Taloc&Gaëlla

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39
Re: Taloc&Gaëlla

Berichtdoor varden » 10 Aug 2018, 15:21

Pas toen Gaëlla in de kamer was verslapte Taloc's alertheid ietsjes, alsof hij wist dat er iemand anders in de kamer was. Zijn slangen gingen wat meer "ouderwets" naar achteren in zijn net liggen terwijl hij zijn kin op zijn vuist liet rusten. Hij was zo moe... De schaduwen onder zijn ogen, waarvan er een waakzaam en donker was en de ander wazig was, vertelden wel dat het lang geleden was dat hij echt goed had geslapen. De bank was niet comfortabel geweest en als hij niet werd gewekt door Gaëlla's nachtmerries waren het wel zijn eigen. Dus terwijl Keahi en Gaëlla naliepen wat er was gebeurd voor de generaal te hulp was geschoten was Taloc even niet zo erg aan het luisteren, ook niet toen het gesprek niet meer over werk ging maar wat meer algemener was. Hij kwam weer bij de les toen hij zijn mond brandde aan een kop gloeiend hete thee, iets dat hij snel weer uitspuugde. Shit dat was heet!

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: Taloc&Gaëlla

Berichtdoor Ravief » 10 Aug 2018, 15:29

Het was goed om bij te praten. En goed om door te hebben dat er wel werk voor haar lag op de academie. Plus, dat ze gemist werd. Ook al keek ze er niet heel erg naar uit, het gaf haar hoop. Dit kon ze weer oppakken. Ze kon weer gaan werken en zich inzetten voor de stam. Al zal dat met vallen en opstaan gaan.
Ze kletsten een poosje over van alles, evenals dat Keahi een vent op het oog had, die haar wel wat leek. Dat alles werd onderbroken door Taloc's actie en Gaëlla kon het niet helpen. Ze schoot hartelijk in de lach. En daarna nog harder om het geschokte gezicht van haar man.

Niet veel later liet ze Keahi uit en het was niet alsof het ineens magisch goed ging met haar, maar vandaag had haar nogal wat inzicht gegeven in de situatie. Ze kwam naast Taloc zitten op de bank en trok haar benen op. "Wat dacht je ervan om weer samen te trainen?" Gaëlla verwachtte dat hij dit idee direct af zou schieten, maar je wist maar nooit. Rustig keek ze hem aan.
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39

Re: Taloc&Gaëlla

Berichtdoor varden » 10 Aug 2018, 17:07

Tegen de tijd dat Keahi wegging was het Taloc die dit keer zich nogal uitgewrongen en uitgeput voelde, en hij zou dan ook op de bank in slaap zijn gevallen als Gaëlla die vraag niet had gesteld. Een vraag die hem een tikkeltje verbaasd op liet kijken. Ze had vaak nog moeite met dat hij haar aanraakte, maar ze wilde wel trainen en sparren met hem? Was dat wel een goed idee? En vooral... Kon hij dat wel aan? Hij had Gaëlla eerder aangevallen toen hij was vergeten waar hij was, met wie hij was, en hij wilde dat graag niet nog een keer laten gebeuren. Maar tegelijk wist hij dat ze dit niet zomaar zou vragen, dat dit een behoorlijke stap was richting herstel.

Met een bedachtzaam gezicht kauwde hij enige tijd op zijn antwoord. "Oke," zei hij uiteindelijk, op een toon die duidelijk maakte dat hij er behoorlijk over moest nadenken. Hij zou het fijn vinden om weer samen te trainen, iets dat ze aan het begin van hun relatie ook heel vaak hadden gedaan. "Maar de eerste paar keer wil ik Sigrid of Keahi erbij hebben." Professionele trainers. Niet alleen omdat dat beter zou zijn om een goede routine op te bouwen, maar ook omdat ze in staat zouden zijn hem tegen te houden als het toch niet goed ging. Of Gaëlla. Ze hadden zich vaak afgevraagd of hij immuun zou zijn geworden voor haar gif, maar het was niet iets dat hij graag zou testen als er geen vampieren in de buurt waren.

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: Taloc&Gaëlla

Berichtdoor Ravief » 10 Aug 2018, 17:51

"Ik zat te denken dat we eerst een paar hier konden trainen, op het strand. Maar daarna naar.. nou ja.. naar de trainingsvelden." Gaëlla pakte zijn hand en kneep er in. "En als het niet gaat, dan gaat het niet. En als het fout gaat, dan is dat maar zo. We hoeven niet.. we hoeven ons niet te verschuilen en.. en ik denk dat ze best mogen zien dat het lang niet altijd goed gaat, maar dat we eraan werken." Het gesprek met haar moeder had haar nogal wat duidelijk gemaakt. Maar bovenal had Gaëlla ingezien dat haar gedrag een keuze was. En dus kon ze er ook voor kiezen om haar kaken op elkaar te klemmen en door te zetten en aan zichzelf te werken en voor herstel te kiezen.
"Mama heeft me vandaag wat verteld wat me aan het denken heeft gezet." Ze keek hem rustig aan, haar blik open, maar nog altijd hield ze ruimte tussen hen in. Nee, het zou niet zomaar goed gaan, het zou niet zomaar littekens en gebeurtenissen wegnemen. "Ik kan niet meer terugnemen wat ik heb gedaan.. en.. en nou ja.. dat moet een plekje krijgen. Maar ik wil werken aan herstel. Voor mezelf en voor jou en voor ons en dan uiteindelijk als alles wat loopt, de rest van de stam."
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39

Re: Taloc&Gaëlla

Berichtdoor varden » 10 Aug 2018, 17:57

Taloc slikte, moest moeite doen om zijn handen niet te laten trillen. Op het strand was 1 ding, maar op de trainingsvelden... Waar er ook anderen waren... Wist ze dit wel zeker? Maar hoe Gaëlla keek en erover sprak liet hem wel inzien dat ze hier wel degelijk over na had gedacht. En hoezo was hij degene die twijfelde? Die bang was? Dat was niet Taloc zoals iedereen hem kende. Maar aan de andere kant, de Taloc die iedereen kende ontplofte ook niet te pas en te onpas. Die zou bovendien niet elke kans aangrijpen om zijn verantwoordelijkheden te ontwijken. Dus slikte hij nog een keer en knikte. "Oke," zei hij nog een keer. "Oke, als jij denk dat het het beste voor ons is dan sluit ik me bij je aan. Dan doen we dit samen." Met een stuk zelfverzekerdere blik dan hij werkelijk voelde keek hij naar haar, met zowaar een glimlach terwijl hij zacht in haar hand terugkneep. Toen ze echter vertelde over haar moeder trok hij even een gezicht en zuchtte. "Ik dacht al dat ik je moeder's stem hoorde. Volgens mij is ze niet meer zo dol op me." Hij grijnsde erbij, een grijns die zijn ogen niet haalde. Hij vond het verschrikkelijk om zo hard tegen Isild te doen maar hij had wel gemoeten, omdat Gaëlla het hem gevraagd had en om haar te beschermen. "En toch zou ik graag willen dat er een trainer bij is op het strand. Al was het maar tot we een routine hebben die gezond en haalbaar is." Op dit moment trainde hij niet echt. Hij deed oefeningen tot hij te uitgeput was om rechtop te staan en dat zou hem op de lange termijn geen goed doen.

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: Taloc&Gaëlla

Berichtdoor Ravief » 10 Aug 2018, 18:13

Gaëlla zag heus wel dat het geen echte glimlach was. En ze had ook wel een idee van hoeveel Isild voor hem betekende. "Ze komt er wel overheen. Ik heb haar gezegd dat het mijn keuze was en dat je haar weg hield op mijn wens. Dus, nou ja.. Dat komt wel goed. Eén ding tegelijk."
Nee, de man tegenover haar leek in het niets op de man waar ze verliefd op was geworden, van wie ze hield en met wie ze getrouwd was. Tegelijk geloofde Gaëlla dat hij er nog wel was onder al zijn beschadigingen. Een stapje tegelijk en dan zouden ze vanzelf zien waar ze uitkwamen. Het was niet alsof zij niet meer bang was, misschien juist wel veel meer nu ze had besloten weer onder de mensen te komen. Om niet meer weg te rennen voor alles wat op haar af kwam en wat er bij hoorde.
"Sigrid wil denk ik maar al te graag helpen.. ze ziet anderen iets te graag zweten." Gaëlla trok een gezicht. Nee, ze kon niet doen alsof het ineens allemaal beter was. Ze zou nog genoeg nachtmerries krijgen, en Taloc net zo. Maar zo geïsoleerd konden ze niet verder.
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39

Re: Taloc&Gaëlla

Berichtdoor varden » 10 Aug 2018, 18:18

Een ding tegelijk, dat klonk goed. "Ik.. Ik zal dan ook mijn vader schrijven dat ik zijn lessen weer voort zal zetten." Beschadigd of niet, Taloc wist wat zijn plichten waren en dat had hij altijd hoog in het vaandel gehad. Dat hij er nu voor was weggerend was absoluut niet zoals hij was. Dat was inderdaad niet de Taloc waar Gaëlla mee getrouwd was. Rustig bracht hij zijn andere hand naar haar gezicht, streek zacht met zijn vingertoppen langs haar kaaklijn. "Ik.. Ik zou het fijn vinden om samen weer te trainen," zei hij zacht, ineens niet meer helemaal de baas zijnde over zijn eigen emoties. "Ik wil weer zijn wie ik was," klonk het daarna dan ook verstikt. "Ik wil dat graag samen met jou terugkrijgen." Hij wilde voor hen vechten, hij zou alles doen wat ze van hem verlangde om te proberen weer te worden wie ze eigenlijk waren. Wie ze altijd waren geweest. Degenen die hen waren afgenomen.

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: Taloc&Gaëlla

Berichtdoor Ravief » 10 Aug 2018, 19:59

Ze herademde en vouwde haar hand om de zijne, tegen haar kaak aan. "Ik heb echt geen idee of het gaat. Maar ik wil.. nou ja.. ik weet het eigenlijk niet goed. Maar we hebben al die shit niet doorstaan om nu op te geven." Uiteraard zou dit hen beïnvloeden. Zou het hun levens veranderen en zouden ze nooit meer compleet dezelfde zijn. Maar ze konden hier niet in blijven hangen. Ze moesten verder, ze moesten door. Ze had niet een jaar alleen gestreden om op te geven en in te storten nu ze Taloc weer bij zich had. En het lot mocht dan nog zo wreed zijn, Gaëlla kreeg zowaar weer een beetje levenslust en vechtlust in haar blik. "Ik wil niet... ik wil niet opgeven. En het is nu moeilijk om je dichtbij te accepteren, maar.. maar ik houd van je en.. en dat laat ik door niemand afpakken." Ook zij klonk verstikt nu.
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39

Re: Taloc&Gaëlla

Berichtdoor varden » 10 Aug 2018, 21:21

Een warme blik werd tegelijk met de tranen in zijn ogen zichtbaar. "Ik weet het lieverd, en het liefste wil ik je de hele dag stevig in mijn armen houden en beschermen voor de wereld maar ik weet dat dat niet heel realistisch is. We kunnen elkaar niet eeuwig voor de wereld weghouden." Hoewel dat eigenlijk wel was wat hij soms wilde. Meer dan eens had hij getwijfeld of het verstandig was geweest om terug te komen, of hij Gaëlla dat wel aan had moeten doen. Nog steeds kwamen die gedachtes wel eens naar boven maar hij vocht er hard tegen. Er zou een dag komen dat hij die twijfels uit zou spreken naar haar, maar niet nu. Niet nu ze zelf genoeg had om doorheen te gaan. Taloc glimlachte naar haar. "Ik hou ook van jou mijn kuikentje."

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: Taloc&Gaëlla

Berichtdoor Ravief » 10 Aug 2018, 21:43

Dus met veel moeite vroegen ze Sigrid om een trainingsschema op te stellen voor hen. Myra stond erbij en gaf ook aanwijzingen op basis van wat Gaëlla nog niet kon en waar ze mee op moest passen en oefeningen voor Taloc om met evenwicht en zijn blinde kant te oefenen. Hier waren ze mee begonnen voor Gaëlla weg was getrokken, maar nu konden ze weer vanaf nul beginnen.
Gaëlla had nog behoorlijk last van haar enkel, polsen en ribben en dat werd haar al snel duidelijk. Het oefenen gaf hen zowel afleiding, als zorgde voor heel veel frustratie. Dingen gingen lang niet zo soepel en fijn als ze gewend waren. Daarnaast gebeurde er tussen hen beiden niks behalve af en toe een knuffel en soms een zoen, maar alsnog met hun lichamen van elkaar af. Haar dagen waren erg wisselend in wat ze kon verdragen aan geluiden, ruimtes en aanrakingen. Maar ze nodigde af en toe haar moeder uit bij hen thuis om te komen eten, soms haar zusje, die dan vol zat met verhalen over haar vriendje. Ze probeerde hem over te halen om voor dierenarts te gaan studeren, waar duidelijk zijn hart lag, maar waar hij eigenlijk geen geld voor had.

En toen.. En toen gonsde het door de hele stam. Dat kon ook moeilijk anders met het arriveren van een Vampier. Hoewel hij nogal nonchalant deed, had hij een duidelijke uitstraling en was iedereen op hun hoede. Alleen doordat Sevas behoorlijk wat vragen over Gaëlla en Taloc kon beantwoorden, werd hij naar binnen gelaten en de weg gewezen naar het huis van de toekomstige leiders. Halverwege onderschepte Myra hem en bestookte hem met vragen.
"Is het waar dat je Taloc altijd zand liet happen op Eldon? Dat je eerst niet naar die school wilde maar je er uiteindelijk gelukkig werd? Hoe oud ben je eigenlijk? Wat is er zo speciaal aan een Thahira? Ben jij degene die over psychologie gaat? Heb je daarvoor gestudeerd?"
Sevas lachte en haalde een hand door zijn zwarte haar. "Wauw.. Je lijkt niet echt op Gaëlla, weet je zeker dat je familie bent?" Hij knipoogde, maar beantwoordde zo goed mogelijk de vragen. "We lieten elkaar zandhappen, maar ik hem iets vaker dan hij mij. En ja, ik heb op Eldon mijn vrouw ontmoet en vrienden gemaakt, dus ik was er wel blij mee. Laten we het maar niet over leeftijd hebben, dat hoort niet bij Vampiers." Hij liet zijn ogen blauw gloeien en vertelde wat over zijn training, over ervaring met shit die je hoofd overhoop haalde en wat voor werk hij nu deed.
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: ThomasTism en 6 gasten