Belevenissen van Destan en Aya

[Ravief]

Na enig overleg met Aya, besloten ze om de kinderen bij oppas onder te brengen voor een avondje rust en plezier. Collin was er amper een paar weken, maar zijn aanwezigheid deed nu al heel veel mensen goed. Nova was onbewust dingen aan het delen en kleine stukjes verdriet tegelijk aan het verwerken, en met Destan ging het duidelijk een heel stuk beter. Hij was meer ontspannen, durfde een biertje aan 's avonds en ging een paar keer in de week 's avonds met zijn broer rennen. Het ophalen van verhalen over vroeger en Griekenland en hun ouders, bond hen al snel weer samen. Tegelijk was er in de paar jaren dat hij nu hier was zoveel gebeurd dat er ook heel veel in te halen was. Over Collin's leven, maar ook over hoe moeilijk het was geweest om kinderen te krijgen, over de adoptie door Kaspar, en heel af en toe kwamen stukjes over hoe moeilijk het was om weer thuis te komen na het half jaar gevangenschap. Het was niet veel en lang niet met details, maar kleine beetjes en het hielp.

Destan en Aya haalden Nova op om samen naar Klein-Eldon te gaan. Nova was nerveus voor hoe het zou lopen, al wist ze niet waarom. Ze had het gezellig gehad en ze had het idee dat ze van vreemden, naar collega's, naar vrienden gingen. Prille vriendschap en gezien alles wat er was gebeurd in het afgelopen half jaar, was een nieuwe vriend maken best vreemd. Maar Collin zou er niets mee bedoelen, toch? Het was gewoon om haar wat te ontzien en gewoon voor de gezelligheid.
Ze kletste wat met Aya en grinnikte om de dreigementen dat ze Collin niets mocht vertellen over alle gênante dingen. Ze hadden beiden genoeg meegemaakt om heel wat avonden te vullen en ondanks dat ze beiden hun studies heel serieus hadden genomen, waren er ook genoeg momenten geweest waarop ze dingen hadden uitgespookt en docenten zelfs bij hen niet meer wisten wat ze nou met hen aanmoesten.

[varden]

Het was vreemd om een avond zonder de kinderen zijn. Lange tijd hadden Kaspar en Kiran ongeveer het gezin bij elkaar gehouden, omdat hun beide ouders zichzelf op de been hielden vanwege hen, en dit was de eerste avond in een hele lange tijd dat alle kids bij een oppas verbleven terwijl de ouders eens een momentje voor zichzelf hadden. Aya dreigde inderdaad dat haar schoonbroer lang niet alles over haar hoefde te weten, hoewel ze de man vreselijk dankbaar was. Het ging beter met Destan sinds hij er was, een stuk beter zelfs, en dat zorgde dat er ook aanzienlijk minder druk op hun relatie stond. Het voelde fijn om weer eens te kunnen ontspannen als ze samen op de bank zaten, en het stelde haar gerust dat Destan met iemand kon praten over wat er hem dwarszat. Dat dat niet altijd bij haar lukte begreep Aya ook wel.

Collin deed met een grijns de deur open toen het drietal aanklopte. "Ik hoop dat jullie honger hebben," zei hij met een plagende blik. Alsof wolven wel eens geen honger hadden. Maar speciaal voor de Nimf in het gezelschap had hij ook zijn best gedaan op de groenten van die avond. Als Nova hem zou vragen of hij bijbedoelingen had zou hij haar geruststellen. Zijn wolf zag haar een beetje als onderdeel van de roedel van zijn broer, een roedel die hij verder nog steeds niet ontmoet had, en daarom had hij een instinctmatige drang om haar ook te beschermen. Voor enige andere gedachten was er bij hem geen ruimte. Het was nog niet zo ontzettend lang over tussen Claire en hem en dat lag toch nog een beetje gevoelig voor Collin. Daarnaast had hij nog niet zoveel vrienden op Eldon, en dus koesterde hij Nova als zodanig.

[Ravief]

Waarop Nova direct in de lach schoot. "Wanneer hebben wolven geen trek? Serieus.. jullie kunnen altijd eten!" plaagde ze het stel en volgde Collin naar binnen. Ondertussen kon je duidelijk zien dat ze zwanger was en doordat ze het druk had met lesgeven -en misschien ook wel wat dankzij de vriendschappelijke band tussen haar en Collin- was ze het niet meer zo panisch aan het verbergen. Waarschijnlijk zou dat snel genoeg voor opmerkingen zorgen, maar dat zou ze dan wel zien.
"Het ruikt goed hier!" Ze zou niet zozeer mee-eten met de andere wolven, maar vanavond schepte ze toch wel wat vlees op voor zichzelf. Op alleen groenten kon zelfs zij niet teren -in elk geval tijdens haar zwangerschap niet. Het gesprek ging rustig van start maar al snel vlogen de plagerijen iedereen om de oren.

[varden]

Collin plaagde Destan af en toe een beetje met dingen uit hun jeugd, Aya en Nova hadden ook wel wat over elkaar te vertellen, en doordat de kinderen er niet waren hoefden ze zich ook niet in te houden met dat soort verhalen. Er waren immers altijd wel dingen die kinderen niet over ouders hoefden te weten... Daarnaast was er genoeg te eten om iedereen lang aan tafel te houden, tevreden te stellen, met ruimte tussen de gangen om alles een beetje te laten zakken. Collin had nog nooit zoveel moeite gedaan voor een maaltijd, en dat zei wat. Vlees, groenten, salades, hij had zelfs taart gebakken voor het toetje, en zowaar opgezocht wat voor drankjes er het beste waren om de boel even te laten zakken voor je aan het volgende begon. De hele maaltijd was Grieks georiënteerd, hoewel dat nog best een uitdaging geweest was voor de inkopen. Hij was gewend op de markt vis te kunnen krijgen, iets dat hier lastiger was dan thuis, en schaaldieren als mosselen, oesters, of garnalen had hij op moeten geven. Daar mopperde hij zacht over die avond aan tafel. "Als ik hier lang blijf hangen, vergeet ik nog hoe ik moet surfen." Met een grijns keek hij naar Destan, die hier immers al jaren woonde en dus al net zo lang geen surfplank meer had gezien. "Hoe zit dat eigenlijk met zwemmen hier?" Hij miste dat, miste de heerlijke vrijheid die hij normaal had als hij door het water bewoog. Collin had het meer gezien, maar het was hem ook opgevallen dat daar niemand in zwom. Was dat met een reden, of konden de meesten gewoon niet zwemmen? Aya kon het niet helpen een gezicht te trekken, hoewel ze kon zwemmen was ze er nooit echt dol op geweest. Haar wolf, net als die van Emil, was geen water-liefhebber. Collin daarentegen was opgegroeid aan zee, en zijn wolf had zich daar een beetje op aangepast zo leek het. Nieuwsgierig wendde Collin zijn blik naar Nova, ze had hem nooit verteld waar zij oorspronkelijk vandaan kwam en hij vroeg zich stiekem af of zij van zwemmen hield hoewel hij het niet hardop uit sprak. Nova had tot nu toe maar mondjesmaat over haar eigen leven gesproken met hem, en nog niet over haar familie en oorspronkelijke thuis. Collin wist niet of dat een stapje te ver was om dat vanavond al op te brengen.

Aya had dat gelukkig net op tijd door, ze had haar mond al open toen ze de blik van haar schoonbroer naar haar beste vriendin zag en ze maar een slok nam om haar opmerking nog op tijd in te slikken. Maar ze kon het niet helpen om de twee schattend op te nemen.

[Ravief]

Waar Nova natuurlijk direct op in haakte. Ze vond vlees vaak veel te zwaar op de maag en als Nimf had ze meer met de lichte smaken van vis en was dan ook erg blij met de vis die Collin had bereid. Ze vertelde over een markt waar ze weleens was geweest en waar er een stuk meer te verkrijgen was. Maar Duitsland en vis.. nee, dat was toch niets zo'n succes. Je kon het een stuk beter zelf vangen, als je een goede plek had om te vissen.

Ze schoot in de lach. "Niet nog een keer... Destan riep niet anders dan dat hij wilde surfen in de eerste maanden dat hij hier was," waarop ze plagerig naar de andere Coin-broer keek. Destan stak zijn tong naar haar uit. "Maar zwemmen hier kan wel, alleen niet in het meer bij Eldon. Daar zit een zeeslang in. De rivier bij de velden van Beweegkunde is zwembaar op sommige stukken." Nova had ook moeten leren zwemmen, maar was er dol op. Al vond ze schaatsen ongeveer net zo leuk.
"Ik denk dat er niets anders opzit dan te leren schaatsen," kaatste ze terug en haar groene ogen schitterden plagend. "Als je er in de winter nog bent tenminste. Waarschijnlijk kan Senna het je wel leren."

[varden]

"Schaatsen?" Vragend keek Collin naar Destan, Aya, en toen weer naar Nova. Natuurlijk wist hij wel wat schaatsen was, maar hij had het nog nooit gedaan. Hij had zelfs nog nooit een schaats gezien! IJs was immers niet echt iets wat je vaak zag aan de Griekse kust. Collin had het idee dat je je voortbewoog op bevroren water altijd maar vreemd gevonden. "Leg me eens uit wat het plezier is van je leven wagen op een laag ijs waar je doorheen kan zakken?" Hij snapte dat echt niet, maar hij kon zich dan ook niet bepaald een voorstelling maken van een laag ijs dat dik genoeg was om meerdere mensen te dragen zonder dat het zelfs maar barstte. "En misschien ga ik wel met die zeeslang stoeien. Hem eens laten zien wie er de baas is!" Een overmoedige, spottende grijns vertoonde zich op zijn gezicht, ter vermaak van iedereen aan tafel want Collin wist ook wel dat een zeeslang waarschijnlijk niet de juiste tegenstander was voor een worstelgevecht.

[Ravief]

"Jij hebt duidelijk nog nooit een echte winter gezien. Het is nog maar de vraag of je wel echt droog achter de oren bent," plaagde Nova hem en nipte van haar drinken. Haar blik gleed even naar Aya en grijnsde. Ze wist nog dat haar vriendin Destan had leren schaatsen en dat dat ongeveer ook een omslagpunt in hun relatie was geweest. Het was tijdens het gala geweest en sindsdien waren ze niet meer uit elkaar te houden.
"Het is niet echt je leven wagen als het in elk geval tien centimeter ijs is. Er gebeurt dan echt niets meer hoor." Waarop ze gniffelde. "Behalve uitglijden en op je kont vallen na, dan."

Destan trok een gezicht bij dat laatste. Ondertussen kon hij prima schaatsen, maar hij was inderdaad heel erg vaak op zijn achterste gevallen.

[varden]

En had bij dat vallen vaak genoeg Aya met zich meegesleept. Zacht grinnikend pakte ze Destans hand en kneep er even in, waarna ze het niet kon helpen hem met een zachte, liefdevolle glimlach aan te kijken. Ja, die avond was voor hen de omslag geweest, de avond dat ze zich had overgeven aan wat ze voor hem voelde en het waren na al die jaren nog steeds dierbare herinneringen voor haar. Maar toen werd haar blik weer plagerig en keerde haar grijns terug. "Nu kun je in ieder geval Collin verslaan in een race" plaagde ze. Aya schaatste al sinds ze op Eldon was aangekomen, op tien jarige leeftijd, en was er dol op. Ze vond het dan ook heerlijk om het aan hun kids te leren, die nu al behoorlijk snel gingen op het ijs als ze er zin in hadden.

"Tien centimeter ijs?" Collin's ogen werden groot terwijl hij zijn vingers op ongeveer tien centimeter afstand hield. Wacht... kon ijs echt zo dik worden? Vragend keek hij naar Nova, dat meende ze toch niet? "Dat is gewoon maf," mompelde hij. Het zou maar de vraag worden hoe hij zich zou houden tijdens een winter op Eldon, als hij hier dan nog was. Hij had het nooit met Destan of Aya erover gehad hoe lang hij zou blijven. Gezien er weinig was waar hij echt voor nodig was in Griekenland had Collin gewoon besloten te blijven tot hij het idee had dat het niet meer nodig was, of totdat iemand aangaf dat hij moest vertrekken. En voor nu was er nog genoeg te doen, aan aanpassingen in klein-Eldon voor Boaz, in het helpen van zijn broer en schoonzus door af en toe op de kids te passen of door Destan de mogelijkheid te geven met iemand anders te rennen en te praten, of in het helpen van Nova met lessen, met haar kids, met gewoon een luisterend oor te bieden. Het was werk waar hij zich goed bij voelde, hoewel hij af en toe nog een plek moest vinden waar hij zijn overige energie kwijt kon. Thuis sportte Collin veel en vaak: surfen, zwemmen, rennen, hij deed het allemaal en hier moest hij nog wat vinden om dat een uitlaatklep te geven. Misschien moest hij die beek maar eens uitproberen.

[Ravief]

Destan keek met een zachte glimlach naar haar. Ondanks haar geplaag, kreeg hij vooral goede herinneringen in zijn hoofd en stuurde hij haar een paar plaatjes over hun eerste gala samen. En dan vooral van zijn val en hoe hij haar meesleurde, zijn schoot op, en hun heerlijke kus daarna.
Maar vervolgens keek hij naar zijn broer. “Je leert het snel genoeg, Collin. Je zult zien dat het leuk is!”

Lichtjes haalde ze haar schouders op. “Tja, ik had het ook nog nooit gezien voor Eldon aan. Dacht je dat je in Afrika tien centimeter ijs kreeg?” Het was nogal een retorische vraag, want iedereen met een beetje kennis van de wereld kon wel inschatten dat dat hem echt niet zou worden. Waarbij ze dus direct weer een stukje van zichzelf weggaf aan Collin. Net als eerder, stond ze even te kijken van hoe makkelijk het ging. De man had iets over zich waardoor ze hem compleet vertrouwde, ook met Senna en Nyah en dat was toch wel opmerkelijk. Tenslotte kon Nova –lieve, zachtaardige, soms haast schattige Nova– behoorlijk fel en woest zijn als het ging om haar kinderen of geliefden.
Ze maakten er een gezellige avond van, waarbij Collin uiteindelijk heel wat meer te weten kwam over de andere drie, al werd bij alles wat Nova over Aya vertelde, iets onthuld over hoe zij was in haar ‘jonge’ jaren.
________

De tijd ging snel. Voor Nova het doorhad was het al echt herfst. Ondertussen was ze ruim zeven maand zwanger en ging ze al richting de acht. Het was voor niemand meer te verbergen en hoewel ze wel de blikken had gezien, was het niet iets waar ze het over wilde hebben, buiten haar familie om.
Samen met Boaz had ze nu een goed programma te pakken en was er een schema voor de kinderen. Een basisopleiding waarbij ze in een veilige omgeving konden leren en groeien. De kinderen waren allemaal al snel behoorlijk dol op de volwassenen die ze het vaakst zagen -Kaspar, Boaz, Nova en ook Collin hoorde er nu helemaal bij. De oudsten leerden langzaam hun argwaan en terughoudendheid af en met veel genoegen kon Nova vaststellen dat iedereen weer kind werd en de nare herinneringen steeds weer werden uitgewist.

Ze trok aardig wat met Collin op en vond in hem een goede vriend. Ze werd weer wat meer zichzelf, zonder dat het verdriet altijd op haar leek te drukken.

Op zo’n gure herfstavond zat ze samen met Themis op de bank aan een grote mok thee. Edmond was nog aan het werk en had zich teruggetrokken in de werkkamer om echt even wat te kunnen doen. Verder was het rustig, want de kinderen lagen al in bed, al betwijfelde Nova of Aelia al sliep.
Haar blik gleed naar Themis en ze glimlachte warm naar haar, al was haar blik een beetje bezorgd. “Hoe gaat het met jou ondertussen? Ik zie je de laatste tijd vaak over je buik wrijven… heb je ergens last van?”
Ze had haar eigen vermoeden, dat dit kind niet doorslaggevend Nimf zou zijn, nog niet met iemand gedeeld, maar was ondertussen al wel op zoek naar andere namen. De namen die ze samen met Sam had bedacht, voelden niet meer passend.

[varden]

Collin deed het ook rustig aan met Nova, hij leerde haar uitdrukkingen te lezen, te herkennen wanneer ze een momentje voor zichzelf nodig had of wanneer ze juist wilde praten. Hij sloeg alles op wat ze zei en leerde haar zo beter en beter kennen terwijl hij ook meer tijd spendeerde met Senna en Nyah. De kleine meisjes stalen zijn hart al vrij snel, en dus spendeerde hij nu ook af en toe op Eldon tijd met ze. In het begin had hij zijn neus daar niet vaak laten zien, enkel wanneer hij bij Destan en Aya op bezoek ging, maar naarmate het werk op klein-Eldon minder begon te worden begon hij ook klusjes op Eldon zelf aan te nemen. Het was slechts een kwestie van tijd voor Collin's bestaan door de gangen gonsde, samen met de geruchten over Mel's vertrek. Dat ze Amiel en de kids had verlaten, en dat ze nu al geruime tijd weg was. Dat ze niet meer terug zou komen. De vaste ploeg rond Amiel deed hun best om de kinderen te sparen met die geruchten, Themis nam Aran en Lisse af en toe mee naar huis zodat Amiel een avond voor zichzelf had en de kids ook eens in een gezin mee konden draaien, maar ook zij begon inmiddels toch echt wel de ongemakken van haar zwangerschap te voelen en kon niet altijd meer blijven waken over de Nachtelf. Het gevolg was dat er wel een paar stafleden waren die die onbewaakte momenten begonnen op te zoeken.

Collin was net bezig met een paar tafels in de grote zaal te repareren. Het eten was net afgelopen en eigenlijk hoopte hij nog een biertje te kunnen scoren, hoewel hij nooit zo'n zin had in in zijn eentje drinken. Zou hij Destan kunnen porren ervoor? Of was er misschien iemand anders die nog wel een drankje wilde doen?

_____

Themis glimlachte een tikje vermoeider dan normaal terug naar Nova, haar hand lag inderdaad op haar buik. Ze was zelf inmiddels ruim vijf maanden zwanger, en inmiddels kon ze haar buik toch echt niet meer verbergen hoewel ze nog een poging deed door wijde shirts en dikke truien aan te doen. Buiten hun gezin, en Aya, wist nog niemand dat ze zwanger was maar als ze zich zo bleef voelen zou ze het toch eens moeten gaan vertellen. Er was geen enkele kans dat ze met volle maan meekon op deze manier, ook al zouden Ed en Aelia zich wel bij de roedel aansluiten en had zelfs Collin aangegeven misschien wel mee te willen. "Deze bezorgt me aanzienlijk meer rugpijn dan Aelia deed. Of misschien ben ik gewoon oud," grapte Themis. Natuurlijk maakte ze zich zorgen dat het niet goed zou gaan met het kind, ze was immers zelfs al 40, en die zorgen hielpen niet in hoe ze zich voelde. Maar feit was dat ze, ondanks de bloedtransfusie zo ontzettend lang geleden, een Duivel was en ze merkte nu aanzienlijk meer dan met Aelia dat andere rassen niet helemaal gebouwd waren op het dragen van een wolfje. "Hoe gaat het met jou lieverd? Hoe voel je je?" Themis had het idee dat Nova de laatste tijd meer lachte dan in de maanden ervoor, dat het haar vaker lukte te ontspannen, of gewoon een middagje te genieten met haar dochters. Dat ze daarbij Collin vaak in de buurt zag, was een observatie die Themis wijselijk voor zich hield.