Taloc&Gaëlla

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39
Re: Taloc&Gaëlla

Berichtdoor varden » 10 Aug 2018, 23:25

Taloc verslikte zich prompt in een slok thee. Gaëlla en hij hadden het nog niet zo lang geleden gehad over dat hij op Eldon een trio had proberen te krijgen met Von en Cyra, en hier zat Sevas te vertellen dat hij dat zo nu en dan meemaakte. "Ik eh... Ik kan me er heel erg vaag iets bij voorstellen. Ik heb hen ooit betrapt in de bibliotheek, zoenend, en ze kwamen nogal wild en ongetemd over." Op een hele hete manier. Toch dacht hij er nauwelijks meer aan terug, gezien hij meer dan gelukkig was met zijn eigen vrouw.
Zijn vrouw, die al net zoveel moeilijkheden en zware momenten meemaakte als hij zelf. Vermoeid streek Taloc over zijn slangen, die prompt even braaf in het oude kapsel terugkeerden. "Het is zwaar man... Ze.. ze staat nog altijd nauwelijks toe dat ik haar zelfs maar echt aanraak, en ik ben zo moe door de slechte nachten. Ik kan het niet helpen Sevas, soms lig ik hele nachten alleen maar te kijken, te wachten of ik haar niet moet wekken omdat ze een nachtmerrie heeft. Ik wil weer voor haar zijn zoals ik was. Ik wil dat ze me niet meer bekijkt alsof ik elk moment doormidden kan breken maar ik weet dat ik net zo naar haar kijk." En dat was niet gezond voor een relatie, niet voor de lange termijn samen. Misschien had hij daarom wel gezegd dat hij weer wilde trainen met haar, zodat ze zouden leren dat ze allebei niet breekbaar waren. Dat ze nog altijd dat vuur hadden, dat ze elkaar konden beschermen als het nodig was. Dat ze een team waren, ondanks wat er gebeurd was.

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: Taloc&Gaëlla

Berichtdoor Ravief » 18 Aug 2018, 21:07

Hier had hij het met Cyra over gehad en gevraagd of hij haar verhaal kon delen. Misschien ook omdat het een succesverhaal werd uiteindelijk. Het was moeilijk geweest in het begin en was het daarna in vlagen nog, maar het werd beter. Uiteindelijk werd het beter.
"De grens tussen haar helpen en niet weten wat ze nodig heeft, is een lastige. Maar het wordt beter, Taloc. Gaëlla is een sterke vrouw, ze komt hier overheen." De rest van wat zijn vriend vertelde, was meer alarmerend en trok zijn aandacht. Uiteraard ging een jaar lang gevangen zitten en gemarteld worden je niet in de koude kleren zitten. De vermoeidheid die hij van de Gorgoon aflas, was verwacht, maar desalniettemin geen goed teken. Die twee waren teveel op elkaar gericht in plaats van op hun eigen herstel.
"Ik denk dat dat twee kanten heeft," begon Sevas rustig. Hij dronk nog wat van zijn thee en leunde ontspannen diep achterover in de kussens. Dat gaf een signaal dat hij hier niet was om aan te vallen en dat hij ongevaarlijk was. Taloc wist natuurlijk wel beter, maar lichaamshouding deed veel voor het brein. "Als je nog net zo koppig bent als je op Eldon was, dan denk ik dat je nog niet hebt geaccepteerd wat er is gebeurd en wat dat met je heeft gedaan. Heb je al tegen jezelf gezegd 'ik ben gevangen genomen, maar ben ontsnapt en alle shit wat ze me aan gedaan hebben draag ik nog mee, en dat is oké'?" Dit was nogal een stap. Want pas na acceptatie van de huidige situatie kon er eigenlijk pas gewerkt worden aan de toekomst. Ja, hij kon zijn lichaam trainen en oefenen met weer recht lopen, maar daar zat het probleem niet.
Het tweede deel, daar zou Sevas even mee wachten tot Gaëlla er ook was, want dat ging haar ook aan.
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39

Re: Taloc&Gaëlla

Berichtdoor varden » 18 Aug 2018, 22:28

In de jaren was er gebleken dat zowel Cyra als Sevas best een jaloerse kant kon hebben, en die kant namen ze van elkaar heel serieus. Cyra hield zielsveel van Sevas, maar inderdaad net zoveel van Von en hoewel ze lang had geprobeerd dat te ontkennen bleek het voor haar beter te zijn om het te accepteren. En dat was soms best zwaar voor haar relatie met Sevas, en met Von. Maar tegelijk... Door de acceptatie van hoe ze was, kon ze harder werken aan zichzelf en voor de mensen van wie ze hield.
En juist dat zou Taloc inderdaad misschien ook moeten doen, ook al zei Sevas het anders. Door acceptatie van hoe hij was beschadigd, door hoe hij misschien nu wel was geworden, kon hij het verwerken en erbovenop komen. Maar de acceptatie was moeilijk. Taloc was ongeduldig, koppig, hij wilde zo snel mogelijk herstellen zodat hij zoals vroeger kon waken over zijn vrouw en schoonfamilie. En misschien was het wel door zijn ongeduld dat het juist zo langzaam ging. Hij wilde rennen nog voor hij kon lopen.

De gorgoon bromde dan ook als antwoord op Sevas' woorden. "Dat heb ik al zo vaak gezegd, maar het is niet oké. Ik... het enige wat ik eigenlijk nog steeds wil is mijn handen om de nek van die Raéll en het leven uit zijn ogen zien verdwijnen." Een beetje lastig, gezien Gaëlla de man al had veroordeeld en uiteindelijk had moeten doden. Maar de wraakgevoelens, de haat, het verteerde Taloc nog altijd van binnenuit ook al sprak hij het zelden uit.

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: Taloc&Gaëlla

Berichtdoor Ravief » 18 Aug 2018, 22:41

"Het is niet oké en tegelijk is het wel oké. Je bent niet wie je was en vurig wensen dat alles ineens weer wordt zoals het was, staat je in de weg. Dit heeft tijd nodig en gaat in fasen en met terugvallen. Zolang je dat niet accepteert blijf je vastzitten op dit level." Sevas keek hem rustig aan. Het was misschien hard, maar tegelijk was het de waarheid. En als er iets was wat nodig was, dan was het wel de waarheid. Niet er omheen praten, niet zachter of mooier maken dan het was, maar de kale shit-show die het was.
"Oké, en dan?" gebaarde hij met zijn hand en keek hem rustig aan. "Je vermoord Raèll en iedereen die je heeft gemarteld, en dan?" Het was niet ineens magisch beter daarna. Haat bleef. Haat verteerde. Maar dat was iets wat Taloc zelf moest erkennen. Niet iets wat hij voor kon kauwen, want dat zou niet helpen.
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39

Re: Taloc&Gaëlla

Berichtdoor varden » 18 Aug 2018, 22:49

Taloc rolde zowaar dramatisch met zijn ogen, waarbij bewezen werd dat hij misschien blind was aan één kant maar dat de spieren rond dat oog het nog prima deden, het rolde namelijk wel gewoon mee. "Moet ik niet op zo'n bank liggen als je de psycholoog gaat uithangen?" Oké, dat was gedeeltelijk waarom ze Sevas naar Nieuw-Zeeland hadden laten komen, maar Taloc zou Taloc niet zijn als hij niet een beetje ging protesteren en tegengas ging geven. Met een zucht streek hij dus over zijn slangen. "IK weet heus wel dat het niets op zou lossen, ik zou de Raélls nog net zo haten als daarvoor en die haat zou mogelijk overslaan naar de hele stam. En die uitmoorden zou niets helpen en me bovendien alleen maar opzadelen met meer bloed aan mijn handen. Het maakt me nog niet eens zo kwaad dat ze mij hebben gemarteld," waarop hij meteen een strenge blik op Sevas wierp, zodat die niet zou denken dat hij dat alleen maar zei om het zichzelf wijs te maken. "Ik meen het. Ik ben opgeleid als soldaat. Ik ben het er misschien niet mee eens maar ik.. ik weet dat martelen erbij hoort met sommige krijgsgevangenen. Maar... maar wat Raéll dreigde met Gaëlla te doen, en wat haar uiteindelijk door hen is overkomen... Het maakt me woedend, razend, het laat het vuur weer kolken en ik wil het liefst iets direct in brand steken. Als ik er echt aan terugdenk, aan wat die slang zei voor hij me mijn eerste oog afnam, dan kan ik nauwelijks meer nadenken zo kwaad word ik. Dan word ik de Taloc waar ik zelf bang voor ben." De kant van hem die hij zo heftig vreesde, eindelijk gaf Taloc toe dat er een kant was waar hij zelf bang voor was. Iedereen wist allang dat die kant er was, maar hij had het nog nooit hardop toegegeven.

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: Taloc&Gaëlla

Berichtdoor Ravief » 18 Aug 2018, 23:10

Sevas haalde zijn schouders op. "Ik dacht dat we gewoon een gesprek hadden, zonder dingen mooier te maken dan het is, maar als jij je beter voelt door erbij te liggen, moet je dat vooral doen. Dan ga ik wel vragen hoe je je daarbij voelt en welke kleur je aura heeft."
Maar hij glimlachte naar zijn vriend. Eigenlijk was dit juist heel goed. Hij had tegengas verwacht, maar meer in de zin van oprecht niet willen praten over wat dan ook. Op deze manier er tegenin gaan was heel iets wat bij Taloc paste. De Taloc van Eldon en hoewel hij misschien wel heel graag terug wilde gaan naar die persoon, had Sevas het idee dat diegene er niet meer compleet was. Tuurlijk, die Gorgoon zat er nog wel, maar er was een deel bij gekomen, veranderd.
Voordat hij echt op Taloc in kon gaan, was Gaëlla er. Ze was stilletjes binnengekomen, had hen niet willen storen en luisterde nu naar haar man en dat hij eindelijk eens vertelde wat hij echt op zijn hart had. "Gaëlla? Gezien ik de psycholoog uithang.. wil je hier op in gaan?"

Haar zilveren ogen, doorspekt met paarse vlekjes, richtten zich even op Sevas. Ze knikte hem lichtjes toe als groet, maar bleef op afstand van hem en keek uiteindelijk weer naar Taloc. Ze ging zitten bij hen en was even stil, niet wetende waar ze als eerste op moest reageren.
"Ik heb gehandeld naar mijn haat," begon ze stilletjes en keek naar haar knieën, terwijl ze haar handen tussen haar benen stak om het trillen tegen te gaan. "Omdat ze jou hadden afgepakt en wat ze je hadden aangedaan en nu mij bezig hielden terwijl ik thuis hoorde te zijn.. en daarna om.. om wat.. om wat er volgde..." Ze schudde haar hoofd. "Ik heb 2 soorten nachtmerries, Taloc. Over wat ze met me doen en dan een stuk erger dan wat er is gebeurd.. en de andere nachtmerries gaan over mezelf. Dat ik niet stop met moorden omdat ik gerechtigheid wil." Ze viel even stil. "Het lost niets op. Ik kwam thuis met een eigen trauma en jij was niet beter ondanks dat ik alle hoge piefen naar een andere wereld had gebracht. Ik weet niet hoe ik dat moet accepteren. Ja, ze lokten oorlog uit en ja, de meesten van hen verdienden het waarschijnlijk. Maar het had ook anders gekund en ik heb nu hun bloed en dat van onze eigen mannen aan mijn handen." Het was het niet waard. Niemand was het waard om zoveel bloed voor te vergieten.
Ze had dit niet eerder gedeeld, maar het was wat haar het meeste bezighield. Ze was de weg kwijtgeraakt en wist niet hoe ze anderen nog aan kon kijken zonder te denken: ik heb je naaste de dood in gejaagd. Gaëlla wreef over haar voorhoofd en zuchtte. "Wat vertelde hij je dat hij met me zou doen?"
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39

Re: Taloc&Gaëlla

Berichtdoor varden » 18 Aug 2018, 23:50

Hoe vaak had hij al gezegd dat ze zich dat niet aan moest trekken? Dat de doden niet haar schuld waren? Maar nu wist Taloc niet wat hij moest zeggen. Hij had niet gewild dat ze hoorde hoe bang hij eigenlijk was, hoe kapot hij eigenlijk nog was, maar ze had het wel gehoord en nu kon hij het niet meer terugnemen. En hij wilde niet langer doen alsof er niets met hen aan de hand was, hij was te moe om te doen alsof er niets aan de hand was want ze wisten beiden beter.

Bij haar vraag viel hij stil, bleek en zonder iets te zeggen staarde hij naar zijn handen. Het duurde heel lang voor hij iets zei, en in het begin ging het langzaam. Met afgeknepen stem, en rauwe onverscholen haat in zijn ogen haat in zijn ogen herhaalde hij Raélls woorden. En daarbij leek wat haar was aangedaan in verhouding nog op niets. Raéll was van plan dingen met Gaëlla te doen die zelfs Taloc en zij nog nooit op een liefdevolle manier hadden geprobeerd, die Taloc niet eens wilde proberen. Verkrachting was nog een te goed woord voor wat de man had beschreven zo goor en ruig was het. Zo had het Gaëlla mogelijk achter gelaten. Taloc's gezicht werd, terwijl hij het vertelde, bleker en bleker. Zijn handen balden zich tot vuisten, zijn spieren trilden, zijn ene oog vertoonde de vlammen die de man met heel erg veel moeite inhield want anders zette hij mogelijk het hele huis nog in vuur en vlam.

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: Taloc&Gaëlla

Berichtdoor Ravief » 19 Aug 2018, 11:55

Het duurde niet heel lang of ook Gaëlla was bleek en Sevas had een boze trek op zijn gezicht. Die beschrijvingen waren te walgelijk voor woorden en hij begreep goed dat Taloc dit niet had getrokken. Als hij iemand zo over Cyra hoorde praten, zou zijn leven in enkele seconden daarna afgelopen zijn. Maar misschien was dit goed. Die twee droegen allebei teveel alleen. Ze deelden niet met elkaar omdat ze zagen hoe de ander er aan toe was en ze vulden voor elkaar in wat ze nodig hadden, in plaats van te praten en te zeggen wat ze nodig hadden.

"Oké, stop! Stop!" Gaëlla trok het niet meer. De beschrijving dat Razul één voor één al haar slangen wilde onthoofden en voor elke slang haar zou uitlenen aan de ergste mannen (of beesten), was teveel om aan te horen. "Dat is niet gebeurd, dat is niet.. dat is niet hoe het is gegaan." er ging een snik door haar heen en Sevas stond op en schonk wat drinken voor hen in en trok zich toen terug. "Je weet dat Razul me met geen vinger heeft aangeraakt en de enkele slang die is ingekort, dat is in gevecht gebeurd." Ze had hier nog niet over gesproken, had alleen gezegd dat ze gevangen genomen was en was ontsnapt met Elias' hulp en hij daarom een plekje bij de Laureth's had gekregen. Goed, ze had vaag verslag af moeten leggen aan de Raad maar dat was anders. "Moet ik.. moet ik vertellen hoe het is gegaan?"
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39

Re: Taloc&Gaëlla

Berichtdoor varden » 19 Aug 2018, 12:43

Haar snik was als een zweepslag op zijn rug, en Taloc kromp van pure ellende nog iets verder in elkaar. Het kostte hem veel meer moeite dan hij zou willen om niet in woede uit te barsten, of te breken. Ze waren zo dichtbij geweest om hem tot waanzin te drijven... Om hem voor eeuwig zijn persoonlijkheid af te nemen... Hij had echt een paar keer nagedacht over mogelijkheden om zijn eigen leven te nemen, zodat het maar gewoon over was, zodat de Raéll's uit pure pesterij zijn dode lichaam terug zouden sturen maar dat Gaëlla dan wel wist wat er met hem gebeurd was. Als hij zag hoeveel moeite ze had met zijn herstel en hoe hij was dan vroeg hij zich vaak nog af of het niet egoïstisch van hem was geweest dat hij dat niet had gedaan, dat hij wel terug was gekomen.

Verstijft, of eigenlijk eerder verlamd van woede en de pogingen om door het verhaal niet af te dwalen in de herinneringen, keek hij naar Gaëlla. "G.. graag," kwam er, zeer moeizaam, uit zijn keel. Hij had haar nooit gevraagd het met hem te delen, zou dat eigenlijk ook nooit van haar willen vragen. Maar nu moest hij elke keer denken aan wat Razul hem had voorgehouden, vreesde hij dat er misschien toch daarvan waarheid was geworden ook al wist hij dat Gaëlla er lichamelijk semi-ongeschonden uit was gekomen en dat dus niet het geval was.

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: Taloc&Gaëlla

Berichtdoor Ravief » 19 Aug 2018, 13:10

Het bleef een lange tijd stil in de kamer en Gaëlla moest duidelijk even moed verzamelen. Het had veel en veel erger kunnen zijn, dat wist ze wel. Ze was er eigenlijk verdraaid goed vanaf gekomen als je keek naar haar positie en dat ze in het kamp van de Raèlls was geweest.
"We werden terug gedrongen en het landschap werkte daar niet echt aan mee," begon ze, haar stem wat beverig en niet zo sterk als ze normaal nog zijn. Maar ja, 'normaal' was zo lang geleden dat ze niet meer wist wat het was en hoe het voelde. Gaëlla vertelde over de heuvels en dat ze aangevallen werden op verschillende plekken en haar strijdtroepen verdeeld waren. Iedereen had het druk met zijn eigen tegenstander en zodoende was ze op zichzelf aangewezen toen ze tegenover een commandant kwam te staan. "Hij was.. hij was sterk en ik moest alles op alles zetten om hem ver genoeg bij me vandaan te houden." Ze had met magie gegooid, had slagen gepareerd en had toen, om hem af te leiden of om hem te bijten -beide waren prima geweest- een slang naar voren gestuurd. En Gaëlla, die nooit naar een kapper was geweest, was verblind door de pijn toen hij hem wist in te korten.
"Daarna werd ik wakker in zijn tent." Nu viel ze stil en keek ze helemaal niet meer naar Taloc en haalde zich het moment weer voor de geest. Het duurde even voor ze vertelde dat ze gekneveld en vastgebonden was. Dat hij twee keer zijn zin met haar had gehad en daarvan 1x zijn lading over haar gezicht had gespoten. "Daarna.. daarna bood hij me aan zijn mannen aan om plezier mee te hebben." Ze vertelde dat ze de ander amper kon herinneren, maar dat het moment dat de mannen begonnen te dringen en ze het niet eerlijk vonden, haar nog goed bij stond. Dus ze lieten haar naakt in de modder zitten en tegen de tijd dat Elias haar had opgehaald, had ze zozeer onder het zaad gezeten dat alles plakte en jeukte en vies voelde.
"Elias.. Elias liet me gaan, na een bad en nieuwe kleren en wat eten. De volgende dag legde ik hun kamp in as."
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: ThomasTism en 3 gasten