2020, 00:57

"Het is jammer dat je het niet met ze kunt vinden, maar het klinkt alsof je je eigen leven goed voor elkaar hebt." Ze kwam over als een zelfverzekerde jonge vrouw, midden in het leven en niet alsof dit dagelijks aan haar vrat. Sevas nam haar geduldig op. Haar hartslag verried niks, maar dan ook echt helemaal niks. De stabiliteit was bijna gekmakend. Er was altijd wel iets waardoor iemand enthousiast werd, of terughoudend en bij Cyra was er niks te ontdekken. Dit vond hij vreemd.
Het was inderdaad een creatief verhaal, hoewel niet helemaal gelogen. Het rijke gedeelte kwam alleen niet van zijn biologische ouders. Die waren een heel stuk normaler geweest en hoewel de reis naar Turkije geen leugen was, was dat ook ongeveer de laatste herinnering die hij aan hen had. Sevas haalde zijn schouders op. "Ik ken ze eigenlijk niet. Tussen het studeren en in het buitenland wonen en carrière maken door was er maar weinig tijd om elkaar te zien. Ze zullen vast goed werk doen, maar ik heb weinig contact met ze." Vooral omdat hij een poging had gedaan om zijn Sire te vermoorden en ze hem min of meer verbannen hadden in de hoop dat een paar decennia zouden hopen om eroverheen te komen. "Ze komen er wel, maar de rijkdom zit slechts op een paar plekken en dat maakt ontwikkeling lastig." Sevas keek even naar buiten en zag daar Nathalie en Elizabeth kletsend voorbij komen. Hij kon alleen maar hopen dat ze niet naar binnen zouden komen, want dit keer was er geen Abby om hem bij te staan.
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 1 gast