When children of the night roam the day

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39
Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor varden » 09 Jan 2020, 14:37

Verbaasd staarde Cyra naar haar beste vriendin, een punt pizza half in haar mond. "Waar heb je het in vredesnaam over?" Waarop ze een hap nam, kauwde, en doorslikte. Shit ze had meer honger dan ze had gedacht. Hoe afgeleidt was ze wel niet geweest? "Ik ben niet op zoek, ik ben niet geïnteresseerd en hij is duidelijk niet geïnteresseerd in studenten." Anders vroeg je niet een goede vriendin om heftig met je te gaan zitten zoenen in een volle koffiezaak. Hap.
_____

Zij waren zeldzaam. Zo zeldzaam dat ze waren verdwenen, nee, verbannen naar het land der fabelen. Deel geworden van het scala aan boze heksen uit sprookjes. En achter hen aan kwamen zij die in hen geloofden en die op hen joegen. Toch waren er altijd mensen die bleven geloven in de oude dingen. Mensen die nog echt oprecht geloofden in heksen, in weerwolven, in vampieren. Niet omdat ze teveel naar films als Harry Potter of Lord of the RIngs keken, maar omdat ze iets echts hadden gezien en meegemaakt. Of omdat ze ermee op waren gegroeid. En die paar families die zichzelf nog Jagers noemden, die waren meestal het gevaarlijkst.

New York City was niet een gebruikelijk gebied voor een Jager. Te veel mensen, te veel getuigen, en te veel ontsnappingskans. Maar als ze dan toch een echte child of the night op het spoor waren, dan schroomden ze ook niet om toch de stad in te komen. Abby was niet eens het doel geweest, ze waren haar per ongeluk tegengekomen toen ze op zoek waren naar degene die ze de stad in waren gevolgd. Een Elf, hoewel zij dachten dat het een heks was, die zich niet altijd even goed op de vlakte hield. Maar een Elf laten schieten om een vampier te pakken, dat was iets dat geen enkele Jager zou nee tegen kon zeggen.

Ze waren Abby kwijt geraakt in de drukke straat met vele bars die ze nu één voor één afgingen. Ze had alleen kunnen ontkomen vanwege de menigte en omdat de drie nogal opzichtig gekleed waren. Een beetje zoals de jagers uit Mortal Instruments en daarmee nogal dramatisch. Ach, in deze moderne wereld met fans van alle genres kwam je beter weg met dit soort outfits dan tien jaar geleden... Druk kibbelend kwamen ze de bar binnen waar Sevas en Abby zich in de wc bevonden. "Ik weet zeker dat ik haar geraakt heb," snauwde de een tegen de ander. "Dat hoop ik maar man, als ze wegkomt mag jij het aan je pa uitleggen." Waarop hij zich naar de derde wendde. "Jij, eerste verdieping. Jij, hier. Ik doorzoek de wc's." Waarop ze zich opsplitsten.

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor Ravief » 09 Jan 2020, 14:50

Waarop Charlie haar een blik toewierp die zoveel betekende als 'ben je achterlijk ofzo?' Maar ze begon nog maar eens met het verhaal dat ze bijna vier uur met elkaar hadden zitten kletsen, hoe negatief Sevas had gereageerd op de komst van Nathalie en Elizabeth en dat hij met haar had zitten flirten. Tenminste zo had het geleken vanaf haar plekje. "Dude. Hij spreekt vaker hier af met anderen voor die suffe opdracht, maar hij heeft echt zich nog nooit zo gedragen tegenover een ander." Ze grijnsde. "Ben je echt nul nieuwsgierig naar hem in bed? Hoe dan?!" Sevas, met zijn ietwat gebruinde huid, zijn lichte ogen en donkere haar was ongeveer om op te vreten als je op mannen viel.
_______

Jagers. Jagers?! Shit shit shit shit! Sevas moest improviseren hiermee. Hij kon Abby niet meegeven aan hen, wie wist wat voor erge dingen ze met haar zouden doen?! Nee, dat was buitengesloten. Maar de kans dat ze haar op het spoor waren, en daardoor ook hem, was bijzonder groot. Misschien kwam hij ermee weg als hij één van hen wist uit te schakelen. Maar Jagers als in meervoud, dat was een vieze uitdaging. Ze waren sterker en machtiger dan de doorsnee mens. Slechts één keer eerder had hij tegenover eentje gestaan en daar was hij ternauwernood aan ontkomen.

Uiteindelijk zat er niet veel op. Hij verstopte zich en sloeg toe toen een van hen kwam zoeken naar Abby. Het gevecht was kort, maar krachtig voor Sevas hem buiten westen wist te krijgen. Hij was echter zelf ook gewond geraakt.
Het koste hem heel veel moeite om te ontsnappen aan de andere twee, maar wist uiteindelijk ze op een zijspoor te brengen. Dat hij nu ook gezocht werd -al hadden ze mogelijk niet door wat hij was- stond hem totaal niet aan.
De rit terug naar campus was lang. Vooral ook door alle verschillende soorten vervoer en omwegen die hij nam. Abby was maar af en toe bij kennis en hij sleurde haar mee naar zijn vertrekken.
"Fuck, Abs.. please survive.. please please.." Sevas rukte een zak bloed uit zijn koelkast en maakte een rommelig infuus, maar dit was het beste wat hij kon doen met de mogelijkheden die hij had.
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39

Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor varden » 09 Jan 2020, 15:04

Waarop Cyra alleen maar een gebaar maakte dat zoveel betekende als 'wat nou?'.
"Flirten? Je bent maf Charles. We hadden gewoon een gesprek waarbij we elkaar geheimen probeerden te ontfutselen. Een opdracht. Niets flirten." Alsof Cyra zelf dagelijks met glimmende ogen en een geamuseerde glimlach om haar lippen naar iemand zat te kijken. Zelfs Charlie kreeg die blik niet uit haar, en de mannen en vrouwen met wie Cyra in haar jaren op de universiteit korte tijd was samengeweest al helemaal niet. Meestal raakte ze na een maand of twee wel verveeld en maakte ze het uit. Charlie's laatste vraag deed haar alleen maar opzichtig met haar ogen rollen. Het was gevaarlijk terrein. Als Cyra al een tijd niet had kunnen slapen dook ze makkelijk genoeg met iemand in bed, hoewel ze daar vaak een vrouw voor prefereerde. Simpelweg omdat een man bij een one night stand er niets van bakte, en al helemaal niet genoeg om haar vaak genoeg klaar te laten komen om goed en lang te kunnen slapen. Daarvoor had je toch echt meer aan een andere vrouw, die een beetje begreep hoe het vrouwelijk lichaam in elkaar zat. Mensen hadden gewoon niet dezelfde dingen nodig als vampieren, en zij ging dat niet uitleggen. "Hij is knap, en intelligent. En hij houdt van lezen. So what?"
_______

Net als vampieren zelf, waren de Jagers uiteraard ook slimmer en beter geworden. Ooit gingen ze hen te lijf met knoflook, kruizen, en zilveren kogels, om toen te leren dat dat helemaal niet tegen hen werkte. Daarna volgden vuur en houten staken, en onthoofdingen. Tja... Wie sterf er nou niet wanneer je ze in brand stak, het hoofd afhakte, of een staak door het hart dreef?
Maar dit was een wereld waarin drugs en medicijnen een enorme sprong voorwaarts hadden gemaakt en hoewel het lastig was om ze te maken, extreem lastig zelfs, waren er Jagers die de kunde van de drugs te pakken hadden gekregen op een manier dat ze iets konden fabriceren wat zo dodelijk was dat ook vampieren er moeite mee hadden het te overleven. En dat hadden deze slimmerikken haar systeem in weten te krijgen, mogelijk via haar drankje, hoewel er ook een vliegend dartpijltje was geweest wist Abby zich vaag te herinneren.

Ze kreeg heel weinig mee van de vechtpartij, van dat Sevas haar meesleurde. Soms werd ze wakker, registreerde ze dat ze in een taxi zat, en toen een metro, toen hing ze over zijn schouder, en toen was er weer een taxi. Tenminste, zo leek het te gaan. Af en toe hoorde ze zacht, van heel ver weg Sevas' stem en probeerde ze te reageren. Het lukte niet, en met elke stap zakte ze verder weg. Zou dit het dan zijn? Abby was oud, erg oud voor een mens ook al zag ze er niet zo uit. Als ze een mens was gebleven had ze heel lang geleden dit leven al verruild voor wat er hierna ook mocht zijn. Maar ze was geen mens, en ze had ook nooit echt verwacht deze wereld nog te verlaten. Niet na er al zo lang te hebben rondgelopen. En dan gebeurde nu dit... Het zou haar bang moeten maken, moeten laten vechten, maar ergens was ze er heel laconiek over. Als het gebeurde, dan gebeurde het. Als het niet gebeurde, dan... nou eigenlijk wilde ze liever dat het niet gebeurde, maar goed.

Ze werd uren later pas wakker, haar hoofd zwaar en bonzend. Ze was misselijk. Ze rook... vreemd... Naast haar lagen vier lege bloedzakken, het soort dat je in operatiekamers kan zien liggen. Met een zachte kreun kwam ze overeind. ["Wat...?" Waar was ze? Hadden die Jagers haar te pakken gekregen? Nee, dat kon het niet zijn, dan was ze zeker weten al dood geweest. Of misschien niet dood, maar ook niet goed gevoed.

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor Ravief » 09 Jan 2020, 15:15

"Uhuhhmm," deed Charlie. Ja, ja, zij was maf? "Ik zag heus wel hoe je naar hem keek. You wanna get laid!" Dat laatste ging nogal in een sing-song stem en ze grijnsde. Om vervolgens zoveel mogelijk Cyra te laten vertellen over het gesprek met Sevas. Ja hoor, ze hadden meer dan vier uur met elkaar zitten kletsen en dan reageerde ze er zo rustig op? Daar geloofde Charlie niet in en ze wist ook wel dat Cyra vooral zichzelf voor de gek hield.
Maar gelukkig kende ook zij haar grenzen en begon uiteindelijk over iets anders. Hun pizza-date ging over in bier drinken en op den duur toch maar terug naar campus, want helaas waren de weekenden er niet alleen maar om te feesten en uit te slapen.
_______

In de tussentijd had Sevas niet stilgezeten. Hij had gezorgd voor vers bloed, hoewel hij het haatte om haar alleen te laten, moest hij ook voor zichzelf zorgen. De twee wonden -een op zijn been en de ander op zijn zij- leken al aardig goed dicht te trekken, maar verbond hij voor de zekerheid toch maar. Dankzij de verse lading energie hield hij het waken goed vol. Niet dat er anders manieren waren om echt te slapen, maar soms lukte doezelen wel als je echt heel moe was.

Abby rook verkeerd. Zoveel verstand van medicijnen had Sevas niet en hij hoopte maar dat nieuw bloed zou helpen om wat het middel dan ook maar was te bestrijden. Terwijl zij sliep, was hij aan het wachten en aan het ijsberen. Een pistool in zijn hand en alle zintuigen maximaal ingespannen. Zijn aura vulde het hele appartement en zou iedereen wegjagen die ook maar een beetje gevoelig was voor dat soort dingen. Vandaag was een avond dat hij niet gestoord wilde worden.

Tegen de tijd dat ze een teken van leven gaf, was het drie uur in de nacht. Hij schoot op haar af en kwam naast haar zitten. "Hé.. rustig maar, ik ben het. Hoe voel je je?"
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39

Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor varden » 09 Jan 2020, 15:31

Als ze zo met haar ogen bleef rollen, zouden ze straks nog uit haar hoofd vallen... Charlie had gelukkig net op tijd door wanneer ze te ver dreigde te gaan, en maakte het goed met wat biertjes. Cyra's tolerantie voor alcohol was berucht, en uiteindelijk was zij het dan ook die Charlie rustig terug hielp naar hun gebouw. Halverwege de campus stokte Cyra echter even in haar stappen. Met een frons keek ze om zich heen. Wat voelde ze? De lucht hier... hij voelde anders... Zwaar. Zwart. Drukkend. Even ging haar blik omhoog, naar het gebouw waar een aantal professoren hun appartementjes hadden, maar ze kon niets vreemds ontwaren. Ze schudde haar hoofd en haalde haar schouders op. Ze moest eens wat minder thrillers gaan lezen, dacht ze nog terwijl ze verder liep.

Eenmaal in hun gebouw, waar ze hun appartement deelden met twee andere meiden (ieder een eigen kamer, gedeelde bad- en woonkamer), liet ze Charlie ruim genoeg water drinken en stopte haar uiteindelijk in. Met een glimlach op haar gezicht streek ze even wat haar uit het gezicht van haar dronken beste vriendin. "Je gaat zo'n spijt krijgen van die laatste twee biertjes morgen," plaagde ze haar op zachte toon. Hoe vaak waren ze wel niet zo samen geëindigd? Dat Cyra zorgde dat Charlie veilig en warm en lekker in bed lag, zij nog kort over haar waakte, voor ze ook vertrok omdat ze wel moest doen alsof ze sliep. Ze hadden het niet meer over Sevas gehad.
_______

Het had heel lang geduurd voor het verse bloed haar afweersysteem zo'n boost had gegeven dat het de strijd had aan kunnen binden met het gif, en daarna had het nog een flinke tijd geduurd voor ze weer wakker was geworden en een teken van leven had gegeven. En nu verkocht ze Sevas bijna een rechterhoek - de hare was berucht - omdat hij haar dood liet schrikken. Dat deed 'ie wel lekker met vrouwen de laatste tijd zeg...
"Bij een paar heidense goden Sevas, je bezorgd me haast een hartaanval," zei ze dan ook, en haar hartslag was inderdaad in een tempo dat niet gezond kon zijn. Met een kreun ging haar hand echter naar haar hoofd. "Maar dankzij jou kan ik uberhaupt nog een hartaanval krijgen... Wat is er gebeurd?" Ze herinnerde zich nog dat ze zich had verstopt in een badkamer, en vanaf toen was alles grotendeels zwart.

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor Ravief » 09 Jan 2020, 16:00

Gelukkig had ze op zondag geen dienst en hoefde Charlie helemaal niks, behalve uitslapen en bijkomen. Ze wist ook niet waarom ze altijd dat biertje teveel nam. Maar ze was haar vriendin absoluut dankbaar voor haar zorgen, al betekende dat niet dat ze het plagen zou laten zitten.
________

Sevas dook achteruit met zijn bovenlijf, maar bleef naast haar zitten. Hij had beter moeten weten. Abby was ouder dan hij was en haar instincten waren fenomenaal. Dat was ook precies waarom hij deze aanval en dit voorval niet begreep. Zij was potverdorie degene die hém had geleerd waar hij op moest letten als hij Jagers vermoedde.
"Wat is er gebeurd?" zijn stem sloeg even over. "Hoe moet ik dat weten, Abs? Je stuurde me een bericht met ons codewoord dat je hulp nodig had. Vervolgens vind ik je buiten bewustzijn in de toiletten van een smerige bar en zitten er drie Jagers achter ons aan. Drie, Abby! Hoe heb je dat gemist?!" en nu wisten ze van zijn bestaan. Sevas hoopte dat hij ermee wegkwam als gewone burger die een vrouw hielp, maar hij wist ook wel dat dat niet heel reëel was.
Vervolgens nam hij een paar keer diep adem. "Wat ze je ook hebben gegeven, het zal nu wel ongeveer uit je lichaam zijn." bezorgd nam hij haar op. "Ik dacht dat je niet zou blijven hangen? Dat je naar andere steden wilde? We hadden pas weer met twee weken afgesproken. Had je hen in de gaten?" als ze de Jagers had ontdekt, dan was ze mogelijk blijven plakken om te verkennen wat ze hier deden en op welk spoor ze zaten. Verder kon Sevas weinig bedenken waarom Abby was blijven hangen in NY.
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39

Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor varden » 09 Jan 2020, 16:09

"Er gingen geruchten," kreunde ze kort, nog even bezig met helemaal helder worden. Wat lastig was met zoveel vers bloed in haar lichaam. Het maakte je duf na een tijdje. Door haar ervaring en jaren kende Abby wat meer wezens, hoewel ze zeldzaam genoeg waren om je leven lang te zoeken naar een ander die geen mens was en er dan nog geen te vinden. Maar zij had een klein netwerkje opgebouwd. En daar binnen had het rondgezoemd dat er Jagers actief waren in dit deel van het land.
"Er gingen geruchten en ik wilde weten hoeveel ervan waar was. Zodat ik jou op de hoogte kon stellen, en een Elf die ik hier ken. En nou net dankzij die prutser waren ze hier. Ze waren hem op het spoor, ik was... ik was er net op het verkeerde moment bij." Een stomme beweging, een stomme beslissing, en toen zaten ze ineens achter haar aan. Nu had zij meer mogelijkheden dan zo'n verdraaide Elf... Mislukte bomenknuffelaars...
"Ik kreeg ze te laat door, ze hingen rond in één of andere... een of andere convention, ze zagen er allemaal zo stom gekleed uit maar het was wel een goede vermomming. Ik weet niet hoe ze direct wisten dat ik wel echt was." Ze was goed in zichzelf maskeren, zichzelf op de achtergrond houden. Één van die gasten was alleen maar tegen haar aangebotst en toen... het volgende moment was ze misselijk geworden en duizelig en... Wacht eens even, had die eikel niet van die stomme metalen punker-puntjes op zijn jas gehad? Meteen tilde Abby haar arm op. Je zag niets meer van de krassen, maar ze hadden er wel degelijk gezeten. Was dat hoe dat rotspul in haar lichaam terecht was gekomen? Droegen ze dat spul voor de zekerheid altijd op hun kleren, voor het geval ze tegen een wezen aan zouden lopen? Dat kon niet legaal zijn, dat spul kon niet goed zijn voor andere mensen!
"Wat heb je met ze gedaan Sevas?" Waar waren ze nu? Hadden ze hem gezien? Als in, duidelijk en identificeerbaar gezien? Of was hij zo slim geweest eerst de lichten stuk te slaan en hen daarna een donkere steeg in te lokken voor hij ze in elkaar mepte? Dat was het eerste wat ze hem geleerd had.

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor Ravief » 09 Jan 2020, 16:24

Hij glimlachte licht. Liet het maar aan Abby over om in een wereld waar ze bijna uitgestorven waren, een nieuw netwerk op te bouwen. Ze had hem er niet veel over willen vertellen. Hoewel ze nu een vertrouwensband hadden, was die er lang niet altijd geweest. Maar het idee van niet alleen te zijn, dat er nog andere rassen waren, was een enorme geruststelling.
Uiteraard had ze hem willen waarschuwen. Ze hielden elkaar op de hoogte wanneer ze konden, stuurden elkaar berichten in verschillende talen via verschillende kanalen om maar niet teveel aandacht te trekken.

Maar hij zuchtte en beende heen en weer. Gefrustreerd haalde hij een hand door zijn donkere haar. "Er was geen tijd voor de juiste maatregelen." waarop hij zijn kant van het verhaal vertelde. Hij vermoedde dat degene in de wc's hem niet had gezien, zo snel was hij dan wel weer. Maar toen de andere twee hem achterna kwamen in de bar, had hij geen kans gehad om zichzelf te beschermen. Hij had alleen maar gedacht aan Abby redden.
"Ik denk niet dat ze me weten te volgen naar de campus. Maar jij moet gaan. Ze weten wie je bent. Verdwijn een poosje, verf je haar, kom rustig bij en laat één van je contacten de Elf waarschuwen. Ik zal me hier gedeisd houden." Samen vielen ze teveel op en trokken teveel aandacht, hoe goed ze ook konden zijn met hun aura's.
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39

Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor varden » 09 Jan 2020, 16:34

Weer een kreun. Nu ook omdat hij niet de tijd had gehad de juiste stappen te ondernemen. Zo goed en standvastig als ze kon kwam Abby overeind, maakte ze zichzelf van het infuus los en pakte haar telefoon uit haar zak. Ze begon driftig te tikken. "Ik... Ik kan over zes uur een vlucht hebben naar Brazilië. Twee overstappen, in Washington en dan in Miami" No way dat ze haar gingen vinden in de buurt van de Amazone. Als ze maar zo opzichtig mogelijk uit de stad verdween zou ze hen wel met zich mee lokken. Zeker met twee bewuste tussenstops waar ze zich kon laten zien. Ze stopte haar telefoon weer weg en zuchtte. "Sorry dat ik je hierbij heb betrokken Sevas," zei ze. Ondanks dat ze inmiddels langer weer uit elkaar waren, dan dat ze bij elkaar waren geweest, bleef ze altijd een beetje een zwak voor deze man houden. Hij was de eerste vampier die niet zo... vampier was. Ze kende naast Sevas nog twee anderen, wonend ergens in Europa en ergens in Australië. Maar beiden waren net een beetje te heftig geweest. De een zwaar goth in zijn levensstijl, de ander dag en nacht bezig met obscure en occulte zaken waar hij al dan niet in handelde of... andere dingen mee deed. Wat het ook was, Abby was van beiden heel snel weer weggerend. Of in ieder geval heel snel in het tijdsbestek dat zij kenden. "Heb je... heb je hier iemand anders die je uit de brand kan helpen als het nodig is? Met die studenten maar ook... ook anders als het nodig is?" Een zak noodbloed halen bij de bloedbank was zo'n noodsituatie bijvoorbeeld. Of "bij toeval" een avondje op iemands bank slapen omdat hij zogenaamd te dronken was, maar wat eigenlijk was bedoeld om een avond niet thuis te zijn voor het geval dat een Jager bij de deur stond te observeren.

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: When children of the night roam the day

Berichtdoor Ravief » 09 Jan 2020, 17:18

Hij wist wat ze ging doen en kon er niks aan veranderen. Ze zou hen meelokken om hem veilig te stellen. Zuchtend ging hij naast haar zitten. "Het is oké. Dit is waarom we contact houden. Nou ja, één van de redenen." hij glimlachte naar haar. Ondertussen was ze echt gewoon een vriendin en speelde er niks. Ze waren te verschillend en wilden andere dingen in het leven. Ze hadden simpelweg niet bij elkaar gepast.

"Er is misschien iemand. Maak je maar geen zorgen over mij." Hij hield het vaag. Tenslotte was hij niet zeker van zijn zaak en kon hij ernaast zitten.
Maar hij omarmde haar en liet haar tegen zijn borst leunen en droeg Abby op om nog wat uit te rusten. Ze had genoeg binnen voor een dutje.

Hij kon haar niet naar het vliegveld brengen. De kans dat ze die in de gaten hielden was te groot en dus namen ze afscheid in zijn kamer. Langer dan zou moeten, omarmde Sevas haar en drukte een kus op haar voorhoofd. "Stay safe. Laat een berichtje achter op een van de fora om me te laten weten dat je in orde bent." Sevas gaf veel om haar en hij wist dat ze prima voor zichzelf kon zorgen. Toch voelde dit anders.
_____

Op maandag zag hij eruit alsof hij vier weken niet had geslapen en een half jaar ouder was geworden. Doordat zijn gedachten in beslag werden genomen door zorgen en alles wat zich had afgespeeld, had hij geen oor voor de roddels over een zekere mooie dame die midden in de nacht uit zijn kamer was vertrokken. (Blijkbaar was er niks veilig hier)
"Klopt het dat uw vriendin bij u was?"
Zijn blik schoot omhoog. Nathalie. Hij had het kunnen weten. Sevas was niet in de bui hiervoor en vond dat hij coulant genoeg was geweest. "Miss Evergreen. Als ik seks met je wilde hebben was het al gebeurd. Ik zou het op prijs stellen dat je mijn privéleven met rust laat. Voor nu kun je vertrekken uit mijn les en als je denkt dat je je kunt gedragen als een volwassen vrouw die een fucking profiler wil worden, kun je volgende week weer meedoen. Mocht je wel last blijven houden van hormonen, dan stel ik voor dat je zo snel mogelijk al mijn vakken laat vallen." het was niks voor Sevas on zo uit te voeren, maar hij had het helemaal gehad! Ongeduldig wachtte hij tot ze haar spullen pakte en zou vertrekken.
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 4 gasten