Pagina 17 van 18

Re: Blaffende wolven bijten niet, of wel?

Geplaatst: 09 Dec 2019, 12:15
door varden
Emil grijnsde naar haar om haar onschuldige blik. De energie en het enthousiasme had hem even overdonderd, maar doordat Von er gewoon mee was doorgegaan had hij eraan kunnen wennen. Sterker nog... Hij moest toegeven dat zo begroet worden door iemand stiekem best wel fijn was.
"Is leuk om je zo enthousiast te zien," zei hij op zijn normale brommerige toon, maar het was duidelijk dat hij vandaag meer had gepraat dan normaal. De woorden kwamen vloeiender en zonder hakkelingen of rare pauzes. "Ging.. goed. Ja, ging goed. Hebben plan gemaakt, zal eerste maanden elke week een keer naar sessie gaan en dan zien we wel wat er nog n.. nodig is." En toen werden zijn oren weer hun verraderlijke rode kleur. "Wilden ook weten wie jij bent, waren verbaasd me te zien met... met een leuke vrouw," dat laatste bromde hij wat verlegen terwijl hij zich ineens weer op het eten focuste. Er zou een dag komen dat hij gemakkelijker met zijn gevoelens om kon gaan, zeker die voor Von. Ooit, in de toekomst.

Re: Blaffende wolven bijten niet, of wel?

Geplaatst: 09 Dec 2019, 12:20
door Ravief
Ondertussen stal Von een stukje vlees uit de pan en moest daarna met haar vingers wapperen want tja.. heet! Haar lach klonk warm door de keuken en ze leunde tegen het aanrecht met haar rug en schoof dicht tegen Emil aan. Haar bruine ogen sprankelden uitdagend en ondeugend. "En wat zei je?" Ze probeerde Emil's stem na te doen: "Nee, is.. is gewoon.. vriendin voor erbij. Je weet wel.. voor in t weekend?" Waarna ze het uitproestte en een arm om hem heen sloeg. "Sorry, beetje gemeen. Maar je hebt niet stiekem nog ergens een knappe vrouw verstopt die je ziet als ik er niet ben, toch?" Langzaam werd ze weer een beetje serieus. "Wat heb je allemaal wel niet verteld over mij?" Ze hadden niet echt iets gezegd over waar ze stonden, maar ze had er helemaal geen problemen mee als Emil haar voorstelde aan anderen als 'zijn vriendin'. Het was even geleden dat ze op date waren geweest, maar misschien was het tijd om dat weer op te pakken.

Re: Blaffende wolven bijten niet, of wel?

Geplaatst: 09 Dec 2019, 12:26
door varden
Natuurlijk werd hij verlegen van hoe Von deed, van hoe ze plaagde en hoe ze hem zo aankeek. Maar tegelijk daagde het hem ook uit en toen hij zeker wist dat het vlees niet aan zou branden draaide hij zich plotseling om en stapte naar haar toe. Zijn armen plantte hij op het aanrecht aan weerszijden van haar waardoor Von tussen hem en het aanrecht geklemd stond. Emil liet zijn ogen iets donkerder goud kleuren terwijl hij zacht gromde. "Heb verteld dat ze een nare pl.. plaaggeest is," gromde hij, maar zijn blik was zowaar een beetje speels. En zijn gezicht vertoonde een grijns. "En dat ik ha.. haar binnenkort weer mee uit vraag." Dat hadden ze al veel te lang niet gedaan. Sterker nog, hij had het veel uitgebreider daarover gehad met zijn therapeut dan over andere dingen die aan de orde waren. Zo wist de vrouw dat Emil nog nooit met een meisje naar bed was geweest, dat hij daar nerveus over was. Hij had verteld over de lichtelijk awkwarde maar tegelijk fijne dates, en dat hij absoluut naar Von verlangde als ze er niet was of hij haar ineens een paar dagen niet zag. En dus hadden ze gesproken over wat Emil kon doen, als een "nieuwe eerste date". Maar voor nu kon de Ierse het krijgen ook. Emil boog naar voren, liet zijn neus langs haar hals glijden, beet zacht in haar huid op de plek waar eerder afdrukken van zijn tanden hadden gestaan. En toen keek hij haar grijnzend aan, zijn gezicht vreselijk dicht bij de hare. Het was lang geleden dat hij zo ontspannen was geweest.

Re: Blaffende wolven bijten niet, of wel?

Geplaatst: 09 Dec 2019, 12:35
door Ravief
Met grote ogen nam ze hem op. Fucking hell, zat dit altijd al in deze vent? Haar ademhaling ging ineens heel snel onregelmatig en Von dacht echt dat hij haar vol zou zoenen. Trillerig liet ze haar adem ontsnappen en een zacht geluidje kwam over haar lippen bij het voelen van zijn tanden en de zachte aanrakingen.
Ze werd er warm van en Von slikte even moeizaam. "D-date, huh?" wist ze uit te brengen en alleen maar hem te staren. Haar opwinding kon niet langer een geheim zijn voor hem en wat gegeneerd keek ze weg. Maar daarna sloeg ze haar armen om zijn nek, trok Emil tegen zich aan en kuste hem met alle passie die ze in haar lijf had.

Re: Blaffende wolven bijten niet, of wel?

Geplaatst: 09 Dec 2019, 13:16
door varden
Dat hij haar zo wist te overrompelen, dat ze zo duidelijk op hem reageerde, het deed Emil zowaar tevreden grijnzen terwijl hij de gevoelige huid van haar hals nog even plaagde met een paar zachte beten en kussen. Het vlees zou nog zeker een uur op moeten staan, hij had tijd zat om het haar eens net zo lastig te maken als zij soms bij hem deed als ze samen in een bed sliepen.
"Date, jij, ik. Haal je vrijdag om zeven uur op," zei hij rustig, behoorlijk dominant van toon. De geur van opwinding in zijn neus maakte hem lichtelijk gek en dus ging hij zonder sputteren op de zoen in. Met zijn armen om haar middel geslagen tilde Emil haar moeiteloos iets op waarna hij haar met haar kon op het aanrecht zette. Hierdoor kon hij, staande tussen haar benen, nog dichterbij haar zijn.
Hijgend liet hij haar kort los, keek haar aan met een blik die voor een ander niets goeds zou voorspellen. Voor Von had die donkerte echter een volledig andere betekenis. "Ik wil je Von," grauwde hij. Hij verlangde zo naar haar dat op sommige dagen hij het idee had niet echt meer helemaal voor zichzelf in te kunnen staan.

Re: Blaffende wolven bijten niet, of wel?

Geplaatst: 09 Dec 2019, 13:22
door Ravief
Ze maakte een vaag geluidje wat op 'uhuh' leek, maar daar was ook alles mee gezegd. Haar ogen waren net zozeer donker, maar vol begeerte. Ze hupte dan ook al snel weer van het aanrecht af, pakte zijn hand en trok hem mee naar haar slaapkamer. Ze glimlachte warm naar Emil en trok haar shirt uit en gooide deze achteloos weg. "Finally," mompelde ze en zoende hem weer. Haar handen verdwenen onder zijn trui en even keek ze hem aan om te zien of het goed was.
In broeken en ondergoed wankelden ze samen naar het bed. Vooral omdat Von niet van plan was om Emil los te laten. Ze hijgde en kuste en streelde en kreunde zachtjes toen hij dicht tegen haar aan stond en ze door zijn broek heen kon voelen hoe opgewonden hij was. Haar vingers speelden met de rand van zijn broek en gleden over zijn stijve heen, voordat ze de knoop losmaakte.

Re: Blaffende wolven bijten niet, of wel?

Geplaatst: 09 Dec 2019, 13:29
door varden
Haar streling ontlokte een grom, terwijl zijn heupen kort schokten. Terwijl zij met de de knoop van zijn broek rommelde, wist hij de sluiting van haar bh - een ding dat hij onnodig ingewikkeld vond - open te krijgen waardoor ook die niet veel later ergens in de hoek van de kamer eindigde. Net als de vorige keer ontnam het beeld van Von half naakt hem kort te adem, waarna hij haar vurig zoende en haar hielp met het uittrekken van zijn broek. De hare volgde daarna. Toen ze echter allebei in niets dan een boxer en een slipje stonden, kon Emil zichzelf niet meer tegenhouden. En dat wilde hij ook niet meer. Zacht, kort even teder in verhouding tot de vurigheid van net, drukte Emil Von zacht op het matras. Zijn handen gingen strelend over haar zijden, zijn lippen vonden haar hals weer en gingen vanuit daar langzaam naar beneden. Zijn ademhaling sloeg hijgend tegen haar huid aan, zijn handen verkenden nu haar benen en een zachte, verlangende kreun klonk toen hij rook hoe opgewonden ze was. Even hief hij zijn hoofd, keek haar vragend aan om te zien of het goed was. En ondertussen probeerde hij heel hard zich weer te herinneren hoe je een vrouw kon plezieren.

Re: Blaffende wolven bijten niet, of wel?

Geplaatst: 09 Dec 2019, 20:35
door Ravief
Ze sloeg haar benen om hem heen en trok hem dicht tegen zich aan. Het duizelde haar haast hoezeer ze naar Emil verlangde. Het voelde zo ontzettend goed en heerlijk dat Von zich niet kon bedenken waarom ze zo lang de boot had afgehouden. Maar nu was het zo ver en geen haar op haar hoofd die eraan dacht om het nog langer uit te stellen.
Zijn handen en warme mond op haar borsten waren zalig! Hijgend kromde Von haar rug en duwde haar lichaam nog meer tegen hem aan. Ondertussen streelde ze hem waar ze maar kon en ging af en toe heel bewust met haar hand door zijn haar. Ze ving zijn blik en knikte hem toe. Zachtjes hijgde ze hem aanwijzingen toe. Maar eenmaal naakt voor hem, sloegen haar zinnen dood en kon ze alleen nog maar denken lik me!. Dat ze dit onbewust ook naar Emil stuurde, had ze niet door.

Re: Blaffende wolven bijten niet, of wel?

Geplaatst: 09 Dec 2019, 20:44
door varden
Met een schok schoot zijn hoofd omhoog toen hij haar stem in zijn hoofd hoorde. "W... Wa..?" Maar voor hij echt iets kon zeggen was er nog eens die zin, of eerder die twee woorden. Eerst wist Emil helemaal niet wat die betekenden, en dus liet hij zijn tong nog eens speels over een harde tepel gaan. Tot hij Von's hand weer iets in zijn haar voelde verstrakken, en haar tegen zijn hoofd voelde duwen. Pas toen begon hem vaag te dagen waar ze hem wilde hebben.
Nogmaals keek hij haar verbaasd aan, niet zeker wetend wat hij moest doen, maar hij liet zich wel naar beneden duwen.

De man was tegen dit punt volledig de weg kwijt. Hij had andere mannen hier wel eens over horen praten, maar het zelf nog nooit gedaan. Hij was op deze manier überhaupt nog niet met een vrouw bezig geweest. Maar haar geur zo vol in zijn neus als toen zijn hoofd tussen haar benen zat, dat was genoeg om elke wolf gek te maken! Ze had hem gezegd haar te likken, of ze dat nou bewust doorhad of niet, maar eerst zette hij zijn tanden in de zachte huid van Von's dijbeen. Pas daarna kwamen zijn handen in beweging. Hij streelde haar huid, verkende haar benen, haar billen, haar heupen, en toen - heel voorzichtig - haar meest intieme deel. Het was zacht, vochtig, de geur die hij rook was heerlijk. Verkennend opende hij haar lipjes door zijn vingers er tussen te laten glijden. En pas toen zijn vingers glommen van haar vocht, toen deed hij wat ze hem zo duidelijk had opgedragen. Zijn tong maakte kennis met haar lipjes, en gleed bij toeval vol over haar opgezette klit.

Re: Blaffende wolven bijten niet, of wel?

Geplaatst: 09 Dec 2019, 21:03
door Ravief
Zelfs haar eerste keer was niet zo voorzichtig en verkennend geweest. Von staarde hijgend naar Emil, of naar het plafond, en verbaasde zich over hoe heerlijk en perfect het voelde. Ze deed haar best om hem niet te haasten. Zachte kreunen ontglipten haar bij zijn tanden en vervolgens bij zijn uiterst voorzichtige verkenningstocht.
Een duidelijke kreet weerklonk toen hij haar vol wist te beroeren en hijgend, met heel grote ogen, staarde ze hem aan. "Ietsje.. ietsje.. naar beneden. Rustig aan. Verken wat je wil." Het was lastig om te onthouden dat dit nieuw voor hem was en dat ze hem tijd moest geven.

Toen ze het niet meer hield en hij naar haar zin genoeg had ontdekt, draaide ze de rollen om. Ze drukte hem op het bed en ontdeed hem van zijn boxer. Even streelde ze zijn heupen en dijen, maar omvatte zijn geslacht al snel. Von kneep lichtjes en streelde hem, maar na enig spelen, kwam ze naar boven en zakte over hem heen. Het kostte haar even, want het was al best een hele tijd geleden en een speeltje of je eigen vingers waren toch wel wat anders dan het echte werk.
In totale gelukzaligheid bleef ze even zitten. Haar ogen dicht en haar hoofd een beetje naar achteren om hieraan te wennen. Pas daarna kwam ze echt op Emil liggen, zichzelf op haar armen een tikje omhoog houdend. Liefdevol keek ze hem recht aan en kuste hem zacht. "Je voelt perfect." Met die woorden zette ze langzaam een tempo in.