When children of the night roam the day

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39
Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor varden » 12 Feb 2020, 22:57

Op al zijn statements en vragen knikte ze, bevestigde dat ze dingen wist en dat ze gebeurd waren. Toen hij haar kraag naar beneden schoof, de littekens op haar hals aan die kant blootlegde sloot ze haar ogen. Ze beefde voelbaar. Dit was de angst die hij eerder had gezien, ze kon het niet aan om afkeuring in zijn ogen te zien, ook al wist ze heus wel dat die kans klein was.
"En jij het mijne," zei ze schor, met duidelijk dichtgeknepen keel. Langzaam opende ze haar ogen weer, nu leken ze inderdaad lichtpaars, en keek hem aan. "Sevas ik... ik ben pas 20 jaar vampier. Ik.. ik kan waarschijnlijk niet eens één jager aan, laat staan twee." Ja, technisch gezien had ze hem gered door hem van haar te laten drinken. Maar zonder hem was zij er uberhaupt niet meer geweest. Ze had dat niet overleefd, zo simpel was het en ze maakte zichzelf echt niet iets anders wijs. Dat ze Ivan was aangevlogen, dat was dan ook extreem dom geweest.
Ze wilde zo graag op dingen ingaan, vragen van hem beantwoordden met de verhalen en juist dat ging niet. Alleen nieuwe informatie kon ze met hem delen, zoals dat ze 20 jaar geleden was getransformeerd. Ze had nooit eerder gedeeld met hem hoe oud ze werkelijk was, hij wist alleen dat ze eruit zag als een 28 jarige.

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor Ravief » 12 Feb 2020, 23:06

Er was geen afkeuring. En als die er was, dan was die gericht op zichzelf. Waarschijnlijk was er geen andere mogelijkheid geweest, anders had hij het niet gedaan, maar dit was een grens die hij niet weer wilde overgaan. Zeker niet bij Cyra. Hij dekte haar weer toe met haar kleding en wreef over haar armen in de hoop het beven te stoppen.
Twintig jaar pas? Dat was niet lang voor hun doen. "Je weet je goed te houden," complimenteerde hij haar. "Zeker voor iemand die vijf jaar op zichzelf is. Met je aura en je hartslag en je emoties.. Je had me lang voor de gek. Twee keer." Zachtjes streelde hij over haar rug en trok Cyra tenslotte gewoon maar weer op schoot. Ze kon eigenlijk niet dichtbij genoeg zijn. Sevas had het echt nodig om haar zoveel mogelijk te voelen en te ruiken en bij zich te hebben. Dit was nogal een ontdekking. Bevelen van een sire waren te verbreken. Hij wist niet hoe en wist ook dat hij echt nog dingen miste, maar dit was een begin! Dit was een heel groot begin!
"Zou je het vechten willen leren?" Hij had zich er altijd in verdiept en had diverse docenten gehad en trainde nu zelf. Hij was elke dag in de sportschool te vinden, al was het maar om hard te lopen. Zijn conditie was dan ook uitstekend als het daarom ging. Op andere gebieden van inspanning die hij graag eens ging uittesten met Cyra, hijgde hij altijd iets sneller.
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39

Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor varden » 12 Feb 2020, 23:12

"Met... Met een moeder als de mijne moet je wel," zei ze zacht. "Ik was er als mens al goed in. Ik... ik moest altijd overtuigend kunnen liegen waarom ik bleek zag, of bloedarmoede had. Later moest ik haar ervan overtuigen dat ik laat terug was vanwege het weer, een jager die ik moest afschudden, een laat college. Wat dan ook." Alles om iedereen om haar heen altijd maar weer om de tuin te leiden. Sevas was de enige bij wie ze haar emoties echt liet gaan, echt liet tonen en zijn.
Pas op zijn schoot stopte ze met rillen en ontspande ze heel langzaam. Ooh, ze had het gemist om hier te zitten... En dus maakte ze zich haast nog iets kleiner en nestelde ze zich echt tegen hem aan. Op zijn volgende vraag keek ze naar hem op en knikte. Ja, ja ze wilde het leren. Want die Ivan was er nog steeds, ergens, en anders waren er dus schijnbaar echte Jagers en vast ook andere figuren die niet al te veel goeds in de zin hadden. En dan was er nog dat kleine dingetje met dat ze nieuwe herinneringen moesten creëeren wilden ze voorkomen dat Sevas zijn verstand verloor omdat zij per ongeluk een oude herinnering oprakelde. Dit was dan iets nieuws wat ze konden doen, toch?

Maar eerst... "Sevas, ik.. ik begrijp als het wat te snel is maar... maar zou ik hier mogen blijven slapen?" Ze bedoelde er niets seksueels mee, hoewel ze dat ook miste zeker omdat ze er steeds in leken te worden onderbroken tot nu toe, maar ze wilde gewoon nog niet weg nu ze hem eindelijk terug had. En aan de andere kant voelde haar lichaam behoorlijk uitgeput. Lichamelijk en mentaal.

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor Ravief » 12 Feb 2020, 23:48

"Dat klinkt ingewikkeld en ongelukkig," fluisterde hij. Hij hield haar nog wat strakker vast. Zijn hele houding sprak bescherming uit en hij was niet van plan om Cyra snel te laten gaan. Niet nu hij haar weer had gevonden in elk geval. Maar haar woorden rakelden dingen op. Hij probeerde zich te herinneren wat ze er nog meer over had gezegd, maar hoe meer hij zich concentreerde hoe verder weg de informatie leek te zijn. Uiteindelijk liet hij het los en snoof gewoon haar geur op en genoot van haar aanwezigheid. Langzaam kwamen er dingen terug. 'Ik ben nooit mens geweest, Sevas' en 'Vernoemd naar een Syrische kluizenaar' en 'Ik heb naast mijn pleegmoeder nog nooit iemand ontmoet van ons soort'. Flarden en vlagen van gesprekken die ze hadden gehad. Sevas kreeg er geen grip op, maar het was een enorme geruststelling was het nog ergens zat.
"Goed. Dan gaan we daar binnenkort mee bezig." Samen trainen zou leuk zijn!

Verbaasd keek hij haar aan en hij glimlachte. "Lieverd, het is niet te snel. Er is eindelijk een uitleg bij mijn gevoelens voor jou. Ik snapte niet waarom ze zo sterk zijn en waarom ik elke keer naar je toe werd getrokken. Het is helemaal goed en ik was niet van plan om je te laten gaan vannacht." Maar hij zette haar ertoe aan om beide bekers leeg te drinken en te gaan douchen. Hij legde een shirt en een joggingbroek voor haar klaar om in te gaan slapen en had zelf alleen een broek aan en was vast in bed gedoken. Zij zou wel kunnen slapen, vermoedde Sevas en dan wilde hij het liefste haar vasthouden. Terwijl Cyra onder de douche stond, stuurde hij snel een berichtje naar Abby. Dank je voor me blijven aanmoedigen. Ivan heeft me opgedragen Cyra te vergeten. Ik ben nog steeds dingen kwijt, maar we hebben twee dates gehad nu. Ik wil haar nooit meer kwijt.
Even later sloot hij Cyra in zijn armen en gaf haar alle ruimte om nog een gesprek aan te knopen of om gewoon maar te gaan slapen.
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39

Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor varden » 13 Feb 2020, 11:47

Het enige wat hij terugkreeg van Abby waren drie smileys met een feestmutjes op, en eentje met wiebelende wenkbrauwen. Tja, Abby was en bleef Abby...

Cyra maakte dankbaar gebruik van de douche, en het glas bloed, en nog wat langer van de douche, waarna ze gekleed in zijn joggingbroek en shirt weer de kamer in kwam. Haar bh had ze bij haar kleren achtergelaten, het sliep niet lekker om hem aan te houden en hoewel dit ergens allemaal heel nieuw en daardoor een tikje onwennig was, was het tegelijk niet iets dat hij niet al had gezien of gevoeld.
Ze kroop snel onder de dekens, dicht tegen hem aan, genietend van zijn geur in haar neus en zijn armen weer om haar heen. Dit lag heerlijk, voor de eerste keer in lange tijd had Cyra het idee dat ze echt kon slapen en dan zonder nachtmerries dit keer. Hoopte ze tenminste... "Hoe kan het dat je je herinneringen nog wel hebt? Hoort... Hoort een opdracht van je Sire..." Niet totaal bindend te zijn? Iets waar ze zich niet tegen konden verzetten?

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor Ravief » 13 Feb 2020, 11:58

Het was heerlijk om haar tegen zich aan te hebben. Haar gezicht op zijn borst en zijn armen om haar heen. Kon het beter? Sevas streelde haar zacht. De hoofdpijn was een beetje weggezakt na het bloed en een zware pijnstiller, maar kwam in vlagen weer terug als hij te hard nadacht. Cyra's vraag kwam niet echt uit het niets en even bleef hij stil.
"Ik weet het niet," antwoordde hij tenslotte eerlijk en een beetje verwonderd. "Maar het is niet precies herinneringen. Het is meer een heel sterk gevoel dat we bepaalde dingen al een keer hebben gedaan, dat we bepaalde gesprekken al hebben gehad. Zoals het boek en de pizza. Ik kan me het niet precies herinneren, maar ergens wéét ik gewoon dat we het hebben gehad over boeken en je mijn keuze voor thrillers belachelijk hebt gemaakt." Er klonk een glimlach door in zijn stem. "Het is alsof.. alsof er slechte belichting is, of alsof alles onderwater is. Als je nou de lamp een beetje kan bijdraaien of als je net iets dieper kon reiken, dan wist je precies wat je te pakken kreeg. Alles is een beetje vaag en het blijft bij een gevoel." Lichtjes haalde Sevas zijn schouders op. "Het brein is een wonderlijk ding. Bovendien is iemand wissen uit je leven eigenlijk onmogelijk als er al een diepe band is. Mijn onbewuste ik bleef me vertellen dat dit leven niet compleet was, dat er iets of iemand miste en toen ik elke keer naar jou toe werd getrokken, was dat verband snel gelegd."
Een poos zweeg hij. "Ik hoop alles terug te krijgen, maar tot die tijd zullen we misschien gesprekken over moeten doen." Hij glimlachte naar haar en kuste haar voorhoofd. "En andere dingen." Sevas' ogen schitterden ondeugend. "Maar die kunnen wachten. Volgens mij ben je gesloopt." Hij hoopte stilletjes dat hij in de ochtend nog steeds wist wie ze was en wat ze voor hem betekende. Dat het bevel van zijn Sire al zo'n grote mep had gekregen, dat hij dit in elk geval kon behouden. Misschien was er dan toch een manier om die band teniet te doen?
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39

Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor varden » 13 Feb 2020, 12:08

De glimlach die hij terugkreeg was inderdaad behoorlijk vermoeid, maar ze rekte zich wel uit om hem een zachte kus te geven. "Die andere dingen komen zeker," beloofde ze hem fluisterend. "Want tot nu toe zijn we elke keer onderbroken als ik zin had in een hele avond met je vrijen." Eerst ontdekte hij de littekens en moest ze dat verhaal vertellen, toen was er de afstandelijkheid vanwege Ivan, en toen was er Ivan. Ze hadden weinig geluk op dat gebied... Maar toen ging ze met een diepe, tevreden zucht weer liggen. Haar hoofd tegen zijn borst, haar handen om zijn lichaam alsof ze zich vastklampte aan een reddingsboei. Het duurde inderdaad niet heel lang voor haar ademhaling iets zwaarder en regelmatiger werd, een teken dat ze in slaap was gesukkeld.

Midden in de nacht werd die slaap echter ruw verstoord toen ze met een schreeuw overeind kwam. "Ik ben geen...!" Wacht.. wat? Waar was ze? Haar verwilderde blik vloog door de kamer, haar hoektanden waren getrokken, en het duurde even voor ze doorkreeg naast wie ze lag. Hijgend en al snel zacht snikkend trok ze haar knieën op en verborg ze haar gezicht in haar handen.

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor Ravief » 13 Feb 2020, 14:04

Een aangename rilling ging door zijn lichaam, maar hij glimlachte alleen maar en kuste Cyra terug. "Ik kijk ernaar uit om je weer helemaal opnieuw te ontdekken." Dat was dan ook het enige mooie aan deze situatie. Hij had Cyra weer in zijn armen en mocht deze wonderlijke vrouw opnieuw leren kennen en bewonderen en helemaal verkennen. Dat leek Sevas wel wat.

Een lange tijd bleef hij nog wakker. Hij wilde over haar waken, maar ook omdat zijn gedachten maar bleven malen. Morgen moest hij alles opschrijven in zijn dagboek zodat hij hopelijk later wat kon ontdekken voor zijn verdere onderzoek. Man. Als hij nou eens een MRI kon maken van zijn hoofd. Een soort van 'voor' en 'na' plaatje creëren, dat zou mooi zijn!
Nadenkend over alle mogelijkheden, doezelde Sevas tenslotte toch een beetje weg. De gebeurtenissen van vandaag waren daar ingrijpend genoeg voor en een kans om te slapen moest je nooit verspillen.

Hij bromde toen de deken verschoof en de warmte verdween. Het duurde oprecht even voordat hij wakker werd. Verbaasd keek hij om zich heen en knipte zijn nachtlampje aan. "Cyra? Liefje, wat is er mis?" bezorgd kwam hij overeind en streelde over haar arm. Sevas wist niet zo goed wat ze precies nodig had, maar wist beter dan haar zomaar op schoot te trekken. Als het een nachtmerrie was geweest, kon het ook goed zijn dat ze gewoon even nodig had voor ze zijn aanwezigheid kon waarderen. Zijn brein registreerde nu pas wat ze had gezegd en hij fronste. Ze was geen.. wat?
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39

Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor varden » 13 Feb 2020, 15:17

Zijn aanpak was wel de beste, als hij haar op schoot had getrokken in deze staat was ze hem waarschijnlijk aangevlogen. Het duurde even voordat ze haar tanden terugtrok en haar snikken stopte. En voor ze hem echt registreerde. Cyra wreef langs haar ogen om de sporen van tranen uit te wissen en keek hem toen aan, voor ze zacht tegen hem aankroop. "Een... een nachtmerrie maar het.. het leek zo echt dat ik..." Dat de woede en pijn uit haar droom haar oog echt had gewekt. Cyra trok de dekens wat meer over hen heen, hoewel het meer voor het gevoel was dan de sensatie dat ze het koud had.

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor Ravief » 13 Feb 2020, 21:47

Sevas gaf haar alle ruimte en tijd die ze nodig had en trok haar dicht tegen zich aan toen ze zelf die nabijheid opzocht. Met zijn armen om haar heen en de dekens als tweede beschermlaag, hadden ze een fijn nestje zo. "Het is oké, lieverd." Zacht drukte hij een kus op Cyra's voorhoofd. "Ik heb er ook weleens last van. Maar ik ben er nu. Ik zal over je waken, oké?" Teder streelde hij over haar rug en hield haar gewoon vast met zijn andere arm. "Wil je het erover hebben?" Hij zou toch niet meer slapen en als het haar zou helpen, dan zou hij met alle liefde naar haar luisteren.
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 9 gasten