When children of the night roam the day

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39
Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor varden » 22 Jan 2020, 12:00

Meteen schudde Cyra haar hoofd, keek hem met een geschokte blik aan. "Ben je gek geworden? Dan weet hij je buiten het enige beetje veilige gebied te krijgen!" Voor hetzelfde geld besloot Ivan dan dat Sevas gewoon met hem mee moest gaan! Nu zouden daar nog behoorlijk wat getuigen van zijn, iets ingewikkelder toch wel. Als Sevas met hem van campus zou verdwijnen... Dan gaf hij zichzelf helemaal over aan de man! Shit zeg... Konden ze die Ivan niet gewoon aan een paar Jagers overlaten? Het was een gedachte die Cyra een paar maanden geleden nooit zou hebben gehad, maar nu kwam hij wel heel snel naar boven. Ergens wilde ze Ivan gewoon opzoeken en hem een piece of her mind geven, maar als Sevas de man al niet aankon, dan zou zij waarschijnlijk helemaal geen kans hebben... Met een zucht legde ze haar hoofd weer tegen zijn schouder, zelf ook denkend over ontsnappingsplannen maar er kwam maar weinig nuttigs naar boven. "Vluchten met hem is al net zo min een optie als vluchten voor hem," mompelde ze. Dat was haar wel duidelijk geworden nu.

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor Ravief » 22 Jan 2020, 12:07

"Oké. Dan.. dan gaan we gewoon door zoals we deden. Dan maar improviseren." Maar vervolgens trok Sevas haar bij zich op schoot en manoeuvreerde haar zo, dat ze aan weerszijden een been had en dicht tegen hem aan kon leunen. Hij had haar geur in zijn neus nodig, haar aanwezigheid zo dichtbij hem dat hij aan niks anders meer zou denken en nergens anders meer op zou letten.
Langzaam ontspande hij eindelijk en rolde voorzichtig met zijn schouders om de spieren een beetje op weg te helpen uit hun verkrampte positie.
Het was dan wel midden in de nacht en ze hadden behoorlijke onderwerpen aan de kaak gehad, Sevas kon het niet helpen. "Nu nog pizza en bier en met jou in mijn armen, kan het niet beter." Hij had trek en om eerlijk te zijn.. hij wilde hier wel even weg. Vragend keek hij Cyra aan. "Kunnen we voor vanavond even alles vergeten en eropuit gaan?"
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39

Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor varden » 22 Jan 2020, 12:11

Cyra glimlachte en streek zacht door zijn haar. "Ik ken wel een goed tentje," zei ze. Charlie zou haar wat aandoen dat ze pizza was gaan halen bij hun vaste plek zonder haar...

En toch nam ze Sevas daar mee naartoe, al was het maar omdat het ver bij de campus vandaan was, en hem daarom misschien een beetje deed ontspannen. Ze bestelden bij de bar, kregen hun bier, en zochten een plekje aan één van de lange tafels. Het restaurantje had een beetje een studentikoze sfeer, en toch zag je veel locals met banen en gezinnen die hier ook kwamen. Cyra keek met een glimlach om zich heen, naar alle gezichten. Dit soort plekken waren altijd degene die ze mistte als ze weer moest vertrekken omdat haar aanwezigheid teveel begon op te vallen. En ook al zaten ze tegenover elkaar nu, ze verbrak het fysieke contact hem hem nooit helemaal. Ook nu had ze haar vingers verstrengeld met de zijne, en had ze haar benen gestrekt waardoor één van zijn enkels tussen de hare zat. Ze keek hem met een ietwat plagende glimlach aan. "Niet echt het etentje wat ik in gedachten had," plaagde ze voorzichtig. "Maar ik ben blij dat we eindelijk weer even samen zijn." Zonder al die blikken, woorden, de veroordeling die hen toch vaak genoeg uit elkaar joeg op de campus. Man, zouden ze daar ooit vanaf komen?

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor Ravief » 22 Jan 2020, 12:17

Ze had gelijk: dit deed hem goed. Onderweg waren ze redelijk stil geweest, elk met hun eigen gedachten. Maar langzaam had hij zich weten te ontspannen en eenmaal aan de tafel gezeten, leek Sevas weer helemaal zichzelf. Hij lachte zacht en kneep in haar vingers. "Ook niet echt waar ik een reservering voor had uitstaan, maar pizza en bier is eigenlijk altijd goed." Cyra's oplettendheid over het fysieke contact was precies wat hij nodig had. Ze hield hem in het hier en nu en hoewel Sevas er meestal vrij gelaten onder was, ('dit is nu eenmaal hoe het is, hij gaat wel weer weg') was hij nu erg blij met de afleiding.
"Morgenmiddag was ik van plan om mijn nakijkwerk mee te nemen naar The Kettle. Dan kan ik je wel zien, ook al moet je werken." Ja, ja, hij kende haar nieuwe rooster ook allang uit het hoofd. Maar de blik in zijn ogen werd plagerig. "Dan komt nu het eeuwige discussiepunt: hoort ananas op pizza?"
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39

Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor varden » 22 Jan 2020, 12:33

"Ananas hoort alleen vers gesneden op een warme zomerdag, of gekookt in Thaise gerechten. Maar het hoort nooit op een pizza." Waarop ze demonstratief een enorme hap van haar pizza nam.
"Broccoli, pizza of niet?" Dit was wel een goed onderwerp voor afleiding en elkaar weer een beetje beter leren kennen. Ondertussen bestelde ze ook een nieuw biertje voor hen beiden. Soms was het fijn dat je veel kon drinken zonder er ook maar iets van te voelen.

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor Ravief » 22 Jan 2020, 14:19

"Halleluja! Eindelijk iemand die het met me eens is!" Sevas grijnsde haar toe en genoot van zijn pizza met pepperoni en salami. Het behoorlijk gekruide vlees en de knoflook deed tenminste wat voor zijn smaakpapillen. Niet dat Sevas klaagde. Hij had zijn lot al jaren geleden geaccepteerd en vond het prima. Hij was nieuwsgierig ingesteld en om extra lang de tijd te krijgen om de wereld te zien en te ontdekken, vond hij helemaal niet erg.
Hoewel hij zich ineens afvroeg of dat ook voor Cyra gold. Ze was immers op zoek naar een manier van genezen.
"Broccoli heb ik al tijden niet meer gehad. Ik proef het niet echt meer. Maar qua structuur veel lekkerder dan bloemkool en beiden horen niet op pizza. Wat was dat nou weer voor vraag?" hij trok een wenkbrauw op. Serieus? Broccoli op pizza? Why?
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39

Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor varden » 22 Jan 2020, 14:26

"Ik ga met vegenastische leipi's om die broccoli op pizza lekker vinden. Ik weet ook niet waarom." Haar pizza bevatte een aantal pittige kazen die net zo goed als zijn salami vast een paar neuzen deden rimpelen. Maar de sterke smaken waren prettig voor haar. Ze proefde wel nog meer dan hij, en ze wilde er zo lang mogelijk van genieten. Dus terwijl ze genoot van de volgende hap kon ze het niet helpen dat op te brengen. "Ik denk dat ik dit oprecht het meeste ga missen, uiteindelijk." Het genieten van lekker, goed klaargemaakt eten. Dat die sensatie, van je smaakpapillen, uiteindelijk verloren zou gaan was eigenlijk het enige dat ze nog niet helemaal kon of wilde accepteren aan haar verloren menselijkheid. De rest... Sommige dagen ging het makkelijker, dagen met heftige drang naar bloeddorst waren nog altijd lastig voor haar om daar mentaal mee om te gaan. Cyra wist niet meer of ze nu nog zocht naar een genezing voor zichzelf, ze zocht het vooral voor anderen. Mensen die net waren getransformeerd. Om hen de vloek van altijd maar moeten verdwijnen en banden verbreken, de vloek van vastzitten aan Sire's, en dergelijke te kunnen besparen.

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor Ravief » 08 Feb 2020, 21:21

"Het schijnt goed voor de planeet te zijn dat zulke leipo's bestaan, maar ik denk niet dat ik me een leven kan voorstellen zonder vlees te eten." Zeker omdat het hem ongeveer met de paplepel was ingegoten. Het eten waar hij mee groot was geworden, had eigenlijk gedraaid om vlees. De rest werd erbij bedacht.
Zijn uitdrukking verzachtte terwijl hij Cyra opnam en haar mijmeringen aanhoorde. Ja, het gemis aan smaken was bevreemdend. Vooral omdat het enige voedzame wat ze echt nodig hadden, alleen maar sterker werd. Hoe ouder hij werd, hoe meer lagen hij ontdekte in bloed en hoe beter het proefde. Eerder had het gevoeld als een extreem gemis, maar nu hij wist dat het voornamelijk mensen voedsel was, wat minder duidelijk smaakte, was het oké. "Het is te doen," zei hij dan ook rustig. "Het gaat langzamer dan je denkt. Er blijft altijd iets van smaak hangen en voor mij is het nu twee jaar geleden denk ik, dat ik pas echt merk dat het me niets meer doet. Dat ik kauw en denk: wat is dit eigenlijk?"
Sevas knipoogde naar haar. Hij had veertig jaar voor op haar, al was dat niet te zien. Ze zou nog wel even te gaan hebben en alle smaken kunnen proeven die ze nog wilde ontdekken. "Hoe heb je eigenlijk Charlie leren kennen?" Hun vriendschap was interessant en hij vermoedde dat er een verhaal aan vastzat.
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39

Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor varden » 08 Feb 2020, 21:32

Het was makkelijk te vergeten dat hij zoveel ouder was dan zij, zoveel meer ervaring had met "hun wereld". Het was ook iets dat haar een beetje geruststelde, wetende dat er nu iemand was waarmee ze over dit soort dingen kon praten. En dus glimlachte ze naar hem, vond zijn hand weer en verstrengelde opnieuw hun vingers. Ze kon er niet echt genoeg van krijgen om hem aan te raken, om te genieten van zijn nabijheid zeker niet na wat ze had gezien van hem en Ivan en hoe hij haar de afgelopen tijd behoorlijk had afgewimpeld.
"Aiii... Charles..." zei ze, zacht grinnikend en haar hoofd schuddend. "Dat is nu... vijf jaar geleden alweer. Ik was net aangekomen in New York, had geen cent op zak. Sprak met een heftig Schots accent, en ik liep een boekwinkel in omdat het hoosde van de regen buiten en omdat ik zag dat ze iemand zochten in de winkel en ik had een baantje nodig. Charlie's vader was de manager en die zag een meisje binnenkomen, met een accent uit een wereld die niet meer bestaat, doorweekt, alleen een grote rugzak op haar rug en nou ja... Ze hebben me niet geadopteerd of zo, maar hij heeft me geholpen met het eerste jaar hier en zo heb ik Charlie ontmoet en zijn we bevriend geraakt." En daarom wist ze dat het vreselijk moeilijk ging worden om van Charlie afscheid te nemen als ze straks echt moest verdwijnen omdat het opvallend begon te worden dat ze niet verouderde. Met Charles' ouders had ze niet echt veel contact, na de scheiding was diens vader vertrokken naar Washington en haar moeder was iets teveel van een overheersende moederfiguur voor Cyra om goed mee om te gaan. Cyra had dankzij Charlie en haar verschrikkelijke plagerijen wel heel snel haar accent afgeleerd.

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor Ravief » 08 Feb 2020, 22:21

Sevas luisterde geïnteresseerd en hoewel hij liever naast haar was gaan zitten zodat hij haar nog net niet op schoot kon trekken, was het ook heel wat waard om tegenover elkaar te zitten. Op deze manier kon hij goed haar gezichtsuitdrukkingen lezen. Niet per se omdat dat iets was wat hij graag wilde vanwege zijn beroep, maar Sevas vond het belangrijk dat je elkaar aan kon kijken als je een gesprek voerde. En het was ook belangrijk om weg te kunnen kijken wanneer je dat wilde.
Het was een prachtig verhaal en hij begreep maar al te goed waarom de twee bevriend waren. "En in die boekhandel heb je je liefde voor stoffige werken ontdekt, of was het daarvoor al te laat?" Zijn grijsblauwe ogen twinkelden vrolijk. Het leek erop dat Sevas het hele incident redelijk van zich af kon zetten voor nu. Hij nam een flinke teug van zijn bier en kneep zacht in Cyra's hand, voordat hij aan zijn laatste pizzapunt begon.
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 4 gasten