Belevenissen van Destan en Aya

Gebruikersavatar
Maanwezen
Berichten:292
Lid geworden op:06 Sep 2015, 21:00
Re: Belevenissen van Destan en Aya

Berichtdoor Maanwezen » 03 Jul 2016, 22:15

Even hadden haar avondlijke rituelen haar geholpen om de recentelijke afschuwelijke gebeurtenissen van zich af te zetten. De laatste maanden waren intens geweest. Melenwyn was misschien niet zo nauw verbonden bij alles als de roedel en had nergens op een frontlinie gestaan, maar Aya bleef als een dochter voor haar en toekijken hoe zij geleden had was hartverscheurend geweest. Melenwyn had haar zoveel als ze kon geholpen en haar kinderen samen met Amiel proberen opvangen, maar niets kon de pijn van de wolvin volledig verlichten. Nu ze met Kaspar naar de ziekenboeg ging, werd ze weer met haar neus op de feiten gedrukt.
Toen ze op de ziekenboeg aankwam nam ze Boaz met een frons op. De man zag er inderdaad niet al te best uit. Al snel haalde Melenwyn al haar instrumenten boven en onderzocht ze hem helemaal, maar ze kon niets buitengewoon ontdekken. Dus legde ze een koud compres op zijn voorhoofd en zette ze wat water bij hem om te drinken. Even keek ze nog in zijn keel en luisterde ze naar zijn hartslag. Nee, alles duidde op een griepje. Dat zei ze Kaspar dan ook. "Ik weet dat het vreemd is voor de zomer, maar ik kan niet anders zeggen dan dat het een griep is. Het enige wat ik hem momenteel kan voorschrijven is nog wat medicatie, platte rust, veel groenten, fruit en water. Ik zou moeten kijken hoe het met de kruiden gaat, maar ik vrees dat we niet veel meer liggen hebben. Het meeste moet gedroogd worden.. Sorry Kaspar. Al is het niets om je zorgen over te maken. Over een paar dagen moet hij wel weer opknappen. Wil je dat ik hem hier houd..?"

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39

Re: Belevenissen van Destan en Aya

Berichtdoor varden » 03 Jul 2016, 22:53

"Ik zei toch dat je je geen zorgen hoefde te maken?" Boaz' glimlach naar Kaspar was ondanks de opmerking zacht, liefdevol. Hij moest altijd zijn best doen om hun relatie te verbergen maar de man vond het wel lief dat de weerwolf zo bezorgd om hem was. Het liefst zou hij Kaspar naar zich toetrekken nu voor een kus, maar dat zou niet gaan hier. Toen voelde hij weer een steek in zijn been en de man klemde zijn tanden op elkaar om zijn ongemak te verbergen.

Uit automatisme nestelde Aya zich tegen hem aan, genoot van zijn stevige armen (die weer iets steviger waren geworden door Boaz' trainingsschema) om haar heen en zijn vertrouwde geur in haar neus. "Je krullen zijn terug," constateerde ze met een glimlach, maar haar stem was rauw door haar pijnlijke keel. Kaspar brummelde wat in zijn slaap toen hij iets opzij werd geschoven en het ventje kroop al snel weer samen met zijn broertje tegen hun mama aan. Aya glimlachte om hun zoontjes en keek toen liefdevol naar Destan. "Ik mis je lieverd," bekende ze zacht. Ze vond het verschrikkelijk dat hij niet bij hen thuis kon zijn.

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: Belevenissen van Destan en Aya

Berichtdoor Ravief » 04 Jul 2016, 18:12

Oké dan. Zijn zorgen gingen een klein beetje liggen door Melenwyn's oordeel maar hij was nog niet ontspannen. "Als het kan, graag," zei Kaspar met een blik op haar en nam het clipbord van het bed en vulde de basisgegevens van Boaz in. Boaz, mannelijk, 37, geen allergieën en was huismeester en tuinman. Vervolgens ging hij op het bed zitten en keek hem met genegenheid aan. "Ik bepaal zelf wel of ik me zorgen maak. Ga jij nou maar uitzieken, oké?"
Even liep hij nog met Mel mee toen ze bezig was met wat dan ook. "Misschien moet je toch met Themis gaan praten over de kruiden. Aya zag er ook al koortsig uit en als de griep echt huis gaat houden hebben we die kruiden hard nodig." Maar daarna veranderde zijn houding van Schoolhoofd naar vriend en glimlachte hij warm naar Mel en kneep even in haar arm. "Dank je, voor je zorgen. Hoe is het thuis?" ze hadden weer eens veel te weinig tijd om bij te praten.

Ondertussen was het strafwerk gedaan en kon ook Lisse nog even ontspannen voordat ze naar hun kamers werden gestuurd om te slapen. Ze ging samen met Aran een spelletje doen en Amiel bemoeide zich er af en toe lachend mee als ze er weer eens niet uitkwamen.

Destan glimlachte heel licht. Ja, zijn haar was eindelijk weer aangegroeid hoewel het niet helemaal meer de woeste krullenbol was als eerder, waren de krullen wel gebleven. Zijn conditie was nog altijd waardeloos, maar hij was lichamelijk aan de beterende hand. Zacht gleden zijn vingertoppen over haar wang. "Ik blijf hier, oké? Ga maar slapen, Aya. Als er iets is, ben ik vlakbij." Hij ging nergens heen nu zijn vrouw ziek was, al was het lastig om te omschrijven wat hij precies voelde. Hij was hier nodig en dat voelde wel goed, maar tegelijk moest hij ook weer vrede met zichzelf hebben voor hij haar volledig lief kon hebben en dat was lastig.
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Gebruikersavatar
Maanwezen
Berichten:292
Lid geworden op:06 Sep 2015, 21:00

Re: Belevenissen van Destan en Aya

Berichtdoor Maanwezen » 04 Jul 2016, 21:05

Melenwyn had Boaz nog wat middeltjes gegeven voor zijn pijn en zodat hij goed zou kunnen slapen. De volgende ochtend zou ze weer bij hem zijn, maar hij kon altijd een pixie sturen als er wat was. Al vermoedde Melenwyn dat Kaspar wel in de buurt zou blijven om te maken dat alles goed ging en hij genoeg at en sliep. De griep was niet prettig, maar als hij even op z'n tanden beet zou het zo wel weer over zijn.
Uiteindelijk keek ze Kaspar met een warme glimlach aan. "Ik ga morgen zeker met Themis praten over de kruiden. Ik zou niet willen dat iedereen zo meteen geveld is door de griep en het kan geen kwaad om de voorraad wat sneller aangevuld te hebben." Normaal maakten ze zich daar voor maanden geen zorgen over. Niemand die het nu echt nodig had.
Toen hij in haar arm kneep greep ze zijn hand even vast en gaf een zacht kneepje terug, een vertrouwelijk gebaar. Het leek erop dat hij zich meer zorgen maakte dan zij. Waar was de tijd dat ze nog veel momenten samen hadden en genoeg tijd voor elkaar hadden? Maar het bleef altijd fijn om hem in de buurt te hebben en zelfs al zouden ze in eeuwen niet spreken, ze hadden niet veel nodig om elkaar weer aan te voelen en weer bij te praten. Er zou een moment komen waarop ze hem weer uit zou horen over alles, maar dat zou vanavond toch niet zijn. "Thuis gaat alles goed. Het kan echt niet beter. Amiel blijft perfect, Aran en Lisse zijn volop aan het puberen en Lisse komt zo nu en dan wel eens in de problemen terecht, maar die streken heeft ze volgens mij van haar vader mee en ik denk dat Amiel het stiekem soms wel leuk vindt om te zien dat zijn oudste dochter pit heeft, een krijgersgeest, zeg maar." Melenwyn lachte er een beetje bij, vooral gezien ze zelf nooit zo was geweest. Oh, Lisse werd zeker ruim gestraft waar het nodig was en Melenwyn zou haar dit pas later vertellen, maar het bleef fijn om henzelf in de kinderen te herkennen. "En de kleinste blijven twee handen op één buik. Ik wacht nog op het moment dat ze Aran en Lisse overtuigen om een band op te richten. Vanavond waren ze weer aan het zingen in bad en als we buren hadden gehad hadden die ons zeker kunnen horen. Bij deze ben je alvast uitgenodigd voor hun eerste optreden." Er waren pretlichtjes in haar ogen te verkennen. Ja, Melenwyn was in eerste plaats vrouw en moeder geworden. De dokter in haar leek iets minder sterk, al zou ze die passie nooit helemaal verliezen, ze zou geen workaholic worden zoals haar vader. "Maar.." En hierna keek ze toch ietsje serieuzer, Kaspar hoefde niet veel te zeggen om haar aan het praten te krijgen. "Ik maak me wel zorgen om Aya.. Al vermoed ik dat ik niet de enige ben. Zij en haar kleintjes.. Als ze willen kunnen ze altijd bij ons blijven logeren. Ik bedoel, we hebben niet gigantisch veel plaats maar het moet wel lukken. Tenslotte is Aya.. Nee, wat denk jij? Sorry, ik bazel helemaal. Daar heb jij natuurlijk geen nood aan nu." Melenwyn frutselde wat met de instrumenten die ze uit aan het zoeken was geweest en blikte kort in de richting van Boaz. Wat moest die niet van haar denken? Ze mocht dan wel heel goed bevriend zijn met Kaspar, eigenlijk kende ze de man niet zo goed. Waarom hadden ze nog nooit een etentje samen gehad? Hmrn. Melenwyn nam zich meteen voor om hen binnenkort uit te nodigen. Straks maar eens met Amiel overleggen. Dan kon ze Kaspar nog eens degelijk spreken, zag Amiel hem ook nog eens én kon ze Boaz wat beter leren kennen. Ideaal, toch?

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39

Re: Belevenissen van Destan en Aya

Berichtdoor varden » 05 Jul 2016, 14:52

Aya viel relatief snel in slaap, iets gerustgesteld door Destan's aanwezigheid. Maar de ochtend erna was haar koorts allerminst gezakt, net als die van de tweeling, en waren ze alle drie aan het hoesten. De vlekken in Aya's nek waren nu ook een stuk meer zichtbaar. Daas keek ze om zich heen toen ze wakker werd, oriënteren was lastig op het moment. Als er meer mensen ziek zouden worden zou ze moeten helpen in de ziekenboeg, niet hier liggen! Stommelend klom ze uit bed, en trof in de woonkamer Destan en Von aan. "Kiran en Kaspar.. Ziekenboeg..," kwam er schor en onverstaanbaar uit haar keel, vlak voor haar eigen benen ermee ophielden.

Gebruikersavatar
Maanwezen
Berichten:292
Lid geworden op:06 Sep 2015, 21:00

Re: Belevenissen van Destan en Aya

Berichtdoor Maanwezen » 05 Jul 2016, 20:02

Arandur was al lang blij dat hij zijn hoofdstuk had afgerond en hij had een paar vragen voor zijn vader morgen. Maar zodra Lisse had aangekondigd dat haar strafwerk af was, was hij maar al te blij om haar van enige afleiding te voorzien. Een eindje hielden ze zich bezig met kaarten, maar op gegeven moment stak het zo tegen dat Arandur per ongeluk een paar kaarten in brand stak. Hij grijnsde verontschuldigend en nadat hij het boeltje had opgeruimd zakte hij achteruit met Lisse in de zetel, haar plagerig porrend om meer ruimte. Inmiddels was het vuur in de kamer wat gedimd en probeerden ze met hun handen schaduwspelletjes te spelen. Na een vlinder en een mislukte leeuw, probeerde Arandur Amiels aandacht nog meer te trekken. "Pap, kende jij er niet nog?"

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: Belevenissen van Destan en Aya

Berichtdoor Ravief » 06 Jul 2016, 01:01

Het bleef heerlijk om haar zo te horen vertellen over de kinderen en hoe het met haar en Amiel ging. Ja, Kaspar maakte zich behoorlijk zorgen over de hele situatie, maar dit leidde hem af. Hij glimlachte bij de verhalen van Mel en was voorlopig gerustgesteld door haar belofte om met Themis te gaan overleggen.
"Ja, ze zitten alweer in het laatste jaar, is het niet? Wat vliegt de tijd, zeg." Hij wist nog dat hij haar had moeten vertellen over de zwangerschap en nu waren ze alweer bijna zestien! Kaspar glimlachte bij haar vervolg al schudde hij lichtjes zijn hoofd. "Blijft Aran niet achter? Volgens mij wil hij graag de aandacht van zijn vader. Terwijl hij meer op jou lijkt, dus ik kan me ergens wel voorstellen dat Amiel daar het af en toe lastig mee heeft." dat hoefde natuurlijk helemaal niet waar te zijn, maar Kas had wel gezien dat Aran zijn best deed om die momentjes met zijn papa te hebben. Hij wilde duidelijk goedkeuring en dat ze allebei trots op hem waren. Kaspar had natuurlijk niets te maken met hoe die kinderen werden opgevoed, maar Mel ging hem aan het hart en hij bleef graag op de hoogte van de ontwikkelingen die ze doormaakten.
Een zachte lach kwam over zijn lippen. Aneya en Maëlys waren zo ontzettend anders dan Aran en Lisse. "Hebben ze al ontdekt dat Amiel viool kan spelen?" hij grijnsde bij het idee van de twee schattige meisjes die met grote onschuldig blauwe ogen hun vader smekend aankeken en hem elke keer weer over haalden tot liedjes spelen. Die arme man. Maar hij kwam graag eens luisteren en zei dat zijn vriendin dan ook met een warme blik. Het bleef goed om af en toe bij te kunnen praten.
Zijn glimlach verdween toen het over Aya ging. "Je bazelt niet. Je hebt gelijk. We moeten haar goed in de gaten houden en zoveel mogelijk helpen. Ze is nogal teer." al had ze natuurlijk een wolvengestel, verder was ze tenger en met twee kinderen om voor te zorgen en verder een boel verdriet en zaken in over te piekeren, was het wachten op een instorting. Er was immers een grens aan wat iemand aankon, zelfs als je een weerwolf was.
___________________

Geschokt kwam Destan overeind en snelde op zijn geliefde af. Hij nam haar vlot in zijn armen en liet bezorgd zijn blik over haar heen gaan. Ze gloeide, en niet zo'n beetje ook. De vlekken vielen hem nu ook op en hij hapte naar adem. Nee... dat kon niet waar zijn. "Von, je moet hier weg, nu! Laat niemand binnen komen en geef dit aan Melenwyn." Hij stopte Aya in bed, in de kamer van de tweeling. Daarna haastte hij zich naar het bureau en krabbelde een briefje voor de arts. Zwarte vlekken en koorts duidde vaak maar op één ding: de pest. En als zij het had, dan hadden Kaspar en Kiran het mogelijk ook. Hij wist ook dat er geen behandeling tegen was en dat het zeer besmettelijk was. Toch zou hij nergens heen gaan en zijn gezin niet in de steek laten.
_____________

Amiel kwam er al snel bij zitten. Ze werden veel te snel groot! Maar hij liet hen nog wat vormen zien en liet daarna een serie van vuurvogels door de kamer vliegen. Het was fijn om dit te hebben, zo'n ontspannen gezinsmoment.
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Gebruikersavatar
Maanwezen
Berichten:292
Lid geworden op:06 Sep 2015, 21:00

Re: Belevenissen van Destan en Aya

Berichtdoor Maanwezen » 06 Jul 2016, 13:27

Even kwetterde Melenwyn nog wat verder over haar kinderen en moest al helemaal lachen om zijn suggestie. Het leek haar juist heerlijk om te zien hoe de kinderen en Amiel samen muziek speelden! Het was iets wat hij voorlopig nog enkel voor haar weggelegd hield en hij zou niet publiekelijk gaan spelen, maar ze bedelde maar al te graag om een 'privé-concert'. Nee, Melenwyn kon zich niets beter wensen. Haar man en kinderen waren gelukkig en gezond en ze steunden elkaar door dik en dun. Net door te zien waar het bij anderen soms fout liep was ze extra dankbaar voor haar warme gezinnetje, ook al boterde het natuurlijk niet altijd. Maar ze had Amiel liefde en trouw beloofd tot het einde van hun dagen en het was een belofte die ze met plezier nakwam. Daarnaast verzekerde ze Kaspar ervan dat het wel in orde zou komen met Aran. Hij had gewoon een andere connectie met Amiel dan Lisse. Het was daarom niet perse slecht, toch? Al vond ze het natuurlijk zelf ook gemakkelijker om met haar oudste zoon te praten dan met de oudste dochter. Soms zou ze zelfs eens kibbelen met Lisse over het een of ander, waar Amiel dan weer niet altijd akkoord ging.
"Aya... Ik ga haar morgenochtend opzoeken, nadat ik Themis ingelicht heb, oké? Ik ben er zeker van dat iedereen snel weer op de been is en vergeet zelf ook niet om je rust te nemen, Kas," voegde ze er met een knipoogje aan toe. Hij mocht dan wel het schoolhoofd zijn, hij moest ook aan zijn eigen gezondheid denken. Uiteindelijk zette Melenwyn nog wat pijnstillers naast het bed zodat Boaz die 's nachts kon nemen als het hem even te moeilijk werd. Slaap was immers zo'n belangrijk onderdeel van het genezingsproces. Maar daarna zat alles wat ze voor die dag kon doen erop en wou ze graag terug naar huis toe. Daarvoor gaf ze Kaspar nog een dikke knuffel. "Geen zorgen, alles komt in orde," drukte ze hem op het hart terwijl ze hem -voor haar doen- platkneep.


Arandur lachte om het schouwspel en het kind in hem kwam boven toen de vogels door de kamer doken. Lachend probeerde hij er een te vangen -zonder zijn vingers te branden- en vroeg zijn vader toen om het hem te leren, de klok op de haard die hun bedtijd aangaf negerend. "Hoe doe je het? Hoe begin je hieraan?"

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39

Re: Belevenissen van Destan en Aya

Berichtdoor varden » 06 Jul 2016, 13:52

Opnieuw werd Aya ingestopt, en ze kreeg vaag mee dat Destan ergens vreselijk van schrok. Iets dat hem behoorlijk overstuur maakte. Wat..? Zacht pakte ze zijn hand vast en keek hem daas aan. "Wat.. wat is er?" vroeg ze schor en zwak.

Themis keek op toen Mel de volgende dag de kassen inkwam. Meestal kwam Aya langs om ook Nova te bezoeken, niet Mel zelf. Ze glimlachte naar de Elf. "Mel? Wat kan ik voor je doen?"

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: Belevenissen van Destan en Aya

Berichtdoor Ravief » 06 Jul 2016, 16:14

Von begreep niets van de commotie en ook niet dat Destan haar niet meer in de buurt liet van Aya of de tweeling en er een paar keer op aandrong dat ze moest gaan. Toen ze niet ging en hij begon te schreeuwen, nam ze toch maar het briefje en ging op zoek naar Melenwyn. Ze vond haar na een tijd zoeken in de kassen, in gesprek met Themis en gaf haar het briefje, ook al wilde ze liever niet storen. Ze had geen idee wat Destan had geschreven en keek dus gespannen naar de Luchtelf, die ze best goed kende. "Mel? Wat is er allemaal aan de hand?"
Melenwyn, ik vermoed dat Aya en de kinderen de pest hebben. We moeten onmiddellijk in quarantaine en iedereen die gezond is moet zo ver mogelijk bij de rest vandaan blijven. -Destan

Warm knuffelde Kaspar haar terug, maar hij keerde toch weer terug naar zijn vriend. Hij spendeerde de nacht in de ziekenboeg en stond klaar als Boaz iets nodig had. Water, pijnstillers.. wat dan ook. Ondanks dat Melenwyn hem had gezegd dat hij om zichzelf moest denken, was dat iets waar hij niet zo goed in was als hij zag dat anderen hem nodig hadden.

Amiel vermaakte hen nog een poosje en leerde hen beiden de beginselen die nodig waren. Daarna was het toch echt bedtijd en kregen ze beiden een knuffel, al fluisterde hij Aran nog even in het oor dat hij trots op hem was, en werden ze de kamer uit gestuurd. Net op tijd ook omdat Mel weer terug kwam.

Hij schonk niet zoveel aandacht aan haar vraag en onderzocht haar verder. Op dit moment had ze alleen vlekken op haar hals, al wist Destan niet of dat een goed iets was of niet. Hij kneep zacht in haar hand. "Je.. je hebt.." hij moest eventjes slikken. "Aya, je hebt zwarte vlekken op je huid."
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 3 gasten