When children of the night roam the day

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39
Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor varden » 08 Jan 2020, 22:13

Even keek ze hem aan, haar mondhoek krulde omhoog in een duidelijk geamuseerd lachje. Ooh, die had ze moeten verwachten... Maar ze wist de rest in de plooi te houden en daarmee net op tijd te voorkomen dat ze 'af' zou zijn. "Ik val op mannen en vrouwen." Geen leugen, ze schaamde zich daar niet voor en ze vond ook dat het in de wereld een stuk meer geaccepteerder moest worden dat je op beide geslachten kon vallen. Het was niet langer een zwart-witte wereld als het ging om relaties dus kon iedereen eens stoppen met zo denken? Maar gezien irritatie ook de naald van dat apparaat kon laten verspringen smoorde ze die felheid over dit onderwerp.
De volgende vraag verraste haar echter. Ook al bleef haar gezicht schijnbaar onbewogen, de spieren in haar kaak trokken duidelijk strak, de naald schoot omhoog. Ze had verloren zonder een antwoord te geven, want het was de bedoeling om het apparaat te foppen en dus niets aan emoties weg te geven. En de computer liet duidelijk zien dat ze wel degelijk een piek in een emotie had gevoeld, welke dat was maakte nu even niet uit. En omdat ze toch al had verloren maakte het niet meer uit wat ze antwoordde.
"Nee," kwam er dan ook uit haar mond, op een kille toon dan ze nog niet eerder tegen hem op had gezet. Haar grijsblauwepaarsige ogen leken ineens van ijs te zijn gemaakt. Ze maakte zich los van het apparaat en stond op, liet de volgende zitten en zonder Sevas nog aan te kijken pakte ze haar tas en verliet het lokaal. De bel ging een minuut later maar zat leerilngen wilden nog verder gaan.

In de stromende regen beende Cyra zich een weg over de campus, haar armen over elkaar geslagen, zich niets aantrekkend van het feit dat ze haar jas in het lokaal vergeten was (dat wist ze wel, maar ze was er niet voor omgekeerd) en dat ze binnen de kortste keren tot op het bot doorweekt was. Niemand ging biomedische wetenschappen studeren tenzij ze persoonlijke redenen hadden. Die reden kon zijn dat ze enorme studiebollen waren, dat ze graag enorme bakken geld wilden verdienen, of in zeldzame gevallen omdat ze een haast kinderlijke hoop koesterden iets ongedaan te kunnen maken wat volgens de moderne wetenschap überhaupt onmogelijk was om plaats te laten vinden. Even streek Cyra's rechterhand over haar linkerborst, alsof ze een pluisje wegveegde. Maar het regende, dus er vlogen geen pluisjes door de lucht. In werkelijkheid voelde ze een seconde lang de trage, rustige hartslag die in haar borst weergalmde maar die op sommige dagen voelde als een pure leugen. Als de moderne wetenschap het bij het goede eind had, dan zou haar hart al twintig jaar niet meer moeten slaan. En toch deed het dat wel, en stond in haar paspoort dat ze nog steeds 27 was. En had ze sinds vijf jaar eindelijk weer grip op haar eigen leven, ook al had ze er de halve wereld voor over moeten verhuizen.

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor Ravief » 08 Jan 2020, 22:27

Hij trok lichtjes een wenkbrauw op. Oké, dat was interessant nieuws, maar niet iets wat hij heel bijzonder vond. Sevas haalde dan ook één schouder op en gaf een knikje. Misschien was hij hier wel ruimdenkerder in dan andere professors, maar tegelijk was het ook iets wat met leeftijd te maken had. Er veranderde nou eenmaal veel in de wereld omtrent gender en sekse en rechten en dat beende hij maar amper bij, maar voor beide sekses vallen was voor hem geen wereldschokkend nieuws.

Maar toen de andere vraag. Hij voelde haar verkillen, verstarren en hij hoefde niet eens naar de beamer te kijken om de enorme piek te zien. Shit. Sevas hield haar blik vast, maar deed niets om haar achterna te gaan toen ze zo bruusk verdween. Hij keek haar wel na en zuchtte. Fuck. Well done, dude, schold hij zichzelf uit. Hij liet de klas gaan en borg zijn spullen weer op.
"Miss Wright." Hij hield Charlie even tegen en gaf haar de jas van Adams die nog op de voorste rij lag.

Het was pas in het weekend dat Sevas haar weer zag. Hij baalde van zichzelf en was onbewust naar haar op zoek geweest, maar vond haar tenslotte voor ze The kettle in kon lopen, vermoedelijk voor haar dienst. "Hé!" Zacht raakte hij haar aan om haar staande te houden. Zijn grijze ogen keken haar onderzoekend, maar open aan. "Het spijt me, van mijn vraag. Het was niet de bedoeling om je zo te raken. Ik had hem niet mogen stellen."
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39

Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor varden » 08 Jan 2020, 22:35

Ze was in gedachten verzonken geweest en toen hij haar ineens aanraakte schrok zich een hoedje. Waardoor haar blik ronduit vechtlustig was toen ze zich rap naar hem omdraaide. Cyra's fight, flight or fright response neigde heftig naar fight. Maar zodra ze zag dat het Sevas was nam dat gelukkig snel weer af. Haar hartslag veranderde amper tijdens dit hele akkefietje, ook al zou die van een ander nu door het plafond gaan. Ze deed snel haar oordopjes uit. "Professor, hi... Eh.." Maar voor ze nog iets kon zeggen begon hij te praten.

Verbijsterd keek ze hem aan terwijl hij zijn excuses aanbood. Dat was... nieuw. Geen enkel ander professor of assistant zou maar een seconde nadenken over de situatie vanaf het moment dat de bel was gegaan, laat staan dat die haar op zou komen zoeken om excuses aan te bieden. Hoewel Cyra ergens twijfelde of hij echt voor haar kwam, waarschijnlijk wilde hij gewoon een kop koffie en was hij haar hier bij toeval tegengekomen. "Dat.. dat is niet nodig. U kon niet weten dat de reden wel persoonlijk is. En u bewees wel dat uiteindelijk een leugendetector werkt, als je maar de juiste vragen stelt?" Dat was immers toch zijn doel geweest bij de oefening? Ze ging niet haar excuses aanbieden voor hoe ze was vertrokken, waarom zou ze ook? Ze had niets gezegd of gedaan dat hem kon beledigen en bovendien waren ze allebei volwassenen die in dat opzicht geen verantwoording aan elkaar af te leggen hadden. "Het was een interessant experiment. Ik denk niet dat ik eerder zoveel enthousiasme in een collegezaal heb gezien," complimenteerde ze hem voorzichtig.

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor Ravief » 08 Jan 2020, 22:44

Hij stapte wel degelijk naar achteren bij haar heftige reactie. Het uitdoen van oordopjes verklaarde het echter en hij was ergens gek genoeg opgelucht om te zien dat ze op deze manier reageerde en voor zichzelf zou opkomen als hij wel een of andere creep was geweest.
Sevas schudde zijn hoofd op haar ontkenning en gaf haar een klein schaapachtig lachje. "Het is biomedische wetenschap! Het is of persoonlijk of degene heeft een intense nieuwsgierigheid naar het menselijk lichaam en onderzoek." Hij had beter moeten weten en zijn grote mond dicht moeten houden.
"Nou ja. Als je iemand maar goed weer te shockeren, ja. Al denk ik niet dat hij daar precies voor is bedoeld. Maar dank je, ik probeer iedereen wat enthousiaster te krijgen zodat ze dingen leren zonder dat ze er erg in hebben." Even nam hij haar op en wist alsnog maar weinig van haar af te lezen. Vaag vroeg hij zich af of hij haar moest trakteren op koffie voor een keer. "Anders kom je na je dienst op mijn kosten een koffie doen. Dan kun je me net zolang persoonlijke vragen stellen tot ik het niet meer leuk vind, als goedmaker voor de les. En ik neem aan dat je nog steeds die extra studiepunten wil verdienen, of heb ik je nu weggejaagd?"
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39

Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor varden » 08 Jan 2020, 22:55

"Of je wil heel erg rijk worden," voegde Cyra nog toe aan zijn lijstje over haar studie. Ja, de stof was moordend saai maar ze had haar redenen. En frustrerend weinig voortgang, omdat ze natuurlijk niet echt de experimenten die ze zou moeten doen kon gaan doen want ja... Sommige dingen konden maar beter geheim blijven.
"Brian heeft me ook nog niet weggejaagd, en als ik hem aankan than you're still safe. Maar deal, ik schuif na werk bij u aan tafel." Waarna ze de deur ver genoeg opende zodat ze er beiden doorheen konden voordat hij echt dichtviel en ze snel haar schort voorbond. Brian de manager gaf haar inderdaad een kritische blik. De man had ooit geprobeerd haar mee uit te vragen, ze had hem afgewezen en sindsdien probeerde hij de eigenaar ervan te overtuigen haar te ontslaan. Zijn pogingen faalden al een jaar jammerlijk gezien de staf klein was, er nog nooit iemand binnen was gekomen op zoek naar een bijbaantje, en Cyra altijd goed haar werk deed. En in tegenstelling tot Brian was de eigenaar een stuk minder kleinzerig en zielig.

Natuurlijk serveerde ze Sevas meteen zijn koffie ("zonder poespas."), hij hoefde er niet eens meer om te vragen. "Sevastyan, ik dacht al dat jij het was die ik naar binnen zag lopen." Matthew Williams, man van de miss Williams die Sevas het droevige nieuws over professor Miller had moeten mededelen, ging tegenover Sevas aan het tafeltje zitten nog voor Cyra echt de kans had gekregen om weg te lopen. Even keek de oudere man de studente nog na en keek toen glimlachend naar de nieuwe docent. "Je bent schijnbaar erg populair bij je studenten." En bij de staf, was gebleken tijdens het feestje vlak voor het einde van het semester. Matthew was daar niet bij geweest als staflid, maar hij en zijn vrouw woonden niet ver bij de campus vandaan en dus ging hij hier vaak koffie drinken. De man was zelf meubelmaker van beroep en snapte soms maar weinig van de academische wereld en al zijn poespas.

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor Ravief » 08 Jan 2020, 23:05

Hij lachte om haar grapje. "True. Hoewel je je eerst in de schulden moet steken want de kosten van een opleiding hier zijn belachelijk!" uitte hij zich, waarna hij naar haar grijnsde. "Niet verder vertellen, dan krijg ik aan de stok met mijn collega's hier." Haar opmerking over Brian klonk iets te serieus in zijn oren. "Wil ik het weten?" maar voor hij echt hierop in kon gaan, had hij al een mooi plekje bij het raam gezien en had net zijn tablet uit zijn tas gehaald toen hij gezelschap kreeg.

Hij had miss Williams al een paar keer weer gezien en de man kwam hem dan ook niet vreemd voor. Hij glimlachte beleefd. "Matthew! Mag ik Matthew zeggen?" Tenslotte was hij net dertig en daarmee toch wel een stukje onder de leeftijd van de man tegenover hem.
Sevas lachte verlegen en wuifde het weg. "Ach, ik geef denk ik op een andere manier les dan ze gewend zijn. Ze zullen me een stuk minder aardig vinden wanneer blijkt dat ik toch echt docent ben en er onvoldoendes uitgedeeld worden." En waarschijnlijk ook wanneer de foefjes ophielden en er veel meer werk aan te pas kwam. Dit mocht dan een soort van 101 zijn, het was wel de bedoeling dat er een behoorlijk stevige basis werd gelegd voor het echte werk van het hoofdvak Psychologie. "Hoe gaat het met Grace?" hij probeerde het gesprek gaande te houden en was redelijk goed in social talk door ook te vragen naar diens zonen en hoe het ging met de laatste projecten waar Matthew aan werkte. Sevas had al te kennen gegeven dat hij graag eens een kijkje zou willen nemen bij het bedrijf.
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39

Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor varden » 08 Jan 2020, 23:11

Waarop Matthew geestdriftig vertelde over zijn werk, foto's liet zien van een paar projecten die hij net had afgeleverd, en Sevas uitnodigde in zijn werkplaats om te komen kijken of zelf wat uit te proberen. Matthew vond het altijd leuk om anderen ook enthousiast te krijgen over het werken met je handen. Dat deden nog maar weinig mensen, te weinig als je het aan Matthew vroeg. Bij het onderwerp Grace plaagde Matthew dat hij maar hoopte dat Sevas een goede man was, want anders zou hij er zo met zijn vrouw vandoor kunnen gaan. De jonge docent had een soort aura om zich heen waardoor veel mensen, en zeker veel vrouwen, als mieren op honing op hem af leken te komen.

Het was een heel aantal uur later, Matthew was al eventjes vertrokken, toen Cyra tegenover Sevas plaatsnam en haar jas over de stoelleuning legde om het zich iets gemakkelijker te maken. "Volgens mij heeft u een belofte gedaan die ik nog wil komen innen." Dit keer zette ze twee koppen koffie neer, één voor hem en één voor haarzelf. "Alstublieft niet vergeten af te rekenen voor u weggaat." Ze voelde Charlie's ogen ongeveer in haar rug brandden maar daar trok ze zich even niets van aan. Ze wilde proberen die extra punten te scoren.

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor Ravief » 08 Jan 2020, 23:17

Eenmaal meegesleept door het enthousiasme van de man tegenover hem, vergat Sevas het werk wat hij nog wilde doen en het boek dat hij mee had ter ontspanning. Hij had al ontdekt op welke uren het hier rustig was en doordat hij hier zo vaak was te vinden, kende hij de roosters ondertussen onbewust uit zijn hoofd.
Hij beloofde de man snel eens op te komen zoeken, maar dat het mogelijk op een gek tijdstip zou zijn in verband met de lesuren die hij had en dan nog de gekmakende vergaderingen. Bij het geplaag over Grace, moest Sevas glimlachen. "Ik zou niet durven om een getrouwde vrouw het hof te maken," vertrouwde hij hem toe.

In elk geval had hij nog wel even de tijd om de stukken door te lezen voor de vergadering die maandag gepland stond, voordat miss Adams tegenover hem kwam zitten. Hij deed direct zijn tablet uit en stopte hem in de tas. "Zeg, waar zie je me voor aan? Uiteraard reken ik af en ik zou het fijn vinden als je ophoudt met 'u'. Enig idee hoe gek dat is? Zoveel verschillen we nou ook weer niet in leeftijd." Wat uiteraard een leugen was. Hij had wel vijftig of zestig voor op haar, maar nou ja.. het was nou eenmaal niet anders.
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39

Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor varden » 08 Jan 2020, 23:26

"Hou jij dan op met dat 'miss Adams' gedoe? Serieus, het voelt alsof ik deel ben van The Adams Family. Oeh, ik zou wel een coole Morticia zijn," mompelde ze even, tot ze meteen besloot dat haar haar verven echt teveel gedoe zou worden. Ze had het ooit geprobeerd, het pakte bijzonder slechts op die lichte lokken van haar.

"Goed boek of werk voorbereiden?" Ze knikte richting zijn tas waar hij net de tablet in had gestopt. Ze had hem nog niet eerder 'betrapt' op het lezen van een e-reader, maar wie wist? Sommige boeken, hoe graag je ze ook wilde lezen, waren niet te tillen en zeker als je de hele dag van hot naar her moest zag ze wel het voordeel van zo'n elektronisch apparaat. Even gleden Cyra's gedachten af, moest ze oppassen geen geamuseerde blik in haar ogen te krijgen. Hij zei dat ze niet zoveel jonger was dan zij, maar in werkelijkheid was ze ouder. Was er een lange tijd geweest in haar leven zonder alle elektronica die men nu als gewoon en dagelijks beschouwde. Een tijd zonder het geliefde internet. Man, dat was best een flinke tijd geleden zeg...

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor Ravief » 08 Jan 2020, 23:32

"Prima. Is het Siera of Kiera?" Hij wist het niet en mensen kregen tegenwoordig steeds vreemdere namen, waardoor hij best blij was dat hij alleen maar met achternamen te maken had voor het grootste gedeelte van de dag.
Sevas nam een slok koffie en was benieuwd naar haar vragen. Ze had eventjes gehad om erover na te denken tenslotte, ook al had ze ook gewoon haar werk moeten doen. Het was wel redelijk rustig nog zo op zaterdagmiddag. De meeste studenten zaten of in de bibliotheek, of op hun kamer of waren dingen aan het doen die niets met studeren te maken hadden.

"Werk," zuchtte hij. "Maandag staan er iets van drie vergaderingen gepland. Het lijkt nooit op te houden. Hoewel er ook een goed boek in mijn tas zit, maar daar ben ik dankzij Matthew niet aan toegekomen." Nieuwsgierig bekeek hij haar koffiekeuze. Hij rook iets zoetigs, maar het rook tegelijk nog steeds als koffie, dus het zou wel goed zijn. Mensen die van Pumpkin spice caramel hielden, vertrouwde hij niet.
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 3 gasten