Lea, Rosa en Seff 18+ !!

[Ravief]

Mattias moest eerst een paar slokjes van zijn koffie nemen voordat hij wat voorzichtig terug kon glimlachen naar meneer Torrez. Toch vond hij de situatie ook wel hoopgevend, ondanks zijn zenuwen. Dit was meer zijn wereld dan hij had verwacht van hem, tenslotte had hij al heel wat verhalen gehoord van Lea en naar zijn idee was meneer Torrez niet zo van de regeltjes en meer van het vrije leven. Dat ze dan toch tegenover elkaar zaten in een salon om dit te bespreken, was voor hem een teken dat er stappen werden gezet richting een verloving.
"Nou, meneer, ik kan de toekomst niet voorspellen, maar u wel vertellen hoe ik hoop dat het gaat." Mattias kreeg zijn lef weer een beetje terug. Onder mannen was hij altijd al anders dan bij Lea. Simpelweg omdat ze lief was en tegelijk kon ze hem volledig overrompelen met haar directheid. "Ik zie het als iets wat we samen moeten doen. Mocht Lea het echt willen, dan wil ik een gelijkwaardig huwelijk met haar, waarin zij zich kan inzetten voor de zaak die van haar opa was. Waarin zij ook mijn droom steunt om in mijn vrije tijd te blijven schrijven. Waar communicatie niet via de bedienden gaat, maar we.. nou ja, echt samen leven." Mattias had zowaar wat vuur in zijn ogen en haalde nu even adem en nam nog een slokje van zijn koffie. De espresso smaakte heerlijk, al was hij blij dat er een glas water bij zat. Hij keek Lea's vader recht aan. "Ik wil haar gelukkig maken, meneer."

[varden]

Mano had zonder een woord te zeggen zitten luisteren, ondertussen de jongen in zich opnemend. Hij zag dat Mattias ontspande naarmate hij nadacht, zag de hoop op het gezicht van de jongen, en herkende dat vuur in diens ogen. Grappig genoeg herkende de wolf het omdat Lea het ook kon krijgen wanneer ze gepassioneerd was over iets. Rosa had het ook, zij het iets heftiger en sneller omdat ze impulsiever was ingesteld dan haar oudere zus.
De wolf dronk zijn koffie rustig op, en bestelde een nieuwe voor hij weer wat zei. "Dat klinkt allemaal leuk en aardig Mattias," zei hij rustig, hoewel zijn zware stem zijn natuurlijke gezag als Bèta zeker wel liet overkomen. "Maar hoe was je dat van plan te gaan doen?" Lea was toch echt heel anders dan de rest hier, juist omdat ze bij haar grootouders (nu enkel nog haar oma) woonde en haar ouders lange tijd ver weg zaten. "Mijn dochter zit iets anders in elkaar dan de meeste meisjes hier. Wat zijn je plannen mocht er een verloving komen?" Waar zouden ze wonen? Wilde Mattias snel trouwen? Zou hij de mogelijkheid gebruiken om met Lea 'te daten' als ze met z'n tweeën (en Maria) op stap konden omdat ze verloofd waren, en er dus geen ouders of oma's meer aanwezig hoefden te zijn? En wilde hij eigenlijk kinderen?

[Ravief]

"Dat weet ik, meneer. Dat maakt haar ook juist zo bijzonder." Hij kon het niet helpen om er een beetje bij te gaan glimlachen. Het vuur in Lea was iets wat hij helemaal niet had verwacht, vanwege haar lieve voorkomen, maar iets wat hij des te meer was gaan waarderen.
Mattias laste weer een pauze in om even na te denken. Het ging wel om een gesprek met Lea's vader en hij moest niet alleen eerlijk zijn, maar wilde ook een beetje indruk maken.
"We zouden daar gaan wonen. Lea is nu gewend aan die omgeving en ze zei zelf al eens dat ze graag bij haar oma zou willen blijven. Het lijkt mij ook goed voor mevrouw Zeresh dat ze niet alleen is, al hebben wij uiteraard nog verantwoordelijkheden en zullen we door studie en werk niet altijd thuis zijn. Maar Lea houdt van de tuinen en is de omgeving gaan waarderen." Mattias ontspande wat meer, nu het echt een gesprek tussen mannen werd, ondanks dat het nog erg voelde alsof hij verhoord werd. "Bovendien is het de plek waar ze zich het meest verbonden voelt met haar opa en ik merk aan haar dat ze dat verlies nog steeds een plekje moet geven. Ik zou haar geen stress willen geven, of mijn wil opleggen door te gaan verhuizen."
Zelfs bestelde Mattias een gewone koffie. Die espresso moest hem niet te wakker maken tenslotte. "Ik zou de verlovingstijd willen gebruiken om elkaar nog beter te leren kennen. Lea vertelde me al over het daten, maar wij kennen dat niet. Mocht dan blijken dat we uiteindelijk toch niet bij elkaar passen kunnen we in die tijd nog besluiten om uit elkaar te gaan. Maar toch zou ik niet willen blijven uitstellen. Ik geef veel om Lea, maar na een jaar zou in elk geval duidelijk moeten zijn hoe we verder moeten gaan." Hij nam een slok water en laste weer wat rust in. Mattias had het idee dat hij veel vertelde, maar tegelijk wilde hij deze man geruststellen. Dat zijn dochter heus wel in goede handen bij hem was. "Ooit lijkt het me fijn om echt een gezin te hebben, maar we zijn allebei nog jong, dus dat heeft geen haast." vragend nam hij de man op en besloot even het initiatief terug te nemen en zelf een vraag te stellen. "Waar zit u het meest over in?"

[varden]

Het was ook een verhoor, voor Mano tenminste. Goed, dat kon prima in gesprek-vorm maar hij was wel degelijk bezig om de jongen uit te horen over diens plannen met zijn dochter. Wat Mattias vertelde, klonk allemaal redelijk en alsof hij inderdaad het beste voorhad met Lea maar Mano kon het niet helpen om ergens bezorgd te blijven. Het was één van de redenen waarom hij stiekem best een beetje blij was dat Rosa op vrouwen viel, hoewel hij vreesde dat als die voor Nadiya koos ze ook ver weg van huis zou gaan wonen.
Nu duurde het even voor Mano antwoord gaf. "Lea is mijn oudste dochter, dat moet je goed begrijpen." Nog een slok. "En hoewel ze er allebei een hekel aan hebben, ik ben nogal beschermend over mijn dochters. Dus ik moet bekennen dat ik het gedeeltelijk maar niets vind dat ze gaat trouwen." Dat ze volwassen werden, dat er echt een tijd kwam dat hij niets meer voor ze kon doen. Mano was zielsgelukkig voor zijn kinderen, dat ze de mogelijkheid hadden een eigen leven te beginnen, en hij was apetrots op ze dat ze dat deden. Maar tegelijk liet het een vaag gevoel van leegte bij hem achter, ook al was hij nog zo gelukkig met zijn vrouw. "Dus ik wil zeker weten dat ze goed terecht komen, voordat... voordat ik mijn toestemming geef voor een huwelijk." Als Lea die woorden zou horen, zou hij waarschijnlijk iets naar zijn hoofd krijgen. Maar in deze cultuur was dat nu eenmaal hoe het ging. Het was de vader die een huwelijk goed moest keuren, ook al wist deze vader dat hij Lea niet tegen zou kunnen houden in haar plannen.

[Ravief]

Mattias kon het echter wel begrijpen. De meeste vrouwen hier bleven in de buurt wonen, konden regelmatig hun familie opzoeken en wat al niet meer. Voor Lea's vader was dat allemaal anders. Lea woonde ver weg, het was een andere cultuur met andere gewoontes en gebruiken en bezoeken ging ook niet zo vaak. Hij vond het dus alleen maar begrijpelijk -hoewel een beetje vervelend- om te horen dat deze man daar moeite mee had. "Helpt het als ik vertel dat Lea het vaak over u heeft en vaker zou willen bezoeken? En dat ze weet hoe u erin staat?" Mattias maakte zich niet zo'n zorgen. Lea bleef altijd wel een beetje een 'papa's meisje'. Ze was dol op haar vader en ook al zou ze in Wenen blijven, zou dat niets afdoen aan hoeveel ze van haar ouders hield.
Toch kreeg hij grote ogen bij die laatste woorden. Zou hij echt toestemming geven om met Lea te trouwen als Lea dat wilde?

[varden]

Als Mattias de ballen had om Lea zelf ten huwelijk te vragen, en daarna hem met een rechte rug en opgeheven hoofd om Lea's hand zou durven vragen, dan zou Mano zijn zegen geven. Maar alleen onder die voorwaarden! Hij had geen zin in angstig gedrag. Aan een man die hem niet het hoofd durfde te bieden, zou hij zijn dochter niet toevertrouwen. Dat Mattias hem hier had durven te ontmoeten en niet alleen maar met knikkende knieën aan de tafel zat pleitte al behoorlijk in zijn voordeel. Mano glimlachte vaag. "Dat helpt een beetje," gaf hij eerlijk en open toe. "Lea is.. de enige van mijn dochters die mijn genen heeft," die een weerwolf was dus. "En dat maakt onze band net iets anders dan met Rosa, die weer in al het andere vreselijk op mij lijkt." De Spaanse vurigheid van oma Carmen was zeker naar haar jongste kleindochter gegaan. "Dat is iets wat je wel in gedachten moet houden Mattias. Lea is speciaal, en dat is niet iets dat ze kan of zal onderdrukken. Voor ons is.. familie heel erg belangrijk." Even flitsten Mano's ogen geel, om duidelijk te maken waar hij het over had. Lea zou andere wolven in de buurt willen hebben als dat kon, omdat haar wolf daar behoefte aan had. En als Mattias dat niet zag zitten zou hij dat maar voor zichzelf moeten houden. Het was een waarschuwing die Mano nooit had gedaan als Mattias geen mens was geweest, wat deze situatie wel een beetje ingewikkelder maakte. Mano wist niet dat Mattias al tegen Lea had gezegd dat het geen enkel probleem zou zijn om ten alle tijden één van de grote gastenvleugels beschikbaar te stellen voor bezoekende weerwolven.

[Ravief]

Het was inderdaad een puntje dat belangrijker ging zijn dan Mattias zich nu nog kon indenken. Bijvoorbeeld dat kinderen van hen zeker ook wel kans maakten op de wolvengenen. Iets waar hij nu echt nog niet over dacht, maar hij kon in elk geval de man wel vertellen over zijn plannen. Mattias wist wel dat Lea's wolf eenzaam was en verzekerde de man dan ook dat hun huis altijd voor hen open zou staan en hij het mooi zou vinden als ze ook op die manier konden bijdragen aan de samenleving en aan Lea's geluk. Een reizende roedel zou best een paar nachten bij hen kunnen overnachten en dat zou voor Lea waarschijnlijk heerlijk zijn.
Ze kletsten nog wat over koetjes en kalfjes daarna, om toch de dag niet al te zwaar te maken en Mattias groette de man met veel meer zelfvertrouwen en zekerheid toen ze uit elkaar gingen. Hij moest toch maar eens met zijn vader spreken over de familiering die ergens in een kluis lag...


Lea was zich van hier absoluut niet van bewust. Ze had een heerlijke middag met haar oma en moeder en kon haar alles vertellen over alle sociale aangelegenheden en Avyanna kon aan haar moeder tonen dat ze heus niet helemaal 'verwilderd' was. Er zat uiteraard nog steeds klasse in haar.
Maar Nozomi was al aardig op leeftijd en dus ging de vrouw een dutje doen toen ze terugkwamen, terwijl Lea en Avy genoeg hadden aan thee om even bij te komen.

[varden]

Er zat nog heel veel klasse in haar! En vaak genoeg dwong ze haar man om daar aan mee te doen, als je het aan Mano vroeg tenminste.
Hij kwam enige tijd nadat de dames thuis waren gekomen weer terug, en drukte eerst een kus op Avy's lippen voor hij zijn dochter groette en daarna zelf op de bank plaatsnam. "Zo, en hoe was jullie dag lieverds?" Wat hadden ze allemaal uitgespookt? Mano was niet van plan Lea te vertellen over het gesprek met Mattias, ook al wist Avy er wel van.

Die ring was ooit nog van Mattias' oma geweest, en van diens oma voor haar, en zijn moeder had hem niet lang geleden laten schoonmaken en controleren op schades in de hoop dat haar zoon hem inderdaad aan een toekomstig schoondochter zou kunnen geven om te trouwen. Het was immers traditie dat de ringen uit de familie zo over gingen, via de mannelijke lijn naar de nieuwe aangetrouwde vrouwelijke tak. Dat Mattias hem echter kwam vragen, gaf de vrouw een nieuwe stoot hoop over een verbintenis met Lea, ook al liet Mattias er verder geen woord over los toen ze erover door bleef vragen. De jongen wilde eerst weten wat Lea zou antwoorden, voordat hij zijn ouders iets liet weten over zijn plannen.
Hij wilde het echter wel doen voordat Mano en Avy weer zouden vertrekken, zodat een mogelijk verlovingsfeest kon plaatsvinden met hen er nog bij, en dus werd het tijd om er vaart achter te zetten. Twee dagen later zag Lea hem pas weer, toen het hele gezin voor lunch langskwam. Mattias herkende Mano bijna niet, gezien Avyanna hem weer in een pak had weten te steken voor de gelegenheid, maar de jongen zag het eigenlijk nauwelijks gezien hij zoals gewoonlijk weer meteen enkel oog had voor Lea. Hoewel hij wel zo beleefd was om te wachten totdat Frida haar had gegroet. Het meisje was uitbundig, en kon zich maar net inhouden om Lea nu echt openlijk te vragen of ze haar schoonzus zou worden.

[Ravief]

Waarna er uiteraard uitgebreide verhalen kwamen, hoewel Lea nog wel eventjes vroeg waar hij was gebleven, maakte ze zelf al snel grapjes over smokings en hoefde hij eigenlijk helemaal niet te liegen tegen zijn dochter.

Het samen eten was vooral een idee geweest van Avyanna, die toch wel de familie zo goed mogelijk wilde leren kennen in de korte tijd dat ze hier waren. Tenslotte had zij het idee dat Lea serieus was met deze Mattias en als ze echt de verbintenis aanging, wilde ze weten wat voor ouders deze jongeman hadden opgevoed. Goed, ze waren niet zo los als zij en Mano waren, maar ze had wel door dat ze het beste met hun kinderen voorhadden, ook in deze samenleving. Waar het kon wilden ze ook Frida niets opleggen, maar zouden ze wel kijken naar de beste match.

Lea zag er zoals altijd onberispelijk uit, hoewel een beetje informeler dan anders. Haar zwart met oranjeachtige jurk was vrolijk en was meer geschikt voor een tuinfeest dan een diner.* Ze glimlachte vriendelijk naar meneer en mevrouw en omhelsde Frida hartelijk en gaf haar twee kussen op de wang. Haar opgewektheid, die gevaarlijk dicht bij hyperheid lag, verbaasde Lea wel wat, maar ze zei er niets van. Naar Mattias was haar lach zachtjes en lief. "Monsieur," groette ze, hun grapje erin houdend.


*= https://s-media-cache-ak0.pinimg.com/56 ... 61acbf.jpg

[varden]

Frida's hyperheid kwam haar op een standje van Maria te staan. Mattias glimlachte warm naar Lea terug. "Mademoiselle," volgde er beleefd, met een buiging en een handkus. Toen hij omhoog kwam stond hij echter net iets dichter bij Lea dan ze normaal hadden gedaan en zijn blik bleef net iets langer op haar hangen. Hij kon het niet helpen. Haar lippen zou hij graag nog eens proeven, en hoewel hij stiekem behoorlijk nerveus was door het doosje in zijn zak wist hij het voor een keer redelijk goed te maskeren. Daarom zou hij niet meer naar zenuwen ruiken dan hij normaal al deed als hij bij Mano in de buurt was.
Die kon een grote grijns niet onderdrukken toen hij Mattias' zenuwen weer rook, vooral omdat hij het ook een beetje herkende bij Mattias' vader. Mano was imposant genoeg om anderen zich af en toe een beetje geïntimideerd te laten voelen. Toch groette hij beide volwassenen beleefd en vriendelijk, zoals het hoorde, waarna hij hen uitnodigde binnen te komen (zoals ook hoorde).