We find our own way

[Ravief]

Peros zag dat ze verbaasd was, maar dat deed er allemaal niet toe, want ze zei ja! Opluchting vloog door hem heen en hij werd meteen een stuk meer ontspannen en grijnsde naar haar. Dat zij de plek voorstelde was niet helemaal de bedoeling geweest, maar wat maakte het ook uit. "Klinkt goed. Ik zou je willen ophalen, maar we kunnen ook daar afspreken, rond half zeven?"
Toen alles was afgesproken bleef hij nog even dralen, maar vertrok uiteindelijk na nog even te hebben gegrijnsd naar haar.

Nish kwam uit zijn hoekje zodra de man weg was en glimlachte naar haar. "Nou, dat heeft lang geduurd voordat hij durfde." Hij keek even over zijn schouder om te zien of die idioot van een baas er ook was, maar dat was gelukkig niet zo. "Het is natuurlijk wel een beetje lastig dat we bij elkaar in de buurt moeten blijven, maar ik zat te denken dat we misschien Iriza erin kunnen betrekken?" rustig nam hij haar op. "Dat ik een oude kennis of vriend van haar ben en langskom om wat te kletsen en drinken en op haar wacht tot ze vrij is.. zoiets." Misschien niet een sterk plan, maar ze hadden wel iets van een plan nodig om morgenavond door te komen. Dus elk idee daarover was zeker welkom, want Nish vond het maar knap lastig. Natuurlijk gunde hij Moyra een date -en een heel eigen leven los van hem- maar moeten uitleggen dat je verbonden was aan een andere man was niet echt de manier om er eentje te krijgen. Of om te houden. Dus hoe het ook maar zat met Peros, Nish was er geen voorstander van om hem de waarheid te vertellen. Nu was het alleen nog zien hoe Moyra daarover zou denken.

[varden]

Nu keek Moyra verbaasd naar Nish. Lang geduurd? Waar had hij het over? Het was duidelijk dat het haar volledig ontgaan was dat Peros interesse in haar had. Maar zijn woorden sloten wel redelijk moeiteloos aan op haar eerdere gedachten. "Daarom stelde ik het café ook voor," zei ze op een wat zachte toon. "Ik denk wel dat Iriza mee wil werken. Ik wil Peros niet echt vertellen wat er gaande is tussen ons. Je wordt al raar genoeg aangekeken door die veren van je." Ze wist dat hij er trots op was, en dus zou ze hem niet vragen of hij ze wat kon bedekken. Bovendien had ze geen enkel recht om dat van hem te vragen. Toch was deze 'vloek' niet iets waar ze graag te koop mee lag. Om meerdere redenen, waaronder dat geroddel lekker makkelijk en vooral vervelend was, maar ook omdat ze Vexgarde en vooral Anann echt niet in een nog vreemder en haast kwader daglicht zou willen stellen.

Bovendien had Moyra nou niet echt gevoelens voor Peros, behalve dat ze hem aardig vond. Maar verder had ze nooit over hem nagedacht, als ze heel eerlijk was. Hij was niet het type waar ze nog wel mee zou flirten in een bar, en in de gangen van de universiteit zelf was hij haar niet opgevallen. Maar tegelijk wilde ze hem daar niet op afschieten. Wie wist wat er nog achter hem zat? Alleen deze date was natuurlijk wel wat vreemd omdat Nish in de buurt zou blijven hangen, daartoe veroordeeld door zijn eigen ouders die het helemaal zouden zien zitten als Moyra juist met de Fiach zou trouwen. "Ik zal het Iriza wel vragen als we thuis zijn."

[Ravief]

Haar verbaasde blik, deed hem zijn wenkbrauwen optrekken. "Oké, het was wat moeilijk te zien misschien omdat die gast geen moed had, maar je had wel door dat hij hier bijna elke dag komt toch? Voor jou." Dat laatste voegde hij er maar nog eens aan toe. Bij de goden had dit meisje nog nooit een relatie gehad? Misschien had ze gewoon een goede beurt nodig, zodat ze zou ontdekken hoe fijn het datende leven kon zijn...
Hij fronste bij haar opmerking. 'Die veren van jou' klonk niet bepaald aardig, maar hij besloot er maar niets van te zeggen en het te laten gaan. Voor nu. Mocht ze er wel over gaan beginnen, dan zou hij over haar schubben gaan praten en Nish wist nu al dat Moyra daar geen trek in had.
"Check. Als jij dat doet, dan kook ik. Ik heb trouwens wat nieuwe kleren nodig.. zijn er vanavond nog winkels open?" Hij had expres niet veel meegenomen en zin om heen en weer te gaan naar Vexgarde stond niet zo hoog op zijn verlanglijstje. Iets nieuws kopen was gewoon praktischer, dus waarom moeilijk doen?

De dag had verder weinig bijzonders en ze liepen al snel na Moyra's dienst richting wat kledingzaken. Nish was redelijk kieskeurig, maar wist het een en ander uit te zoeken zonder te passen. Een nieuwe jeans, een bloesje, een trui en T-shirt en het meest belangrijke: sokken en boxers. Daarna was het boodschappen doen en ontspannen knoopte hij een praatje aan met de verkoper, die hem ondertussen kende, en zocht zijn weg door de winkel op zoek naar verse ingrediënten voor het eten van die avond.
"Dus een date.." Hij keek opzij naar haar, zijn handen vol met tassen. Wat zou ze ervan vinden? Was het toestemming omdat ze het leuk vond of meer om van die Peros af te komen?

[varden]

Het was Moyra duidelijk volledig ontgaan, want ze werd duidelijk vreselijk ongemakkelijk bij het onderwerp. Aandacht van jongens was iets wat ze niet gewoon was, ze was er niet gewend aan en wist dus ook niet wat ze ervan moest vinden. Dus ze ging er zeer bewust niet op in. Net zoals ze niet verder ging over de veren, want dat had ze niet perse vervelend bedoeld. Het was meer een observatie, die mogelijk wat rottig uit haar strot was gekomen. Het toonde nogal aan hoe erg het ingebakken zat in Moyra's opvoeding om alles te verstoppen en te verzwijgen. In dat opzicht paste Grimmere en de instelling van de stad wel bij haar, ook al was dat nog zo krampachtig dat het je bijna verstikte.

"Een date ja," zei ze, duidelijk peinzend. Het duurde dan ook lange tijd voor ze daar weer wat op zei. "Is het heel vreemd dat ik totaal niet weet wat ik ervan moet vinden?" Het was iets dat ze tegen Iriza zou zeggen, die ze over alles in vertrouwen nam. Wanneer was het gebeurd dat ze dat soort opmerkingen semi-ondoordacht tegen Nish uitte? Moyra wist het niet, en ze wilde er misschien ook niet te lang over nadenken omdat dat vast meer gedachten en mentale zoektochten zou vereisen dan ze nog altijd aan hun situatie wilde weiden.

[Ravief]

Hij lachte. "Ja, dat is het zeker." Nish schudde zijn haren uit zijn gezicht omdat hij geen hand vrij had en nam haar nog eens op. "Als iemand de moeite neemt om je zo vaak op te zoeken voor hij de moed heeft om je mee uit te vragen, kun je je op z'n minst geflatteerd voelen." Het begon steeds meer te voelen als een soort broer-zus relatie: je kon niet met elkaar en niet zonder elkaar. Doordat ze aan afstand gebonden waren, had Nish in elk geval wel aardig het idee dat hij Moyra steeds beter leerde kennen. Al kwam dat niet per se omdat ze veel spraken samen. Eigenlijk was dat bijzonder weinig.
"Je hebt toch wel vaker dat ze interesse in je tonen? Flirten? Je mee uit vragen? Of val je op vrouwen?" Alles was mogelijk tenslotte en daar deed hij niet zo moeilijk over, maar in dat geval was het wel extra zuur dat zijn ouders Moyra hadden uitgekozen. Hij keek haar aan. "Je hebt toch niet ja gezegd om van die jongen af te komen, toch? Die arme gast.. Als je het niet ziet zitten kun je beter het gewoon recht in z'n gezicht zeggen, anders gaat hij nog wel een poosje over je nadenken en vinden dat hij een kans heeft en achter je aan lopen en proberen elke kans te pakken die hij krijgt. Zag je zijn gezicht? Ik zou durven wedden dat hij al een half jaar verliefd is."

[varden]

"Ik voel me ook wel geflatteerd," schoot Moyra meteen in de verdediging, maar het was duidelijk dat ze verder niet zo goed wist wat ze ermee moest. Ze was het niet gewoon, en ze wist eigenlijk ook niet zo goed wat ze van Peros vond op dat vlak. Bovendien, moest ze daar wel echt zo erg over na gaan denken? Was er dan niet het risico dat ze zichzelf iets aanpraatte?
"En ik heb je al verteld hoe mijn situatie thuis is. Jongens tonen geen interesse in een meisje dat het meest slang is van de familie." Dus nee, ze had maar zelden dat er interesse werd getoond in haar. Of tenminste, geen serieuze interesse. Want het geflirt op de dansvloer kon je soms maar nauwelijks meetellen. Dat was alcohol, hormonen, de sfeer, de mystiek. Dat alles hielp en de volgende dag zou er niets van over zijn. Anná was immers vaak al voor de zon opkwam, voor zover je dat kon zien gebeuren in Grimmere, weer thuis omdat ze geen zin had in de werkelijkheid van de volgende dag.
Ze haalde met een zucht haar schouders op, en een hand door haar haar. Het begon heel langzaam een gewoonte te worden dat ze ietsjes minder op haar schubben lette als ze rond Nish was, en daardoor ook rond Iriza en Anná. Hoewel dat bewustzijn maar al te hard terugkeerde als ze doorhad dat één van hen keek. "Ik heb geen 'ja' gezegd om maar van hem af te zijn. Peros is aardig, en hij behandeld me tenminste als een levend persoon." Dat kon je lang niet van al haar klanten, zelfs de vaste klanten, niet zeggen. De meesten zagen haar als een soort verkoop/inpak-robot, zo leek het. "Maar... nee, ik heb nooit echt over hem nagedacht op.. op die manier zeg maar." Als potentiële date, relatie, partner, hoe je het ook wilde noemen. Toch had ze ja gezegd, en was ze diep van binnen best een beetje nerveus op een manier die ze niet zo goed herkende.

[Ravief]

"Ik heb het niet over thuis. Ik bedoel hier. En ik weet niet hoelang je hier al woont, maar zou je dit niet ondertussen al thuis kunnen noemen?" Nish ging niet met haar in discussie maar wilde hier wel meer van weten en was nieuwsgierig. "Kom op Moyra, ik kan me niet voorstellen dat er niemand met je flirt." Goed, hij was niet verliefd op haar, maar hij was zeker wel een man en dus kon hij heel prima inschatten dat Moyra er best mocht wezen. Zijn blik naar haar was dan ook vriendelijk.
Haar woorden waren in elk geval eerlijk. Ze had hier werkelijk nog nooit over nagedacht. Hmn. "Dus je kunt dit zien als vriendschappelijk uit eten en dan wel zien." Dat zou zijn voorstel in elk geval zijn, maar Nish wilde zich er ook niet teveel mee bemoeien. Hij porde haar met zijn schouder en grijnsde. "Niet druk over maken joh, wordt heus wel leuk. En anders is Iriza er om je te redden, mocht hij toch een sufkop zijn." Tegen die tijd waren ze ook al thuis en meer zei Nish er dan ook niet over en ging aan de slag met het eten, terwijl hij verder neuriede. Het liedje kwam uit zijn stam en bleef vreselijk hangen.

Iriza was ook eens thuis met het avondeten, wat betekende dat ze of vrij was of een hele late dienst zou draaien. Hoe dan ook, ze konden met z'n vieren aan tafel en genieten van een kruidige saus met rijst en vlees.

[varden]

Moyra knikte. "Zo zie ik het wel een beetje, ja." Ze vond het fijn om het niet verder uit te hoeven leggen. Dus ze glimlachte zowaar dankbaar naar hem. En hij had gelijk, Grimmere, of in ieder geval het huis met Anná en Iriza was haar huis. De plek waar ze zich fijn en veilig voelde. Toch had ze het over Ramal als haar 'thuis', maar waarom was haar een beetje een raadsel. Misschien omdat haar ouders, haar familie daar woonde, ook al maakte ze haar soms nog zo ongelukkig en miserabel. Dus zijn woorden galmden nog wel even na, met een korte pauze om hem tegen zijn achterhoofd te slaan toen het liedje echt in iedereens hoofd zat. Maar ze deed het met iets van een grijns op haar gezicht.

Moyra plofte naast Iriza aan tafel terwijl Nish alle pannen klaarzette. "Iriza? Mag ik je een enorme gunst vragen?" Pas toen ze de aandacht van de vrouw had ging ze verder. "Ik ehm... Ik ga morgen met iemand eten, in het café. En Nish...
nou ja we zitten een beetje met de aantal meters tussen ons. Zou jij misschien Nish gezelschap willen houden?" En daarmee haar mogelijk redden mocht de avond op niets uitlopen. Het was redelijk uniek dat Moyra een date had, en ze vroeg dit liever niet, maar ze hadden weinig keuze op het moment.

[Ravief]

Een enorme gunst? Iriza keek op en ging zowaar wat rechter zitten om haar aandacht erbij te krijgen. Wat Moyra ook wilde, dit was nu al interessant. Niks had haar echter hierop kunnen voorbereiden en ze keek haar vriendin verbijsterd aan. "Je hebt een date? Met wie?" Haar stem vertelde eigenlijk wel genoeg van haar verbazing en Iriza kuchte snel en schudde haar hoofd in verwondering.
"Oké, we moeten iets van een signaal afspreken of wat dan ook, zodat ik weet wanneer ik je moet redden. En met wat voor excuus." Ze was Nish even vergeten, net als Moyra's vraag hierover, en keek naar de man toen deze nog wat spullen kwam brengen en weer naar de keuken verdween. "Oh." Ja, daar zat het stel ook nog mee. Haar ogen begonnen te glimmen en ze glimlachte naar Moyra. "Maak je daar maar geen zorgen over. Ik red me wel met hem, dat komt wel goed. Maar een date, Moyra! We moeten na het eten bekijken wat je aan moet!"

Nish hoorde een paar van die woorden over hem nog net en wist niet zo goed of hij dat nou echt geruststellend vond. Maar dat maakte niet zoveel uit, want het ging hier om Moyra. Als hij ooit een date wilde, dan zou zij vast hetzelfde doen voor hem.

[varden]

Natuurlijk begon Moyra direct dieprood te kleuren bij Iriza's reactie. Het hielp niet dat ze ook meteen aan Nish verbazing moest denken, die het kennelijk vreemd had gevonden dat ze niet vaker op dates ging. Was het zo uitzonderlijk dat ze dat niet deed? In Ramal zag niemand haar staan, en ze had altijd het idee gehad dat dat hier hetzelfde was geweest. Misschien was het wel dat zij er niet open voor had gestaan, en daarom het nooit had gezien als iemand interesse in haar toonde. Hoewel ze in clubs soms wel aandacht leek te trekken, in dat geval van zowel mannen als vrouwen. Moyra had daar ook geen aversie tegen, hoewel ze bij vrouwen vaak nerveuzer werd omdat ze het niet gewend was.
Voor ze Iriza echter kon bedanken voor haar hulp, kwam de laatste opmerking over haar lippen en begon Moyra maar gewoon op te scheppen om zichzelf een houding te geven. "Met Peros, hij is een klant uit de winkel," zei ze ondertussen zacht. "En ik zat te denken aan die donkerblauwe spijkerbroek met dat rode shirt." Er was nog één ander kledingstuk geschikt voor een date, maar dat zwarte jurkje droeg ze zeer zelden. Het laatste liet echter wel een deel van haar rug open en stond vooral goed vanwege het contrast met haar schubben. Zou Moyra het ooit aandurven om zoiets te dragen? Haast wanhopig keek ze naar Nish, bijna op zoek naar een redding. Had hij niet ergens een soort bijzondere charme, of desnoods een truckje waarmee hij Iriza's aandacht kon afleiden? Want ja, als hij ooit een date zou hebben dan zou zij dit ook voor hem doen. Alleen waren er dan geheid geen vrienden die er zo bovenop doken...