Lea, Rosa en Seff 18+ !!

[Ravief]

"Ik wist niet dat hij zou komen!" Het was het eerste dat ze zei in een heel aantal uur. "Ik heb hem hier nog helemaal niets over geschreven. Ook omdat ik wilde dat je me zelf zou vragen en het niet via je vader ging en ook omdat ik niet wist hoe ik het moest uitleggen. Deze klasse is een wereld op zich en ik weet niet hoe ik het moet uitleggen dat er meer dingen meespelen dan dat we om elkaar geven. Daarnaast..." Ze zuchtte en leunde zwaar tegen Mattias aan. "Ik heb.. ik heb heel lang het idee gehad dat hij niet over me heen was en.. ik wilde hem niet kwetsen." Nu had ze hem alsnog gekwetst maar dan op een andere manier.

[varden]

Mattias wreef zacht over haar arm en knikte. Aan wat hij had gezien van Seff's houding kon hij dat wel bevestigen. Seff was nog niet helemaal over haar heen, en had haar nu op zo'n heftige manier 'verloren' dat hij dat maar moeilijk leek te kunnen verkroppen. Maar dat zei Mattias niet, want hij wist dat dat Lea alleen maar meer pijn zou doen. "Het komt goed," zei hij toen uiteindelijk. "Het komt goed Lea. Dat weet ik zeker." Hij keek haar serieus, rustig aan. "Jullie waren beste vrienden, toen samen, en toen weer vrienden. Dit.. dit heeft hem misschien gekwetst, maar als jullie vriendschap echt is komt die weer terug. Geef hem gewoon wat tijd om te wennen aan de nieuwe situatie." Op de manier die voor Seff het beste was. Alleen kon niemand indenken, ook Von niet, dat die manier in zou houden dat Seff de halve wereld over zou gaan reizen.

[Ravief]

Ze kroop tegen hem aan bij zijn lieve woorden en legde haar hoofd op zijn borst, terwijl ze haar benen nog tussen hen in had. Ze was een klein hoopje Lea tegen hem aan. Ze kon ook alleen maar knikken op zijn reactie. Het zou wel goed komen. Daar hield ze zich aan vast.

Uiteindelijk ging ze naar bed zonder haar ouders nog lang te groeten en had een boel verwarrende dromen. Het eerst wat ze deed in de ochtend, was een lange brief schrijven aan Seff. Daarin legde ze alles zo goed mogelijk uit. Het sociale leven, haar gevoelens voor Mattias -die inderdaad nog in ontwikkeling waren-, de zaak, haar plannen en de steun van Mattias.
Toen ze later de duiventil in elkaar zette, kwamen de tranen weer. Eldon.. hun tijd daar was zo heerlijk geweest. Wat was er veranderd?
In de weken die volgden, schreef Lea hem alles wat ze had ingehouden en elke keer vroeg ze of hij haar wilde antwoorden en elke keer zei ze dat ze er spijt van had hoe het was gegaan. In die twee weken veranderde er niets; ze kreeg geen antwoord van Seff.
Daarentegen veranderde in haar leven er wel heel veel. Ze werd met meer respect bekeken en behandeld op de vergaderingen en ook Mattias was daar vaak aanwezig. Hoewel ze tot dan toe niet veel tijd hadden om echt uit te gaan, groeiden ze zeker wel naar elkaar toe. Ze kwam dan ook bij hem uithuilen toen haar ouders alweer drie dagen weg waren en ze zo'n vreselijk heimwee had naar ze.

Het was een schok toen ze een brief terug gestuurd kreeg omdat Seff was vertrokken uit München. Daarna richtte ze haar brieven tot Von, maar ook daar kreeg ze geen reactie op. Von schreef het meisje uiteindelijk zelf maar terug. Seff was inderdaad thuis, maar zou niet op Eldon blijven en binnenkort verder trekken. Ze zou zijn adressen doorsturen als zij die kreeg van hem. Hoewel de bezorgde toon er vanaf sprong, vroeg ze Lea niet naar wat er was gebeurd.

Lea gaf het op na drie maanden niets gehoord te hebben. Haar brieven werden minder, maar ze stuurde nu 1x per drie weken eentje naar Von; een adres bleef uit namelijk.
Voor haar ging het leven ook verder. Ze moest samen met Mattias een heleboel dingen bedenken en plannen. Wanneer gingen ze trouwen? Wat gingen ze samen doen, wat konden ze apart doen? Hoe haalden ze hun vakken van dat jaar? Wat wilden ze als hun 'vleugel' hebben en wilden ze dingen veranderen aan de kamer en gangen?
Lea veranderde haar naam naar Zeresh en dat was ook een goede beslissing geweest.

[varden]

Mattias deed zijn best haar af te leiden, maar uiteindelijk was het gewone leven daar de beste methode voor. Dat Seff niets van zich liet horen vond hij kinderachtig, en zelfs gemeen, maar hij wist dan ook niet wat de jongeman doormaakte op het moment. Hij wist niet dat Seff na een maand op Eldon diepongelukkig weer was vertrokken. Het 'verlies' van Lea, en Cerise gelukkig zien met Caspian was teveel geweest, had hem vreselijk hard geconfronteerd met dat hij de enige leek te zijn die maar niet volwassen werd, en had hem met een rugzak op zijn rug de wereld ingejaagd. Seff had inderdaad geen adres waar Lea of Von naar konden schrijven, omdat hij vaak zelf niet eens wist waar hij die dag zou eindigen en hoe lang hij er zou blijven. Maar hij schreef zijn moeder zo nu en dan wel.

Mattias werd redelijk opgeslokt door zijn vakken op het moment, maar zoveel als hij kon bracht hij tijd door met Lea. Ze werden niet langer vreemd aangekeken als ze met z'n tweeën door de gangen liepen, of in de bibliotheek zaten. Er werd niet meer met een afkeurende frons gekeken als Mattias een kus op Lea's hand of wang drukte en de jongen leefde duidelijk op nu hij het gevoel had niet meer zo vreselijk streng gecontroleerd te worden.
Zelfs Maria bood haar excuses aan aan Lea, toen ze elkaar tegenkwamen bij volle maan, voor haar eerdere gedrag. De dame had gewoon haar werk gedaan, maar had moeten weten dat Lea anders was dan andere jongedames. Juist door Frida's strenge opvoeding had het meisje eerder de neiging tot rebels gedrag en de grenzen opzoeken, dan iemand die juist vrij was opgevoed zoals Lea.

Het was Nozomi die een voorstel deed voor de woonvertrekken, op een avond dat Lea en zij met z'n tweeën in de salon zaten om naar ontwerpen voor jurken te kijken. Deze bruidsjurken waren allemaal getekend door Nozomi zelf, jaren en jaren geleden, en hoewel ze een beetje uit de mode waren waren het modellen die allemaal gemakkelijk aan te passen waren naar de nieuwste trends en wensen. "Lieverd, je weet dat ik het heerlijk vind dat Mattias en jij hier willen komen wonen. Maar wat dacht je ervan als we de tweede gastenvleugel laten opknappen? Dan kunnen jullie hier wonen, en trek ik me daarin terug." Ze hadden de vleugel al jaren niet gebruikt, hij was gelegen direct naast de vleugel waar Lea's kamer was en waar Avyanne en Mano altijd sliepen als ze kwamen logeren, maar met een likje verf hier en daar zou hij prima zijn voor de weduwe. Het enige wat hij niet had, was een salon en eetkamer. Maar er waren drie kamers, en een woonkamer waar ze mee uit de voeten kon.

[Ravief]

Uiteraard legde Lea het bij met de vrouw. Ze snapte ook wel dat het voor Maria ook vreemd was om iemand tegen te komen die zich uit zichzelf aan de regels hield en normen en waarden hoog in acht hield omdat ze daar zelf achterstond in plaats van omdat haar ouders dat belangrijk vonden.
In die volle manen bleef Lea veel bij haar in de buurt; haar wolf vond het duidelijk onprettig om alleen te zijn. Haar speelse gedrag kwam echter wel weer terug als Mattias met haar de avond doorbracht en ze samen renden en spelletjes deden en ze kriebels kreeg. Meestal stuurde Lea van te voren een briefje naar Maria zodat Mattias zonder problemen het huis uit kon glippen.

Verbaasd keek Lea op van de trouwjurken -nog maar eens een beslissing die ze erg moeilijk vond- om haar aandacht op haar oma te richten. Ze glimlachte naar de vrouw. "Ik denk dat we van die kamers wel wat fijns kunnen maken." Ze had zelf al wat ideeën voor de kamers. Ze konden twee van de slaapkamers aanhouden; voor als haar oma een logee had en konden van één van de andere kamers heel makkelijk een salon maken. Het was een onderwerp dat haar duidelijk meer aansprak dan een trouwjapon en ze begon dan ook al wat ideetjes op papier te zetten. Misschien moest ze toch maar iets gaan doen met inrichten en niet met zakendoen...
Daarnaast begon ze ook anders te denken over de rest van de kamers. De verste vleugel wilde ze klaarmaken voor gasten. Op z'n minst vier slaapkamers voor logees en dat zou ook de beste mogelijkheid zijn om Shanea te laten verblijven, gezien de toegang tot de tuinen daar het dichtst bij was. Maar hun eigen vertrekken wilde Lea ook opknappen. Alles kon wel een beetje frisser en lichter waardoor het ruimer en vriendelijker zou lijken. Het moeilijkste was echter de slaapkamer die van haar en Mattias zou worden.
Ze wist niet goed wat haar aanstaande mooi vond, maar ook hier koos Lea voor lichte pastelkleuren met hier en daar kleuraccenten in accessoires en kussentjes. Al met al had ze dus voldoende om zich mee bezig te houden en knapte het grote landhuis er gigantisch van op.

Omdat ze echter niet uit de jurken kwam, koos ze ervoor om Von te schrijven en te vragen wat ze aan zou raden voor haar figuur. Door deze vraag werd er voor de Alfa ook een heleboel duidelijk, al verweet ze niemand iets en maakte ze zich vooral ongerust over Seff. De wolf stuurde het meisje een paar modellen toe waar Lea al meer mee uit de voeten kon en er werd een keuze gemaakt voor een ontwerp. Het was bizar om hiermee bezig te zijn.
Het was dan ook heerlijk toen er een dag vrij was en ze samen op date konden. Ze kozen samen voor een picknick en een lange wandeling in een gebied zonder al te veel mensen en ze zouden samen nog even tuinieren in de kassen. Lea had zich opgetut voor de gelegenheid en keek er ontzettend naar uit.

[varden]

Mattias was gekleed in een ontspannen outfit, die griezelig hetzelfde was als Mano aan had gehad toen hij met Mattias had gesproken een paar maanden daarvoor. Toen hij uit het rijtuig stapte om Lea op te halen en haar zag begon hij meteen te glimlachen. Beleefd boog hij om een kus op haar hand te drukken, waarna er nog één op haar wang volgde. "Je ziet er prachtig uit," complimenteerde hij haar outfit, waarna hij haar galant het rijtuig in hielp dat hen weg zou brengen. Erin stond ook een grote mand met eten en een kleed. Maria zat er natuurlijk ook, en ze knikte beleefd en vriendelijk naar Lea. Maar de blik van de vrouw vertelde al dat ze heus niet met de twee meeging, dat dit puur voor de show was zodat zijn ouders dachten dat ze niet helemaal zonder toezicht bij elkaar waren.

Dus toen ze aankwamen bij de uitgekozen picknick plek, vertrok het rijtuig samen met Maria, die de gelegenheid gebruikte zelf naar een niet ver gelegen park te gaan en zelf even een momentje alleen te hebben. Mattias glimlachte naar Lea terwijl hij op een beschut plekje het kleed uitspreidde en de mand zette. "Hoe was je vergadering gisteren?" Hij was voor de verandering niet aanwezig geweest omdat hij nog tot laat colleges had gehad. Nu het huwelijk eraan zat te komen (ook al was er nog geen datum vastgelegd) waren zijn ouders behoorlijk aan het drammen op dat hij de universiteit zo snel mogelijk afmaakte.

[Ravief]

Lea vond haar crème jurk zelf een beetje simpel toen ze hem had gekregen, maar eenmaal aan was hij inderdaad een stuk mooier dan gedacht. Er zaten toch nog kleuraccentjes in en het onderliggende patroon maakte dat hij helemaal geschikt was voor een date als dit.
Ze glimlachte naar hem en was blij te zien dat hijzelf ook iets aan had wat hem goed stond, maar wat niet te zakelijk was.

Ze plofte nog net niet neer op het kleed, maar maakte het zich absoluut gemakkelijk. "Pfft... saaie oude sokken die ineens wel luisteren omdat je verloofd bent. Maar de afzet in Spanje gaat goed. Oom Diego doet goede zaken voor de Zeresh en houdt natuurlijk zelf ook een leuk bedrag daaraan over. Verder wilden ze weten hoe het kwam dat ik iemand uit Rusland kende en daar heb ik maar wat omheen verzonnen." Lea had Mattias ondertussen heel voorzichtig op de hoogte gesteld van het feit dat waar zij op school had gezeten, het een school was voor Shanea (al had ze deze term nog niet laten vallen) en dat Cyra en Sevastyan Vampiers waren.
"Hoe ging je examen?" Nieuwsgierig keek ze hem aan. Ze hadden dan wel samen geoefend en ze had Mattias vaak overhoord, je wist maar nooit wat voor vragen er kwamen op een toets.
Ondertussen genoot Lea van de rust. Ze zaten dicht bij elkaar en hun knieën raakten elkaar net niet en daar was ze zich heel erg van bewust.

[varden]

Mattias moest zacht grinniken om haar onvrede over hoe de mannen haar ineens behandelden, plaagde haar voorzichtig met dat het ook nooit goed was en luisterde toen weer gewoon. Dat vampieren bestonden had hem heel kort de stuipen op het lijf gejaagd, totdat Lea hem had uitgelegd dat je heus niet zomaar een vampier werd, en bovendien was de naam Thahira-Ollisinger er eentje die hij vaker had gehoord. Het echtpaar uit Schotland was rijk en hard op weg zeer machtig te worden zonder zo vreselijk bloeddorstig te zijn als Cyra's ouders voor die macht. Dat zou mogelijk nog wel eens kunnen gaan botsen in de toekomst, maar daar was Mattias zich natuurlijk niet bewust van.
"Volgens mij wel goed," zei hij. "Ik wist alleen de Latijnse naam voor gras niet meer. Het hielp bovendien niet dat ze specifiek van één soort gras de naam wilden weten." Hij hield nog steeds niet van Latijn... Glimlachend keek hij naar Lea en pakte toen zacht haar hand vast om hun vingers te verstrengelen. "Maar dat komt natuurlijk grotendeels door jouw hulp," zei hij eerlijk. Zonder Lea was biologie hem al helemaal niet gelukt.

[Ravief]

Ze lachte en porde hem zachtjes. "Onzin, het is gewoon stampwerk en je bent echt wel slim." Al begon ze hem daarna te plagen met dat hij uiteraard nog nooit had gewerkt voor goede cijfers omdat pappie en mammie dat wel voor hem konden afkopen. Het was immers iets wat nog wel gebeurde en Lea vermoedde dat ook dat de enige reden zou zijn waarom Martijn ooit zou slagen voor de universiteit en zijn vakken zou afronden.
Met een glimlach keek ze naar hun vingers. Ze vond het ondertussen niet meer gek om de ring te dragen, al was ze er nog steeds erg voorzichtig mee en deed ze het ding af als ze ging badderen of slapen of als ze moest transformeren natuurlijk. Lea keek hem grijnzend aan. "Ik moet zeggen dat het me goed bevalt om meer tijd samen te hebben, zonder pottenkijkers."

[varden]

Mattias stak zijn tong naar haar uit. Zijn ouders hadden nog nooit aangeboden met de docenten te praten als zijn cijfers naar beneden gingen, maar hij kreeg wel preken als hij onvoldoendes haalde.
Hij grijnsde terug. "Mij ook. Niemand die ons nu op de vingers kijkt, als ik dit doe bijvoorbeeld." Waarop hij naar haar toe leunde en zacht zijn lippen op de hare drukte. Ze hadden inmiddels al wel meer gekust, maar het bleef te fijn om te laten. Als er anderen bij waren kon hij dat echter nooit doen. Zelfs zijn ouders zag hij nooit in het openbaar een kus delen, zeker niet zoals Avyanna en Mano konden die hun liefde moeiteloos toonden door kleine maar tedere gebaren.