Blaffende wolven bijten niet, of wel?

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39
Re: Blaffende wolven bijten niet, of wel?

Berichtdoor varden » 27 Okt 2019, 00:19

Met vuurtoren-oren nam Emil de handdoek aan, maar conclusie was dat het ondanks de snelle schoonmaakbeurt een lichtelijk klamme en plakkerige outfit zou blijven die hij aanhad vanavond. Toen hij klaar was kroop hij weer naast Von en trok haar weer tegen zich aan, dit keer met haar rug tegen zijn borst en zijn armen beschermend om haar heen. Zacht kustte hij haar schouder en nek, zich niet bewust van de schok om de woorden die hij had gesproken of van de tweestrijd in haar gedachten die erdoor veroorzaakt werden. "Hmmrrr... ruikt lekker," klonk er terwijl hij zijn neus in haar lokken drukte. Maar zijn stem was slaperig, loom, en niet heel veel later lag zakten zijn ogen dan ook echt dicht. Zijn ademhaling werd rustiger, zwaarder, terwijl hij beter sliep dan in lange tijd. Von had een rustgevende werking op hem, zo leek het.

Het was dan ook een van de eerste nachten dat hij helemaal geen nare dromen had. Sterker nog, hij droomde alleen maar dat hij aan het rennen was als wolf. Met haar. In bossen die wel oneindig leken.

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: Blaffende wolven bijten niet, of wel?

Berichtdoor Ravief » 27 Okt 2019, 00:30

Wat haar betrof had hij het uit mogen doen, maar dit was ergens ook wel fijn. Zij trok ook gewoon haar shirt weer aan en moest ietwat grinniken om hoe snel hij in slaap viel. Mannen.

De volgende dag was Von eerder uit bed dan Emil en ze had al ontbijt klaar gezet voor hem, terwijl ze zelf duidelijk al bijna klaar was. De dag erna was altijd iets waar ze niet heel goed in was, maar ze deed haar best. Voor hem deed ze haar best. Ze wilde zien waar dit heen ging met deze man die haar vertelde dat hij van haar hield na drie dates.
Ze fronste lichtjes bij een appje die binnenkwam, maar ging toen verder met het nieuws lezen. Vandaag had Von grote plannen om uit te leggen aan Maria. Als het allemaal doorging, had ze aardig wat werk voor de boeg, maar wel op een hele leuke manier. Ze had er zin in en dat betekende dat er een boel positieve energie van haar uitstraalde. "Goeiemorgen," grijnsde ze naar Emil.

Uiteindelijk viel het mee met hoe ongemakkelijk het was en troffen ze elkaar later op het werk weer. Von glimlachte naar hem en gezien ze niet had gedoucht was ze maar al te bewust van hoe ze zou ruiken voor zijn goede neus. Naar seks en naar hem met een vleugje van haar eigen geur...
Maar Von had het druk. Na heel wat overleg, was haar plan om de wintercollectie aan te prijzen goedgekeurd. Wat volgde waren talloze telefoontjes en daarna liet ze het aan Anne om lunch te regelen voor hen allemaal. Zij vertrok met een handvol visitekaartjes naar het centrum van de stad.
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39

Re: Blaffende wolven bijten niet, of wel?

Berichtdoor varden » 27 Okt 2019, 00:37

Emil was niet de spraakzaamste tijdens het ontbijt, maar voor Von deed hij zijn best.
Ze kwamen niet tegelijk binnen, gezien Emil naar Von toe was gekomen met zijn eigen auto de avond ervoor, en dat was misschien ook nog maar even beter. Toch kon hij het niet helpen elke keer op te kijken en naar haar te glimlachen als ze in de buurt kwam. Ooh ja, zijn neus pikte de avond ervoor nog moeiteloos maar hij was anders ook gewoon blij om haar te zien. Dat ze 's middags weg was, maakte de rest van de werkdag misschien wel iets productiever maar niet per se leuker. Maria bleef hem behandelen als een idioot als Von niet in de winkel was en het stak de grote wolf inmiddels een beetje. Normaal boeide hem dit niet, maar hij was gewend dat hij in deze winkel normaal werd behandeld omdat Von dat een beetje had afgedwongen bij de rest.

Toen hij die avond naar huis reed trok hij zijn telefoon uit zijn jaszak. Het verbaasde hem ergens dat hij geen berichtjes van Von had en met een frons sms'te hij haar dan ook of haar afspraken in de stad goed waren gegaan.

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: Blaffende wolven bijten niet, of wel?

Berichtdoor Ravief » 27 Okt 2019, 00:44

Pas bij het avondeten reageerde Von. Maar niet met een appje, maar door te bellen. "Heey! Sorry, ik had het druk. Ik heb ein-de-lijk toestemming van Maria gekregen om wat op poten te zetten en nu wil ik dat het perfect wordt." Als haar bubbelige energie niet overkwam via haar stem, dan was ie wel via de draadloze verbinding uit Emil's mobieltje gekropen. Je zou haast denken dat ze aan het stuiteren en huppelen en dansen tegelijk was.

Von bleef met hem aan de lijn terwijl ze at en vertelde enthousiast over haar idee om een modeshow/catwalk te laten doen in hartje Praag om hun wintercollectie aan te prijzen. Ze was de hele middag op stap geweest om random mensen van de straat te plukken die wel model konden zijn. Daarna was ze op zoek gegaan naar iemand met verstand van muziek en was via via ergens terecht gekomen en was toen verdwaald geraakt toen deze haar door had gestuurd naar een ander. "Ik zweer je, in al de jaren dat ik hier woon heb ik dat deel van de stad nog nooit gezien!"
Een zachte pling! gaf aan dat ze een berichtje kreeg en Von bleef even stil terwijl ze haar laatste happen naar binnen werkte en het andere berichtje las. "Hoe was jouw dag? Heeft Maria nieuwe hoogten van domheid bereikt?"
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39

Re: Blaffende wolven bijten niet, of wel?

Berichtdoor varden » 27 Okt 2019, 00:51

Haar energie was haast aanstekelijk en Emil luisterde dan ook met een glimlach terwijl hij een maaltijd in de magnetron in zijn kleine studio-appartement gooide en uiteindelijk op bed opat.

"Anna heeft me gered," gaf hij eerlijk toe als antwoord op Von's vraag. "Toen Maria wilde weten hoe het... het met de kast gaat. Met een soort vree.. vreemde gebarentaal." 90% van de tijd kon hij nu zonder stamelen en in vloeiende zinnen met Von praten, maar soms kwam dat hakkelende toch nog naar boven. Hij smeet de bak van de maaltijd in de vuilnisbak en ging op bed liggen. "Maar het oude deel van Praag is mooi. Ik... Ik ken het goed." Dat was geen hakkeling vanwege zijn gebrekkige spraak, dat was omdat hij het centrum kende van zijn tijd als dakloze junk. Hij had daar veel rondgescharreld, in de hoop wat geld los te bietsen van toeristen, of een maaltijd te kunnen vinden in de vuilnisbakken van de vele eetgelegenheden daar.

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: Blaffende wolven bijten niet, of wel?

Berichtdoor Ravief » 27 Okt 2019, 01:06

Von proestte het uit. Oké dat was een laagte die ze niet had verwacht van Maria. "Ze heeft mij ingehuurd omdat ik, volgens haar, de gave heb om iedereen als mens te behandelen en kalm te blijven." Ze glimlachte. "Ik weet niet helemaal of dat kalm blijven gedeelte klopt, maar het is een feit dat voor iemand die met andere moet werken, Maria daar bijzonder slecht geschikt voor is." Lang leve Anne! En de wolf had heus wel door, dat haar collega wist dat ze een oogje op Emil had. Waarschijnlijk was dat ook de grootste reden waarom ze de man had geholpen.

Ze bleef even stil bij zijn bekentenis. Ze begreep wel waarom hij het op die manier zei. Het oude deel stond er bijna om berucht tenslotte. "Ik kom er niet veel, maar het is er erg mooi. De geschiedenis-nerd in me, wil er heel graag wonen en alles onderzoeken en cultuur snuiven."
Ze kletsten nog een tijd en hingen toen op. Von had een boel te regelen, maar ze zocht Emil geregeld op op haar werkdagen. Hun contact werd meer en meer. Ze gingen samen rennen, af en toe bleef hij bij haar slapen en verkenden ze elkaar wat (en Emil leerde ondergoed mee te nemen).
--
Het was de dag van de modeshow. Ze hadden alles geheim weten te houden en dus wist niemand wat er stond te gebeuren, behalve de modellen en een paar anderen. Midden in Praag, tussen de toeristen en de drukte van terrasjes, klonk ineens opzwepende en uitnodigende muziek. Een klein, vooral lang, podium werd heel vlot opgebouwd. Een rode loper erover en daar gingen de modellen!
Het was een enorm succes met veel aandacht. Von geloofde er heilig in dat het goede PR was voor hun winkel. Die avond belde ze nog even enthousiast met Emil en herinnerde hem eraan dat ze morgen samen gingen rennen.

Maar de volgende dag was ze niet op het werk. Anne haalde haar schouders op naar Emil en ging naar Maria om te vragen hoe het zat, toen Von er tegen vijf uur nog niet was en dat terwijl een paar van de modellen speciaal waren gekomen om de jonge Ierse te zien en te spreken.
---

Von trok haar jas nog wat dichter om zich heen. Ze belde nog eens naar Emil, maar kreeg hem alweer niet te pakken. De vorige voicemail was alleen maar 'shit waarom neem je niet op?'. Nu besloot Von iets duidelijker te zijn. "Hey Emil, ik probeer je al een poosje te bereiken.. Ik kom een poosje niet op het werk. Ik krijg rare berichten van mijn moeder en maak me zorgen. Ik heb de eerste vlucht naar Ierland geboekt die ik kon vinden. [..] Ik mis je nu al.. Ik bel je wanneer ik geland ben, oké?"
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39

Re: Blaffende wolven bijten niet, of wel?

Berichtdoor varden » 27 Okt 2019, 01:16

Dat Von niet op werk was, na zo'n enorm succes, deed Emil verbaasd fronsen. Hij had zijn telefoon echter in zijn zak gestopt en was aan de slag gegaan. Door die werkzaamheden had hij het apparaat niet horen overgaan en pas aan het einde van de dag hoorde hij de voicemail. Met nog twee gemiste oproepen, waarschijnlijk van toen ze geland was. Meteen probeerde de grote wolf haar terug te bellen, maar kreeg haar niet te pakken. Wat was het tijdsverschil met Ierland ook alweer? Had ze daar wel goede verbinding? Snel sms'te Emil haar, maar die avond kreeg hij geen antwoord meer terug en het lukte hem ook niet haar de volgende dag te pakken te krijgen. Of de dag erna. Het leek wel alsof ze waren verdoemd om langs elkaar heen te bellen en steeds vaker kregen zijn appjes niet eens meer dan één vinkje, een teken dat ze niet bij haar aankwamen.

Het gebrek aan contact met Von maakte Emil enorm kriebelig, en soms nog meer kortaf dan hij normaal al was. De klus in de winkel werd afgerond, netjes zoals hij altijd deed, maar zijn hoofd stond er nauwelijks nog naar. Als hij bezig was in de zaak zelf zag je hem verdwaasd rondkijken, hopend dat Von terug was. In zijn eigen huis voelde hij zich al net zo verdwaald en vooral slecht op zijn gemak. Het was niet alsof hij elke avond bij Von bleef slapen, zelfs niet eens dat ze elkaar elke dag zagen maar ze hadden wel sinds die eerste keer dat hij bij haar was blijven slapen elke dag contact gehad. En dat viel ineens weg, en het creeerde een leegte in hem die Emil haast misselijk deed voelen.

Omdat hij slecht sliep besloot hij op een avond een stukje te gaan lopen, en op de automatische piloot ging hij naar de stukken van de stad die hij goed kende. Plekken waar hij vroeger had rondgehangen, waar hij gezichten zag die hij van die tijd herkende. Emil was inmiddels een stuk gezonder dan toen, niemand zou iemand van zijn gestalte lastig vallen. Maar uiteraard kwamen er ook op hem types af waar je je maar beter niet mee in kan laten. En van sommige middelen zou de verleiding altijd blijven bestaan, het waren namelijk middelen die dat lege gevoel dat hem zo beheersde wegnamen. Al was het maar voor even...

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: Blaffende wolven bijten niet, of wel?

Berichtdoor Ravief » 27 Okt 2019, 01:27

Von wilde wel, echt wel. Maar elke keer als ze probeerde te bellen of te appen, dan gingen ze langs elkaar heen. En tja.. ze was niet voor niets naar Ierland gereisd. Ze had haar aandacht nodig hier. Op de plekken waar ze internet en verbinding had, stuurde ze Emil een foto van zichzelf of een appje. Maar vaak genoeg was ze op afgelegen gebieden te vinden en was het gewoon onmogelijk om elkaar te bereiken.

De berichten van haar moeder hadden haar eerst vreemd in de oren geklonken, maar al snel waren ze zodanig veranderd van toon, dat Von het niet kon negeren. Er was iets grondig mis.
Het bleek goed te zijn dat ze was gekomen. Han had, met een paar van zijn 'roedel', haar moeder opgespeurd. Han bleek helemaal geen zuivere koffie te zijn en probeerde haar moeder te chanteren en had haar met een paar klappen in een positie gekregen waar ze niet zelf uit wist te komen. Léan Vilkas was niet bestand geweest tegen haar vader en iemand die eenmaal was misbruikt en mishandeld bleef gevoelig voor zulke figuren. Ze wist dat ze hulp nodig had, maar wist niet hoe ze die moest krijgen en moest zoeken en kon alleen maar hopen dat haar dochter voor haar zou komen.

Hun relatie was niet best en Von was helemaal niet blij toen ze Han en trawanten tegenkwam. Het kostte een paar flinke gesprekken en uiteindelijk een heel gevaarlijk gevecht, voordat de man afdroop.

En zo was het ineens anderhalve week later dat Von weer met haar moeder terug was in Europa. Ze had haar aangemeld voor een hulpprogramma van de staat en een inburgeringscursus. Ze beloofde haar te helpen met de taal en had haar in goede handen achtergelaten bij de instantie waar Léan zou verblijven en therapie zou krijgen.

Daas stond ze in haar eigen appartement, dicht bij tranen en het enige wat ze kon bedenken was Emil bellen. Shit, ze had hem nodig! De lijn ging over en over en over... "Emil?"
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39

Re: Blaffende wolven bijten niet, of wel?

Berichtdoor varden » 27 Okt 2019, 01:34

"Promiňte, kdo to je?"* De stem aan de andere kant van de telefoon had een zwaar accent. De agent had de telefoon alleen maar gevonden omdat het ding constant had gerinkeld tussen de vodden en spullen van het bouwval waar ze de inval hadden gedaan. Tientallen mensen waren afgevoerd in de busjes, naar een cellencomplex waar ze hun roes mochten uitslapen. De meesten waren tieners die via de drugs in handen vielen van verkeerde types, en hoogstwaarschijnlijk weer in die handen zouden vallen zodra ze de deur weer uit werden gezet door de autoriteiten. De meesten van hen zouden niet worden aangeklaagd, een enkeling wel omdat die al voor wat anders werd gezocht. De agenten die nu nog bezig waren waren tussen de spullen aan het zoeken naar mogelijke gestolen voorwerpen en de constant rinkelende telefoon die de man nu aan zijn oor had, zou zeker op dat lijstje komen te staan. Het apparaat was veel te nieuw en te duur om van een van deze junks te zijn. "U spreekt met de politie, kunt u uzelf en de eigenaar van deze telefoon misschien identificeren?"






*Excuse me, who is this?

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: Blaffende wolven bijten niet, of wel?

Berichtdoor Ravief » 27 Okt 2019, 01:39

Het bleef stil. Von hoorde haar hartslag ruizen in haar oren en moest verwoed op haar tong bijten om het niet uit te krijsen. Dit kon niet waar zijn! "Po.. politie?" stamelde ze. Geschokt bleef ze weer een poos stil en vervloekte zichzelf. Oh, Emil! Laat er alsjeblieft niets aan de hand zijn! Laat hem oké zijn. Ze smeekte het aan goden waarvan ze niet geloofde dat ze bestonden.
"Excuses.. ik.. er is geen ongeluk gebeurd toch? Zeg me alstublieft dat hij nog leeft?" Tranen glipten over haar wangen. Na enig aandringen van de vreemdeling aan de telefoon vertelde Von wie ze was en dat deze telefoon van Emil was en dat hij haar vriend was. "Is hij opgepakt? Waar kan ik hem vinden?"
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 2 gasten