MA - toekomst

Gebruikersavatar
Maanwezen
Berichten:292
Lid geworden op:06 Sep 2015, 21:00
Re: MA - toekomst

Berichtdoor Maanwezen » 18 Sep 2016, 12:21

"Ik weet het niet goed.. Ik weet niet wat het beste is. Ik ben bang dat de kinderen het door krijgen en het hen meer schrik aan jaagt. Lisse is nog zo gevoelig en begint er net weer bovenop te komen. Of is het beter dat ze weten? Is het beter dat ze hier blijven in de hoop dat het zijn geheugen een duwtje de goeie richting uit geeft, of moet ik hen uit logeren sturen om hen te beschermen?" zei ze vertwijfeld, bijna in één adem. "Hij gaat zo normaal met hen om, alsof hij niet opeens weg is van me. Maar anderzijds wist hij eerst niet eens wie ik was! Al die jaren.. alles wat we samen hadden, het lijkt gewoon weg te zijn..." Nee nee nee Melenwyn. Ze had zichzelf beloofd om zich te herpakken en positief te zijn, en nu ratelde ze al haar angsten in één keer af? Dat hielp dus echt niet! Positieve energie, berispte ze zichzelf.
"Sorry, het is nog maar sinds gisteren en toch kan ik het niet helpen om te panikeren. Het zal heus wel goed komen, toch? Wat denk je, Kas? Zou ik de kinderen uit logeren laten gaan..?"

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: MA - toekomst

Berichtdoor Ravief » 30 Sep 2016, 20:30

Wauw, het was lang geleden dat hij Melenwyn zo had horen ratelen op die toon. Kaspar nam haar handen nog eens beet en kneep er zachtjes in. "Natuurlijk komt het goed." Ze hadden van alles al overwonnen samen, dus dit zou ook wel een dingetje zijn wat opgelost werd binnenkort. Toch bleef hij bij het vermoeden dat het mogelijk wel eens wat langer ging duren dan gehoopt. "Dat is niet een keus die ik kan maken voor jou, Melenwyn, dat weet je toch? Wat denk je zelf? Het hoeft ook niet te zijn tot de hele situatie beter is hè?" Hij glimlachte naar haar. "Misschien kan een tweetal dagen jullie helpen met beslissen wat er moet gebeuren en wat handig en verstandig is?" Al wist Kaspar niet of Mel het zou trekken om twee dagen met oude Amiel opgescheept te zitten. Beter nog, wie zou dat wel trekken?
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Gebruikersavatar
Maanwezen
Berichten:292
Lid geworden op:06 Sep 2015, 21:00

Re: MA - toekomst

Berichtdoor Maanwezen » 17 Jun 2017, 19:34

Poeh, het waren inderdaad haar koters en ergens zou zij het beste moeten weten wat ze met hen aan moest vangen, maar momenteel wist ze niet veel zeker. Het voelde een beetje alsof haar houvast weggeslagen was. Misschien moest ze die twee inderdaad maar even wegsturen en wat leuks laten doen, maar wat moest ze dan met Amiel aanvangen? Het enige wat hij nog een beetje normaal en als vanouds deed was met hen omgaan. Bovendien hielden Arandur en Ërulisse ook haar bezig. Er was nauwelijks 24 uur voorbij gegaan, maar de tijd leek zich vooruit te slepen. Alsof ze allemaal nog niet genoeg aan hun hoofd hadden gehad.
Melenwyn hield hun handen stevig ineen, troostte zich aan zijn warme en bekende aanwezigheid. Even schoot de herinnering aan Amiels vragen van gisteren door haar hoofd en moest ze nog een boel andere verwarrende gedachten onderdrukken. Ja, dat was nogal een ongemakkelijk onderwerp geweest. Zou Amiel zich nog altijd zitten afvragen hoe zij en Kaspar uit elkaar waren gegaan?
"Je hebt gelijk, het moet niet voor lang zijn. Al hoop ik dat Amiel zich snel weer alles herinnert.. Het voelt zo onwerkelijk aan, ik kan er nog altijd niet helemaal bij.." Misschien viel ze alweer in herhaling, Melenwyn was inmiddels zo in de war dat ze niet goed meer wist wat ze al dan niet gezegd had. Goed, ze zou de kinderen uit logeren laten gaan. De vraag was alleen nog maar waar. Iedereen had uiteraard zijn handen vol, al zouden ze maar al te bereid zijn om te helpen. Het was zo'n vervelende situatie dat ze ook niet wou gaan uitleggen wat er gaande was. Kon ze het maar meteen oplossen. "Wie had ooit gedacht dat we de oude Amiel nog te zien zouden krijgen?" Bijna speelde er een lachje om haar mondhoeken. Na al die tijd zichzelf ervan te overtuigen dat Amiel er werkelijk was voor haar, was hij.. wel.. Maar goed, dat was zoveel jaren geleden. Al hun jaren samen hadden zoveel veranderd.

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: MA - toekomst

Berichtdoor Ravief » 19 Jun 2017, 18:50

Het moge duidelijk zijn dat zijn vriendin duidelijk van het padje was. Nou ja, haar a propos. En dat mocht ook, gezien de hele situatie. Kaspar glimlachte naar haar en kneep zacht in haar handen. "Anders kunnen Boaz en ik wel een paar dagen op de bengeltjes passen. Dan neem ik ze mee naar school en krijgen ze 's avonds een goede maaltijd van Boaz. Al zul je het wel met Amiel moeten overleggen wat je hen precies gaat vertellen."
Ja, de oude Amiel. Wat een drama die vent. Hij had Amiel nog niet veel gezien, maar in die paar minuten dat hij hier was geweest, was het Kaspar al wel duidelijk geworden dat deze man erg leek op de versie van Amiel toen hij net hier kwam werken. Zoekend naar rust, tegelijk de grenzen en regels aan het testen en uitproberen hoe ver hij kon zijn en zijn plekje nog vinden. En dan nog de dames.. ongelooflijk hoeveel er waren geweest. Hoewel Kaspar graag wilde geloven dat het voornamelijk roddels waren, wist hij ook wel dat er een kern van waarheid in elke roddel zat en hij had het vermoeden dat er echt heel veel dames voor Mel aan waren geweest.
"Hij heeft je al eerder in zijn hart toegelaten, Mel. Dat gebeurt heus wel nog een keer. Neem er een paar dagen voor. Leer elkaar weer kennen, ga op onderzoek uit.. probeer een ritme te vinden wat werkt en wat jullie samen brengt. Het is nu vreselijk, maar jullie komen hier doorheen, echt waar."

Een half uur nadat hij was weggestuurd kwam Amiel weer binnen en mompelde iets over een douche. Een kwartier later was hij fris en in schone kleren en kwam bij hen zitten. Hij wist niet goed hoe hij de stilte moest verbreken. Tenslotte was hij een groot deel van dit dilemma en als ze besluiten namen zonder hem... nee, dat vond hij geen fijn idee. "Zijn jullie weer bijgepraat?" Had Kaspar Mel gerust kunnen stellen? Hadden ze al iets bedacht over hoe en wat?
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Gebruikersavatar
Maanwezen
Berichten:292
Lid geworden op:06 Sep 2015, 21:00

Re: MA - toekomst

Berichtdoor Maanwezen » 20 Jun 2017, 16:52

Net die oude Amiel had Melenwyn niet zo goed gekend en al helemaal ontweken, gezien ze net altijd bang was geweest om gekwetst te worden. Tegen de tijd dat hij haar het hof was beginnen maken leek hij al enigszins veranderd te zijn, misschien mede door de bezorgdheid om zijn toen zieke vader, ofwel had de leeftijd hem raad gebracht. Bij dat laatste zou ze echter vraagtekens zetten. Hoe dan ook, ze had hem nooit op deze manier mee moeten maken en het voelde misschien wel aan als een uitdaging. Niet een uitdaging die ze ooit had willen aangaan, maar wel eentje waar ze nu meer dan ooit klaar voor zou kunnen zijn. Oké, zou klonk het een pak beter dan hoe ze zich erbij voelde, maar Melenwyn moest iéts doen om zichzelf extra moed in te spreken, bovenop Kaspars bemoedigende woorden. Ze moest gewoon even kalm worden en stoppen met ratelen.
Toen haar voorstelde om een oogje op de kleintjes te houden was ze enorm opgelucht en stemde ze meteen in, zoals hij zei, op voorwaarde dat manlief ermee akkoord ging. Gezien alles erover zo'n beetje verteld was kon ze nog even met hem keuvelen. Het voelde niet zo natuurlijk aan als anders, maar ze snakte ernaar om even met een volwassene over iets anders te spreken.
Tegen de tijd dat Amiel terug was voelde ze zich al iets meer ontspannen en leunde ze achterover in haar stoel met haar handen om een mok thee. Haar ogen gleden over hem heen, vingen weer de aanblik van zijn krullen die extra opsprongen nu ze zo kort waren. Waren ze bijgepraat? Niet echt. Was ze stabieler? Jazeker. Melenwyn liet de vraag echter onbeantwoord en keek Amiel serieus aan. "Amiel," begon ze, alsof hij niet wist dat ze het tegen hem had. "Ik zat te denken om Aran en Lisse toch even uit logeren te laten gaan, al is het voor enkele dagen, en Kaspar stelde voor om hen even onder zijn vleugels te nemen. Dan kunnen wij... even rustig aan doen. Wat denk je?"

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: MA - toekomst

Berichtdoor Ravief » 20 Jun 2017, 20:12

Oké. Dus ze gingen voor een paar dagen met z'n tweeën zijn? En dat ging werken... hoe? Amiel deed zijn best om dat oordeel te onderdrukken en knikte licht. "Misschien is dat voor nu het verstandigste ja." Al zouden ze de kinderen misschien nu het beste uit logeren kunnen sturen zonder uitleg en dan, mocht het met een paar dagen nog niet gefixt zijn, maar eens vertellen dat papa gevallen was en er een gat in zijn geheugen zat. Dat was alsnog niet de hele waarheid, maar wel een goede waarheid waar hun kinderen genoeg aan hadden. Hopelijk. Wacht, wanneer had hij geaccepteerd dat het zijn kinderen waren?

Kaspar vertrok vrij snel daarna met de tweeling en Amiel moest zeggen dat het vreemd was om ze te laten gaan. Alsof hij ergens wel voelde dat ze bij hem (hen) hoorden. En toen waren ze alleen. Het was wat onwennig allemaal, maar waar hij vooral een hekel aan had, was afwas. Dus de spullen van het ontbijt ging hij afwassen en daarna verhuisden ze naar de bank. "Een beetje een gekke vraag misschien, maar heb ik zelf nog contact met mijn ouders?" Hij herinnerde zich heus wel de laatste -behoorlijk venijnige- woorden die hij tegen zijn vader had gesproken en kon zich niet zo goed voorstellen dat ze een goede relatie hadden. En het feit dat zijn moeder hier was geweest toen de ukkies geboren werden, was al helemaal bevreemdend.
Misschien moesten ze inderdaad maar gewoon het raadspelletje doen. Dus hij glimlachte zacht naar haar. "Ik weet niet of jij alles al van mij weet, maar ik heb een heleboel vragen, dus dit is denk ik het makkelijkste. Tenzij jij een ander idee hebt?" Uiteraard was haar inbreng welkom.
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Gebruikersavatar
Maanwezen
Berichten:292
Lid geworden op:06 Sep 2015, 21:00

Re: MA - toekomst

Berichtdoor Maanwezen » 23 Jun 2017, 17:34

Terwijl Amiel zich in de keuken bezighield, ruimde Melenwyn wat spullen van de kinderen op. Inmiddels had ze vlug nog wat thee gezet en krulde zich op de bank met een dampende mok die een kruidig aroma verspreidde. Zijn vraag nam ze even in zich op, bedachtzaam keek ze hem aan, die zachte glimlach van hem stelde haar meteen op haar gemak. Zijn ouders weer... Nu zou ze het hem toch moeten zeggen. "Nee, ik vind het een goed idee," stemde ze in. Wat moesten ze anders gaan doen? Misschien was er iets wat zijn geheugen zou triggeren en het was niet dat ze alles van hem wist. Bijlange na niet, maar er waren ook dingen die ze niet perse hoefde te weten. "Maar, ik weet niet goed hoe dit te zeggen. Je moeder... die schrijf je behoorlijk redelijk regelmatig, en héél af en toe komt ze hierheen. Vorige zomer is ze nog langs geweest, al is ze na een dikke week alweer vertrokken." Melenwyn moest haar best doen om haar gezicht niet teveel te laten betrekken, maar kon er niet aan doen. De dag waarop ze vertrokken was, was geen dag te vroeg geweest. Hun relatie was misschien al ietsje beter dan vroeger, maar Melenwyn had nog altijd het gevoel dat ze bijna niets goeds kon doen voor haar schoonmoeder. Soms dacht ze dat ze Amiel nog altijd van haar zou willen wegplukken om hem aan een Nachtelfe uit te huwelijken. Dan zou de bloedlijn zeker verzekerd en niet bezoedeld zijn. Oké, om eerlijk te zijn was die vrouw gek op haar kleinkinderen, maar toch!

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: MA - toekomst

Berichtdoor Ravief » 25 Jun 2017, 20:04

Ze wist niet goed hoe ze hem dit moest vertellen? Wat was er aan de hand? Bovenop de rest van deze gekte dan... Hij fronste lichtjes terwijl hij luisterde en haalde een hand door zijn krullen. Amiel was zich niet bewust van haar gedachten hierover, maar wat voelde het heerlijk om ze weer kort te hebben!
"Ik kan me haar helemaal niet voorstellen met de kinderen.. Maar ergens zal het vast fijn voor ze zijn.. voor jouw ouders," op het laatste moment voegde hij een 's' eraan toe, al hij had heus wel door dat ze niet volbloed Luchtelf was, "moet het lastiger zijn om langs te komen." Als ze al hun stad verlieten om de kleinkinderen te zien. Het was hem een raadsel hoe het er allemaal precies aan toe ging in huize duVeresova met vrouw en kinderen.. Met wie hadden ze wel contact en met wie niet en hoe dat allemaal was gegroeid.
"En mijn vader?" hij aarzelde hierover. Moest hij doorzetten om hiernaar te vragen? Amiel had een vreemd voorgevoel hierover. Er was iets aan de hand wat Melenwyn hem niet wilde vertellen. Misschien wilde hij het ook wel niet weten, maar toch.. ze hadden het onderwerp nu bij de horens te pakken. "Leeft hij nog?"
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Gebruikersavatar
Maanwezen
Berichten:292
Lid geworden op:06 Sep 2015, 21:00

Re: MA - toekomst

Berichtdoor Maanwezen » 29 Jun 2017, 13:15

Ze had het niet voor hem kunnen verbergen. Tenslotte was het ook volledig zijn recht om het te horen, maar Melenwyn herinnerde zich nog dat Amiel het best moeilijk had gehad met diens overlijden, ook al deed hij zich altijd sterker voor. Anders had hij ook nooit zijn slaapproblemen gekregen. Eigenlijk moest Melenwyn die man dankbaar zijn. Oké, dat was een lugubere gedachte! Gezien Melenwyn Melenwyn was, reikte ze naar Amiels hand en sloot haar vingers om de zijne. "Nee," zei ze uiteindelijk zacht, kort, zonder haar blik van zijn gezicht te laten dwalen. "Het spijt me, maar.. hij is jaren geleden heen gegaan." Wat kon ze er nog aan toevoegen? Hoe zou hij reageren?

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: MA - toekomst

Berichtdoor Ravief » 29 Jun 2017, 20:50

Hij knikte op het nieuws en stootte haar voor een keer niet af. Zachtjes, hoewel hij het wat onwennig vond, sloot hij zijn hand om de hare. "Zo'n vermoeden had ik al," reageerde hij zacht. "Ben ik nog langs geweest? Heb ik.. heb ik hem nog kunnen spreken?" Ergens kon hij wel voorstellen dat hij zo koppig was om hem niet op te zoeken, maar toch hoopte Amiel dat hij leek op de man die Melenwyn hem voorschotelde. Dat hij zachter was geworden en nog dingen had kunnen uitspreken met zijn vader. Hoewel er veel haat was en er veel verkeerds was gebeurd, hoopte hij toch dat de lucht tussen hen geklaard was voor de man heen was gegaan.

Amiel hield haar hand vast en ging nog maar eens door zijn krullen en zuchtte. Hij was moe en had hoofdpijn en dit was echt niet goed. Deze vrouw had hem heel duidelijk nodig en hij was niet op zijn gemak bij haar en wist niet of hij hier überhaupt moest blijven.
"Oké... Kaspar zei dat de gewone structuur van alle dag kon helpen.. Maar misschien moeten we niet beginnen bij het ritme van nu, maar met die van toen we elkaar leerden kennen. Hoe gingen we met elkaar om? Zagen we elkaar veel? Hadden we.. dates? Wat deden we samen?" Misschien zou dat hen helpen. Hij kon niet stilzitten, wetende dat er iets heel goed mis was met zijn herinneringen en dat er iets ontbrak.
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 2 gasten