Blaffende wolven bijten niet, of wel?

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39
Re: Blaffende wolven bijten niet, of wel?

Berichtdoor varden » 13 Sep 2019, 11:57

Zoenend op de... Wat? Waarom veroorzaakte de helft van wat ze zei toch zo'n kortsluiting in zijn hoofd elke keer? Maar hij hield zijn handen braaf bij zichzelf, hoewel er ergens heus wel de drang was om haar aan te raken. En ook ergens wel de drang om die zoen voort te zetten. Zelfs zijn wolf wilde dat, wilde dichter bij deze vrouw komen en snuffelen en kroelen en wat al niet meer.
Alleen seks, juist daar had hij geen goede ervaringen mee en even trok zijn kaak dan ook strak toen ze dat zei. Het was dan ook alleen maar omdat hij haar eigen houding norser voelde worden, haar wat meer afstand voelde nemen, dat hij doorkreeg dat anderen daar ook mogelijk zo over dachten. Even keek hij naar haar, weer die peilende blik die half wolf en half mens leek te zijn, maar toen kroop er een verlegen glimlach over zijn lippen. "Date," zei hij zacht, alsof hij het woord eerst moest leren kennen voordat hij echt begreep wat ze bedoelde. Ze vroeg hem mee uit, toch? Hij knikte. "Date beter dan alleen seks, veel beter." Hij wilde meer tijd met haar besteden, als man en als wolf. Goed, dat hij op het moment een tikje moeite had om zijn ogen van haar af te houden en niet over haar heen te laten glijden, zorgde er ook wel voor dat die beslissing een beetje schor uit zijn keel kwam.

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: Blaffende wolven bijten niet, of wel?

Berichtdoor Ravief » 13 Sep 2019, 12:05

Toch wat schuchter over dit hele gebeuren, keek Von op. Ze glimlachte verlegen bij zijn woorden en knikte lichtjes. Ooh ze rook heus wel dat zij niet de enige was die opgewonden was. Maar juist nu ze hoorde dat hij ook met haar uit wilde, wilde ze er niet naar handelen. Ze waren allebei in de twintig en geen gekke hormonale pubers meer. Bovendien zou het voor hem de eerste keer zijn en daar moesten ze naartoe werken. De tijd voor nemen en van genieten.

Dus spraken ze af dat hij haar morgenavond zou ophalen voor een hapje eten ergens en daarna zouden ze wel weer zien. Een lange wandeling, of een stuk rennen als wolven, of alsnog een film kijken ergens.. het kon allemaal.
Gelukkig had Von het druk die dag op haar werk, anders zou er echt helemaal niets van terechtkomen..
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39

Re: Blaffende wolven bijten niet, of wel?

Berichtdoor varden » 13 Sep 2019, 12:09

Zijn duim had te lijden, iets dat de wolf onprettig vond, elke keer dat hij net opkeek en Von in beeld kreeg. Dus na een tijdje besloot hij dat het verstandiger was om met zijn rug naar haar toe te gaan zitten, anders werd dit deel van de kast tien keer niks.

Maria en Anna keken fronsend toe, maar uiteindelijk stapte Maria op Von af. "Von, ik weet dat je met de deuren van de paskamers bezig bent, maar zou je hier misschien ook even naar kunnen kijken? Denk je dat onze bouw... ik bedoel, vakman dit zou kunnen ontwerpen en maken?" Waarop ze de tekening, een hele ruwe schets van het rotatie systeem liet zien. "En zo ja, zou jij dat met hem willen communiceren? Ik wil hem er graag over spreken, over een offerte en tijdsbestek en alles maar... Nou ja, je weet wel." Je weet wel: iedereen die anders is dan normaal, daar kan ik met mijn stomme hoofd niet mee om gaan.

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: Blaffende wolven bijten niet, of wel?

Berichtdoor Ravief » 13 Sep 2019, 13:28

"De vakman heet Emil, Maria. Might as well call him that." Von zei het wat afwezig en bladerde door de schetsen en het idee. Ze overlegde een poosje met Maria om te zien of ze het goed begreep. Barst. Ze had gehoopt dat ze nog een poosje zouden daten en daarna, wanneer hij niet meer een afleiding op haar werk was, in bed zouden belanden. Von wist maar al te goed dat het verstandig was om seks en werk te scheiden en hierdoor zou het mogelijk nog een stuk langer duren.

"Hé, Emil.. Maria vroeg me of ik dit met je kon doornemen." Waarop ze met hem door het ontwerp ging, aanwees wat belangrijke punten waren en of het in de inloopkast kon. Eveneens of het goed weggewerkt kon worden en wat zoiets zou kosten en hoe lang het zou duren. Ondertussen had ze heel veel moeite om hem niet heel de tijd aan te raken. Ze wist zich te beheersen, maar daar was ook alles mee gezegd.
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39

Re: Blaffende wolven bijten niet, of wel?

Berichtdoor varden » 13 Sep 2019, 13:53

Emil ging in kleermakerszit op de grond zitten om de tekeningen te bekijken, zoals hij meestal deed. Ze hadden een stoel voor hem neergezet ergens maar daar hing eerder zijn vest over dan dat hij er zelf gebruik van maakte.
Af en toe bromde hij zacht, tekende er iets bij of haalde iets weg. En uiteindelijk verschenen er drie bedragen onder, één voor de onkosten van materiaal, een tweede voor zijn kosten, en een derde voor de bedrijfskosten. Hij zou er mogelijk wel even mee bezig zijn, zeker als hij ondertussen naar een andere klus werd gestuurd.
Zijn offerte was al een tikje aan de hoge kant, maar die van het bedrijf was nog twee keer zo hoog. Natuurlijk ging Maria daar niet mee akkoord maar ze had niet verwacht dat het zoveel moeite zou kosten om Emil over te halen als zelfstandig ondernemer bij haar te komen werken. Eigenlijk had ze verwacht dat dat totaal geen moeite zou kosten. Ze had heus wel door hoe hij af en toe naar Von keek, en hoe vaak de jonge vrouw tijd bij hem besteedde tijdens het werk. Dat zou toch genoeg reden moeten zijn om de klus aan te nemen? Wat Maria uiteraard niet wist, was dat Emil de veiligheid van het bedrijf verkoos boven het extra geld. Maar uiteindelijk ging hij overstag, hij zou dit systeem buiten zijn vaste opdrachtgever in de inloopkast gaan inbouwen. En dat betekende dat hij nog wel wat langer zou blijven, maar niet meer zo veel. Dit waren losse onderdelen die hij moest gaan maken en in elkaar zetten, het zou zeker in het begin niet nodig zijn om hier elke dag te zijn.

Hun eerste date was gezellig, maar een tikje awkward. Emil haalde haar op, had het enige restaurant dat hij een beetje kende (hij vertelde maar niet dat hij het kende omdat ze hem wel eens eten hadden gegeven als dat over was gebleven toen hij net in Praag was aangekomen) uitgekozen en deed echt zijn best hele zinnen te gebruiken de hele avond. Maar op eten en heel veel praten na gebeurde er niets. Hij vroeg haar naar Ierland, vertelde over hoe hij uit Finland (zijn geboorteland) hier terecht was gekomen, en ze leerden elkaar meer kennen.
Zo ging de tweede date eigenlijk ook en dus was er weinig voortgang. Dat was mogelijk voor hen beiden frustrerend. Emil ondervond voor het eerst sinds zijn puberteit hoe het was om zo naar iemand te verlangen dat je jezelf maar een handje hielp en dat vond hij zeker de eerste keer totaal verwarrend en vervelend. Hij hield er niet zo van om niet helemaal in controle te zijn, een overblijfsel van zijn tijd als verslaafde. Knagend liep hij rond. Hij wilde verder maar vond het ook eng. Zoiets stelde je niet zomaar voor immers. Maar hoe dan? Hij zuchtte en smeet toen maar gewoon zijn tas in de auto. Hij had met Von afgesproken net buiten de stad voor de maan, gezien hij een klus tot laat had gehad zou hij haar daar ontmoeten. Misschien kon zijn wolf hem een beetje helpen met de situatie...

Toen ze aankwam was hij al getransformeerd en de wolf schoot meteen omhoog, zijn oren hoog in de lucht en zijn staart kort slaande. Von! Dat de wolf het allemaal wat minder zwaar zag dan de mens was al een tijdje duidelijk en al snel waren de twee aan het ravotten en nam de wolf een paar stappen waar de mens nog niet klaar voor leek te zijn. Toen ze eenmaal met een volle buik lagen te soezen kwam hij dicht tegen haar aanliggen en neusde zacht door haar vacht.

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: Blaffende wolven bijten niet, of wel?

Berichtdoor Ravief » 14 Sep 2019, 14:22

Er was nog nooit in haar hele leven zo weinig gebeurd na een date. Het was echt verschrikkelijk.
De dates zelf waren heel prima. Ze kreeg Emil aan het praten en ze leerden elkaar steeds meer kennen. Haar soms ietwat gekke en wilde kant, die gewoon haar impulsen volgde en verder soms vergat om na te denken, werd de ene keer beter ontvangen dan de andere keer. Maar meestal was het rustig. Praten, een beetje drinken maar nooit teveel. Met hun beiden achtergronden was het voor het eerst iets wat Von niet hoefde uit te leggen. Ze kwam erachter dat dat enorm fijn was.
Maar oh, de avonden. Ze deed haar best. Von wilde niet te hard van stapel lopen en over grenzen gaan die zorgvuldig waren opgesteld. Dus meestal wachtte ze tot hij initiatief nam. Een enkele keer deed zij dat en de zoenen waren heerlijk. Het smaakte heel erg naar meer. Enorm naar meer, en laat het nou net zijn dat ze dat rustig aan wilde pakken.

Waarschijnlijk was zij dus net zo gefrustreerd als Emil toen ze aankwam bij 'hun' plekje om te rennen. Haar wolf was er allang van overtuigd dat deze vent een goeie was. Hier zou ze bij blijven. Maar de vrouw dacht nog helemaal niet na over settelen. Die wilde gewoon rustig een relatie opbouwen en dan zouden ze wel zien.
Haar wolf moest eerst hem helemaal besnuffelen en knuffelen en daarna konden ze wild doen. Even keek ze verbaasd naar de grote wolf naast haar, maar duwde zich toen nog wat meer tegen hem aan. Een tevreden gebrom kwam uit haar keel en ze sloot rustig haar ogen. Hmmm... dit wil ze ook wel gewoon. Samen liggen. Knuffelen. Zoenen, strelen.. alles.
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39

Re: Blaffende wolven bijten niet, of wel?

Berichtdoor varden » 14 Sep 2019, 16:57

Zacht bromde hij terwijl hij genoot van hoe dichtbij ze lag. Als wolven was dit allemaal natuurlijker, ging het instinctmatiger. Haar wolf vond dat hij een prima partner was, hij wist dat hij veilig was bij haar. En daarnaast was ze een hele leuke, en knappe wolf die lief was en lekker rook. Met zijn snuit nog in haar vacht bromde hij zacht. Hij wil dit ook, gaf hij zacht toe. Hij durft het alleen niet aan te geven, hij is bang dat ze hem afwijst. Of dat hij te snel wil. Maar de man wist af en toe niet wat hij met zichzelf aan moest. Nog niet eerder had Emil zulke duidelijke lichamelijke drang gevoeld om iemand aan te raken, bij iemand te zijn, en echt naar iemand te verlangen. En eigenlijk was dat waarom de wolf zo lang mogelijk wilde blijven vanavond, de mens daarmee zo min mogelijk kans gevend haar te ontlopen na de maan.

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: Blaffende wolven bijten niet, of wel?

Berichtdoor Ravief » 15 Sep 2019, 14:42

Stiekem moest ze daar een beetje om lachen. Von drukte zich met een innerlijke glimlach -want ja, als wolf lukte dat gewoon niet anders- nog meer tegen hem aan. Ze wiebelde even vrolijk met haar oren. Ze lag veel te lekker om verder ook nog maar aan bewegen te denken.
Niet te snel. Daar is zij ook bang voor. Dat ze over grenzen heen gaat. Het bleef een poosje stil. Ze wil dat het speciaal is voor hem. Maar dat kon natuurlijk alsnog, zelfs al kenden ze elkaar nog maar kort en waren ze nog niet zo lang aan het daten.

Na een poosje knuffelen, en daarna alsnog even rennen en dartel om elkaar heen springen, vertrokken ze weer naar de plek waar ze hun kleren hadden neergelegd. Von drukte nog even haar neus in zijn vacht, maar verdween toen als eerste om zich om te kleden. Ze kon het niet laten. Ook als mens moest ze hem echt even aaien, voordat ze Emil liet gaan.
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39

Re: Blaffende wolven bijten niet, of wel?

Berichtdoor varden » 16 Sep 2019, 10:46

Verbaasd keek de wolf op naar de mens toen die weer tevoorschijn kwam en haar handen door zijn vacht liet gaan. Hij zou nooit de drang begrijpen waarom ze hem wilde aaien, maar tegelijkertijd was het niet iets dat hij tegen zou gaan. Zacht brommend drukte hij zijn kop tegen haar aan en liet haar haar gang gaan, ervan genietend en hopend dat de mens dit ook ooit zou kunnen gaan waarderen. Want alleen als wolven dit contact hebben, ook het dier begreep wel dat dat uiteindelijk niet zou werken.

Het duurde nog een hele tijd voordat de wolf zich echt terugtrok om terug te transformeren. Met warrig haar kwam hij weer tevoorschijn, zijn shirt en broek duidelijk gehaast aangetrokken gezien zijn riem nog los zat en hij zijn shirt nog recht moest trekken. Was het dan toch dat Emil weer heel graag naar haar toe had gewild? De keer ervoor was hij wel onoplettend geweest, maar niet gehaast. Hij grijnsde een beetje jongensachtig naar Von, wilde eigenlijk nog niet dat de avond over zou zijn. Maar hoe ging hij dat het beste brengen?

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: Blaffende wolven bijten niet, of wel?

Berichtdoor Ravief » 25 Okt 2019, 14:38

Ze grijnsde terug. Von voelde zich jong en verliefd en een tikje wild. Het liet haar bruisen en van leven en haar ogen glinsterden plagend en uitdagend terwijl ze hem opnam. Rustig stapte ze op Emil af en hield goed zijn reacties in de gaten. De jonge vrouw had wel onthouden wat de wolven hadden besproken. Ze wilden blijkbaar allebei meer en verder, maar wisten beiden blijkbaar niet of het goed was om dat aan te geven bij de ander. Lang leve de wolven die niet zo moeilijk deden!

Ze reikte langzaam naar hem. Haar blik gleed van zijn lichaam naar zijn aparte kleur ogen om te zien of het oké was wat ze deed. Ze gespte zijn riem vast en reikte toen naar zijn shirt. Haar vingers gleden over zijn blote huid en rustten op zijn heupen. Von was vergeten dat ze Emils shirt goed wilde trekken en ging op haar tenen staan om hem te kussen. Nog even keek ze hem aan, maar sloot toen haar ogen en drukte haar lippen op de zijne.
Een rustige, tedere kus. Al hoefde dat helemaal niet zo te blijven van haar.
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 12 gasten