We find our own way

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39
Re: We find our own way

Berichtdoor varden » 23 Sep 2018, 20:53

Ze wist niet precies wat er gebeurd was, en ze wist niet precies hoe ze het doorhad of waardoor. Maar zodra de Palomer binnenliep voelde ze aan dat er iets niet goed ging met Nish. Alsof er een soort rilling over haar rug liep die haar meteen hyper alert maakte. Vragend keek ze naar hem terwijl ze haar tas neerzette. "Lieverd, gaat het wel?" Waarom zag hij er nogal... bedrukt uit? Ze ging liep naar hem toe en sloeg haar armen om hem heen. "Hé, wat is er aan de hand?" Wat was er gebeurd tijdens haar afwezigheid?

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: We find our own way

Berichtdoor Ravief » 23 Sep 2018, 21:03

Hij sloot direct zijn armen om haar heen en drukte zijn gezicht in haar krullenbos. Hmmn, er ging niets boven deze vrouw in zijn armen hebben en noem hem zoetsappig, maar Nish wist dat hij de ware had gevonden in Moyra. "Hmr, ik heb je gemist." Nish probeerde er vanaf te komen en glimlachte scheef naar haar en drukte een kus op haar voorhoofd. Aan haar blik zag hij ook wel dat hij er niet zo makkelijk mee weg kwam en hij haalde lichtjes zijn schouders op. "Ik heb spierpijn. De trainingen vragen veel van me en.. nou ja, Ajan van me afslaan heeft meer gevraagd dan gedacht." Maar daarna wuifde hij het weg en trok haar op schoot. "Maar vertel over je colleges. En hoe gaat het met Iriza?"
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39

Re: We find our own way

Berichtdoor varden » 23 Sep 2018, 21:17

Nog even keek Moyra peilend naar hem maar besloot toen Nish de uitweg te geven en het onderwerp te veranderen. Als hij het er verder over wilde hebben kwam dat vanzelf wel. "Ik heb vandaag maar drie keer te horen gekregen dat wat we van plan zijn onmogelijk is en dat ik niet weet waar ik het over heb. En maar één student die iets riep over mijn schubben." En dat waren nooit goede dingen die haar toe geroepen werden. De universiteit was tot vrij recent het domein geweest van de meest menselijke bewoners van Grimmere of andere steden, degenen die het voor het zeggen hadden en die het meeste geld hadden. En sommigen van hen vonden het nog altijd niets dat er nu via beurzen en andere hulpmiddelen meer mensen (met meer uiterlijke vertoningen) werden toegelaten. Moyra liet het allemaal verrassend goed van zich afglijden. "En Iriza kijkt of ze volgend weekend langs kan komen, ik heb haar, Anná en Gennat uitgenodigd voor eten hier." Haar vriendin plaagde haar graag met het "brave getrouwde leventje" dat ze ongeveer leek te hebben, waarop Moyra altijd alleen maar haar tong uit stak. En Anná zeurde al weken of ze een keer mee mocht naar Vexgarde, waar Iriza en zij immers enorm veel tijd besteedde de laatste maanden en waar zijzelf alleen maar de wilde verhalen over had gehoord.

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: We find our own way

Berichtdoor Ravief » 23 Sep 2018, 21:28

Hij lachte hartelijk. "Maar drie keer? Dat valt nog mee. We bewijzen hen nog wel het tegendeel." Al mochten ze daar wel mee opschieten, want hoewel Nish al een steeds duidelijker idee kreeg hoe ze het eilandje opkwamen, waren ze nog geen steek dichterbij met hoe ze weer terug konden komen. Hij knuffelde haar nog wat steviger en hield haar een lange tijd gewoon vast. Het was heerlijk dat het weer zo goed tussen hen ging. Dat ze een relatie hadden en daaraan werkten. Samen aten, sliepen en dingen ondernamen. En nu Moyra Amber bevriend had, kreeg ze ook steeds meer kennissen hier.
"Oh, dus dat betekent dat we haar moeten laten zien hoe uitgaan hier werkt, of niet?" Nish rolde zijn ogen. Anná was een mannenverslindster in een dusdanige mate die hij nog niet eerder had meegemaakt. Maar ergens was haar uitbundige karakter wel leuk om mee te maken, al was het wel veel te veel geweest toen ze met z'n vieren in het kleine appartementje woonden.

's Avonds besloot Nish ook maar wat te gaan doen, want hij was twee dagen aan het herstellen geweest en had verder niks kunnen doen. Daarentegen was zijn brein niet stilgezet en had hij een nieuw idee om uit te werken en wist hij hoe hij het probleem moest oplossen van zijn huidige klant. Al met al was het een fijne avond, die voorbij vloog.
Voor hij het wist, was het tijd om naar bed te gaan en lag hij heerlijk met Moyra tegen zich aan tussen de lakens. "Nog een paar weken voor de komeet er is," mompelde hij en woelde met zijn vingers door haar krullen. "Vind je me nog steeds leuk als we stranden op het eilandje zonder weg terug?"
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39

Re: We find our own way

Berichtdoor varden » 23 Sep 2018, 21:33

"Je weet dat ik een slang ben, geen vis hè?" kreeg hij als antwoord terug. Ook schubben, maar hele andere. Dus nee, ze wilde liever niet stranden. Het water onderaan die kliffen was goed koud en te merken aan dat ze meer moeite had met opstaan 's ochtends de laatste tijd was al een beetje te merken dat de winter eraan begon te komen. Het was niet Moyra's favoriete tijd van het jaar. Met een zucht kroop ze tegen haar vriend aan. "Ooh, en ik had een brief van mijn ouders in Grimmere liggen. Ze zijn chagrijnig dat ik al een tijd niet langs ben geweest." Dat was immers sinds Hide niet meer gebeurd, en dat was enkele maanden geleden alweer. Normaal kwam Moyra "braaf" elke maand opdagen maar ze had het nog niet van Nish willen vragen. Bovendien, ook zij zag de trolley niet meer zitten en hij was pas net weer aan het werk en zij helemaal niet. Een baantje zoeken bij de school trok meer en meer, maar dan moest ze wel eerst een goede manier bedenken om haar excuses aan te bieden dat ze vorige keer zomaar verdwenen was.

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: We find our own way

Berichtdoor Ravief » 23 Sep 2018, 21:41

"Maar je kunt best aardig zwemmen," plaagde hij terug. Nee, ook hij had geen zin in stranden, maar er viel misschien wel wat op te verzinnen. Heen was altijd nog lastiger dan terug. Misschien kon iemand met een zeppelin hen ophalen en een touwladder naar beneden gooien. Eens zien hoe Moyra echt vliegen vond. Nou ja... soort van vliegen.
Nish bleef een poos stil na haar woorden. "Er komt straks een goede betaling aan," begon hij daarna zachtjes. "We zouden kunnen gaan, voor de komeet of net na de komeet?" Hij keek er niet direct naar uit om haar ouders weer te zien, maar hij was wel gesteld geraakt op haar broers en hen weer zien zou vast wel weer prima zijn. Eens kijken of Hide een beetje hersteld was. En ook Nish had gemerkt dat het kouder werd en dan was het voor Moyra wel van belang om af en toe wat warmte op te doen. Om op te laden in het zand, bij wijze van.
Ondanks het serieuze onderwerp was hij een tikje afgeleid door haar heerlijke huid en drukte zachte kusjes op haar schouder.
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39

Re: We find our own way

Berichtdoor varden » 23 Sep 2018, 21:49

"Net voor zou fijn zijn. Dan hoef ik mijn neus daarna een hele tijd niet meer te laten zien en kunnen we ons helemaal focussen op ons werk." Dat hij afgeleid raakte was niet zo moeilijk te merken en zacht grinnikend rolde Moyra met haar ogen. Alsof ze het niet vleiend vond dat hij soms nauwelijks van haar af kon blijven. Zachtjes verweefde ze haar vingers met de zijne en drukte zich nog iets meer tegen hem aan. "Ik... ik zou eigenlijk wel willen zoeken naar een baantje hier. Twee dagen in de week of zo." Haar focus lag bij haar studie dus het moest niet teveel van haar tijd opvreten, maar dat wilde niet zeggen dat ze niet kon helpen met het genereren van inkomsten. Moyra wist dat Nish er geen probleem van zou maken maar ze voelde zich een beetje bezwaard dat ze bijna volledig op zijn zak teerde qua inkomsten en uitgaven, op het kleine beetje geld dat ze in de Argos wist te verdienen na dan. Maar dat ging bijna volledig op aan het vervoer tussen Vexgarde en Grimmere en haar studieboeken waren ook niet goedkoop.

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: We find our own way

Berichtdoor Ravief » 12 Nov 2018, 23:23

Nish had hummend ingestemd en wilde de avond een hele andere draai geven en had zich al opgewerkt op één arm, toen Moyra met dat zinnetje kwam. Hij werd in een keer serieus en het verlangen naar meer lichamelijke acties werd even opzij geschoven. Dat ze hier wilde gaan kijken naar een baan betekende veel voor hem en mogelijk was dit dan ook een wat definitiever antwoord op het samenwonen. Hij kon er alleen maar op hopen, maar gezien Nish nog altijd geen gedachten kon lezen, kon hij zich niet stil houden.
"Betekent dat... dat je het wel ziet zitten om je hier voor langere tijd te vestigen?" Ze moesten maar eens serieus kijken naar een eigen woning! Of zijn ouders eruit schoppen, dat vond hij ook geen probleem. Misschien zou dat zelfs wel beter zijn voor iedereen, gezien zijn ouders duidelijk nog steeds niet wisten hoe ze met het verlies van Catha om moesten gaan.
Nish hield de hoop uit zijn stem en blik, maar keek haar eerlijk aan. Ze hadden het nog niet veel gehad over toekomstplannen en hij wist dat het een behoorlijke stap voor Moyra was geweest om samen te gaan wonen, dus hij had geen idee hoe zij er in stond. Al ging de routine van deels samenwonen en deels apart, heel erg goed.
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39

Re: We find our own way

Berichtdoor varden » 12 Nov 2018, 23:44

Een warme glimlach kroop over Moyra's gezicht en ze draaide iets bij. Zacht streek ze met haar neus langs Nish' sleutelbeen voor ze een zachte kus op zijn huid drukte en toen naar hem opkeek. "Het is schattig als je probeert je eigen wensen opzij te zetten," plaagde ze hem zacht, alsof ze zelf niet een zwaar onderwerp had aangeboord. Opnieuw kuste ze zijn huid. "Maar ja, ik zou hier graag langer willen blijven," zei ze zacht, meer een fluistering dan echt woorden. "Ik.. ik zou morgen weer bij de school willen gaan, als ze me nog willen zien." Maar voor nu wilde ze eigenlijk dat deze avond een hele andere kant op ging. Ze droeg niet voor niets geen ondergoed onder haar nachthemd, geen bh en ook geen slipje.

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: We find our own way

Berichtdoor Ravief » 30 Nov 2018, 23:01

Hij kon het niet helpen, maar rolde met zijn ogen. Bij de goden, deze vrouw maakte hem gek. Hij zorgde ervoor dat hij haar niet dwong, op wat voor manier dan ook, en dan ging ze hem daarmee plagen? Daar verdiende ze straf voor! "Probeer het maar. Ik denk dat ze je graag terug zien komen." Tenslotte was ze nooit begonnen met lesgeven daar. Voor ze aan die fijne toekomst hadden kunnen werken, was alles naar de kloten gegaan.
In de dagen die volgden, ging Nish hard op zoek naar een woning voor hen tweeën, maar zodra zijn ouders doorhadden dat hun zoon echt serieus was met Moyra, boden ze aan dat zij gingen verhuizen. Iets wat hij graag aannam. Het voelde als thuis, deze ruimte en ondanks dat hij Catha's kamer compleet had omgebouwd, had hij hier veel herinneringen aan en met haar en wilde hij dat nog niet achter zich laten. Maar het waren goede herinneringen. Zijn therapeute was tevreden over zijn vooruitgang en Nish ging steeds minder vaak heen.
Nu het zo goed ging met zijn relatie en zijn verleden eindelijk leek te rustten, werd Nish weer meer en meer zichzelf. Nou ja, de Nish voor het ongeluk met de trolley dan. Werk liep als een trein, de relatie met de vriendengroep was goed en ook voor hun persoonlijke project kreeg hij steeds meer een idee hoe hij het voor elkaar kon krijgen.

De dagen vlogen voorbij en voor ze het wisten, hadden ze beiden een tas gepakt en begaven ze zich naar de vlotten. Vandaar gingen ze naar Grimmere en na nog een stuk met de trein te hebben gereisd, was het toch echt tijd om een buggy te huren. Zoals voorspeld vond Nish het machtig interessant en had een hele tijd nergens oog voor. Hij probeerde zo goed mogelijk door te krijgen hoe het werkte en gemaakt was en in elkaar stak. Maar toch, na een poosje gaf hij het op en ging zijn blik naar Moyra. Hij was haar ondertussen wel als zijn vriendin en partner gaan beschouwen en hij kreeg het idee dat deze ontmoeting met haar ouders ook wel anders ging zijn. "Moyra?" zijn vingers streelden door haar donkere krullen. "Wat kan ik verwachten van je ouders? Zijn er nog serieuze rituelen?" Nish had onderhand geleerd dat het woestijnvolk een stuk religieuzer was en nog veel waarde hechtte aan de 'manieren van oudsher'.
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: ThomasTism en 1 gast