Belevenissen van Destan en Aya

Gebruikersavatar
Maanwezen
Berichten:292
Lid geworden op:06 Sep 2015, 21:00
Re: Belevenissen van Destan en Aya

Berichtdoor Maanwezen » 06 Jul 2016, 18:22

Dus Melenwyn had Kaspar daar achtergelaten en thuis waren de twee net op tijd in bed om strenge blikken van haar kant te vermijden. Melenwyn kletste nog gezellig na met Amiel en vertelde hem over Boaz' griepje. De volgende ochtend was ze al vroeg uit de veren maar ook alle bengels waren wakker. De jongste twee wilden gaan vliegen en Aran deelde slaperig mee dat hij de bossen in wou om wat planten te gaan bestuderen. Daarbij wierp hij een hoopvolle blik op zijn zus. Zou ze meegaan?
Pas nadat ze hen allen gedag had gekust en de jongsten had beloofd vanmiddag als ze terug was te gaan vliegen, vertrok ze naar de kassen. "Goeiemorgen, Themis!" had ze de vrouw vrolijk begroet, gezien ze zich nog van geen kwaad bewust was. Eerst kletste ze even en vroeg Themis nog hoe het met haar ging, maar toen legde ze uit dat Boaz een griepje had en die waarschijnlijk goed de ronde aan het doen was. "Dus ik denk dat het beter is als we de kruiden wat sneller oogsten en drogen. We kunnen allemaal wel wat extra vitamines gebruiken!"
Vooraleer ze daar echter verder op in kon gaan was Von er en hoewel ze die met een glimlach begroette, verstrakte haar gezichtsuitdrukking terwijl ze het briefje las. Ze voelde het bloed wegtrekken uit haar gezicht. De pest? De pést?! Nee toch. Dat kon toch niet. Hoe was dat in hemelsnaam... Bij de luchtsteden! Maar, nee, nee het was niet mogelijk. Melenwyn probeerde zich kalm te houden en wist een plots opwellende paniek te onderdrukken. Dit had ze in heel haar carrière nog niet meegemaakt. Dus stak ze de brief in haar schort en wist een glimlachje tevoorschijn te toveren. "Kom je net van bij Aya en Destan, Von? Ik geloof dat ze behoorlijk ziek zijn, dus ik ga maar eens even langs. Themis, wil je kijken voor de kruiden?" Ze moest maar snel haar spullen pakken en gaan kijken. Ergens kon ze het niet helpen wat sceptisch te staan tegenover het briefje, niet na de laatste dingen die ze over Destan gehoord had... Stilletjes bad ze tot de goden dat het een waanbeeld was.

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39

Re: Belevenissen van Destan en Aya

Berichtdoor varden » 06 Jul 2016, 19:37

Het was maar goed dat Aya niet besefte hoe slecht Mel over Destan dacht. Ze was dol op Mel en Amiel, die ze zag als deel van haar familie, maar ze was ook defensief over haar mate en de vader van haar kinderen. De realiteit was echter grimmiger dan Mel nu hoopte. Aya viel stil bij Des' woorden en slikte toen. "Zwarte... Des je.. je moet hier weg." Zwarte vlekken, koorts, hoesten, ja alle symptomen duidden op de pest. En als zij het had, en met hoe ziek Kiran en Kaspar waren... Het was een idee dat haar koortstige hoofd niet aankon. Haar zoontjes... De pest was 99% van de tijd dodelijk en de kleine ventjes zouden geen schijn van kans hebben tegen zo'n ziekte.

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: Belevenissen van Destan en Aya

Berichtdoor Ravief » 06 Jul 2016, 22:01

Aandachtig hield Von de vrouw in de gaten. Ze wist niet precies waar Destan zo panisch om was, maar ze hoopte van harte dat het niet terecht was, al wist ze prima dat hij nuchter was en aan de helende hand. "Mel?" Bedachtzaam keek ze haar aan en liep met haar mee, tot Themis hen niet meer kon horen. "Aya en de kinderen zijn inderdaad ziek. Behoorlijke koorts en volgens mij is het niet de eerste dag. Wat schreef Destan aan je?" Haar Alfainstincten kwam opzetten en ze wilde haar roedel beschermen en weten wat er aan de hand was.

Destan schudde zijn hoofd en drukte een kus op haar voorhoofd. "Nee, Aya, ik ben lang genoeg weggeweest. Ik ga nergens heen." Hij zag haar paniek wel en knuffelde haar eventjes, maar dwong haar toen om nog wat slokken water te nemen, voordat hij de dekens goed om haar heen trok en even opstond om bij Kiran en Kaspar te kijken.
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Gebruikersavatar
Maanwezen
Berichten:292
Lid geworden op:06 Sep 2015, 21:00

Re: Belevenissen van Destan en Aya

Berichtdoor Maanwezen » 07 Jul 2016, 17:47

Even aarzelde Melenwyn om te liegen, maar dat lag niet in haar aard. Bovendien zou het niet eerlijk zijn om Von, bij wie de zorgen op haar gezicht geschreven stonden, wat op te dissen. "Ik vrees dat ik je het niet helemaal kan vertellen," antwoordde ze zacht, aarzelde dan duidelijk weer. Als hij niet had gedacht dat het ernstig was geweest had Destan vast geen briefje geschreven. Anderzijds, Von was het duidelijk gewoon om verantwoordelijkheid op te nemen en zou vast niet zomaar in paniek schieten. "Maar ik weet dat je bezorgd bent en ze je ook nauw aan het hart liggen, luister.. Destan dringt erop aan dat hij, Aya en de kinderen in quarantaine gaan omdat hij denkt dat ze ernstig ziek zijn. Ik kan echter niets zeggen vooraleer ik zelf gaan kijken ben. Von... Laten we geen overhaaste conclusies trekken. Koorts is niet abnormaal. Boaz ligt ook in de ziekenboeg met griep. Er doet zich gewoon een plaagje de ronde. Ik had het er net over met Themis dat we wat extra kruiden zullen regelen." Nee, ze moest maar gewoon haar spullen gaan pakken en Aya gaan onderzoeken.

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39

Re: Belevenissen van Destan en Aya

Berichtdoor varden » 07 Jul 2016, 17:56

De tweeling was net wakker geworden en keek nu daas naar hun vader. Maar het waren kinderen, hoe beroerd ze zich ook voelden er was altijd ergens wel energie. "Papa!" klonk het dan ook vrolijk, hoewel schor, in koor. "Papa, blijf je nu weer hier?" vroeg Kiran meteen. De knulletjes vonden het niet leuk dat ze hun vader zo weinig zagen. "Kom je een verhaaltje voorlezen?" bedelde Kaspar. Aya moest zwak glimlachen, met tranen in haar ogen, toen ze hun stemmen hoorden. Ooh alsjeblieft, als er iets was dat hierover macht hierover heeft, laat hen niets overkomen, dacht ze in stilte, verborgen voor de band. Aya was geen vroom vrouw, eigenlijk geloofde ze niet erg in een hogere macht gezien die haar haar ouders dan al zou hebben ontnomen, haar broer zoveel had laten lijden, en Zephan van Nova had afgenomen. Maar nu bad ze er wanhopig tot.

Themis stond buiten gehoorsafstand maar toen Mel wegliep liep ze toch op Von af. De wolvenkant van de Duivelin zag haar toch als haar Alfa, en maakte zich nu zorgen om haar. De vrouw zag wat pips en toen Themis dichterbij kwam voelde ze dat Von iets warmer was dan normaal. "Von, ga even zitten in de kassen, ik heb wel wat tegen die koorts van je." Als Duivelin voelde ze hitte als geen ander aan en hoewel Von niet gloeide zoals de andere zieken, leek ze wel verhoging te hebben.

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: Belevenissen van Destan en Aya

Berichtdoor Ravief » 07 Jul 2016, 20:09

Ze fronste lichtjes en het stond haar totaal niet aan. Dacht ze werkelijk dat Destan overdreef? Goed hij was somber en niet makkelijk aanspreekbaar, maar dat betekende niet dat hij stunten uithaalde die te maken hadden met de gezondheid van Aya, of hun kinderen. Zwijgend liet ze zich wegsturen, maar Melenwyn zou dat niet lang kunnen volhouden. Ze stonden haar 'ook' na aan het hart? Ze mocht de vrouw graag, maar hier gingen roedellijnen en bloedlijnen (Aya was toch wel haar zusje) voor. De roodharige vrouw keek haar na en gromde nog net niet, maar haar ogen lichtten geel op voor een poosje en ze keek ook even Themis aan. Zuchtend stond ze toe dat zij zich druk om haar maakte. "Destan zou niet zomaar zoiets zeggen. Quarantaine zou hij niet zomaar aanhalen, toch? Niet als het gewoon om griep ging." Voor bevestiging keek ze naar Themis. Destan had vaak genoeg griep meegemaakt om een verschil te kunnen zien toch?

Destan glimlachte zacht en knuffelde zijn jochies. "Ik blijf hier," beloofde hij ze en haalde een boek op om verhaaltjes voor te lezen. Kiran en Kaspar dommelden al snel weer in slaap, al klemden ze zich nu aan hem vast. Hij legde het boek weg toen hij een klop op de deur hoorde en maakte zich voorzichtig los van de zweterige lijfjes. Bij hen had hij nog geen vlekken kunnen ontdekken, maar het zou vast niet lang duren gezien Aya echt niet fit was.
Even staarde hij als een standbeeld naar de Luchtelf met een verdacht klein tasje. "Is er niet een arts die geen gezin heeft?" vroeg hij, wat bot maar hij meende het wel. De deur ging maar amper voor haar open en zeker niet ver genoeg om haar binnen te laten. "Ik denk niet dat dit zo'n goed idee is." Destan nam haar nog eens op. "Moet je niet een schort om, handschoenen aan, mondkapje voor en dat soort dingen?" jup hij was wantrouwig en de vrouw leek verdacht weinig maatregelen te hebben genomen. Nam ze hem soms niet serieus? Zijn ogen vernauwden wat.
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Gebruikersavatar
Maanwezen
Berichten:292
Lid geworden op:06 Sep 2015, 21:00

Re: Belevenissen van Destan en Aya

Berichtdoor Maanwezen » 07 Jul 2016, 20:24

Als Melenwyn Vons gedachtegang had gehoord dan had ze kunnen weerleggen dat die 'ook' net bedoeld was op het feit dat ze deel waren van haar roedel. Maar goed, daar baarde ze zich nu geen zorgen om. Het enige wat ze nu wou was geen paniek zaaien en zelf gaan uitdokteren wat er precies gaande was. In de ziekenboeg had ze stilletjes haar spullen gepakt en heel even naar Kaspar en Boaz geblikt, maar hen niet gestoord. Die zouden er straks nog zijn, nu waren haar gedachten vooral op Aya gericht.
Toen Destan haar niet zo hartelijk begroette schudde ze het hoofd. "Je zult het met mij moeten stellen," antwoordde ze zacht en op zijn wantrouwerige reactie haalde ze het mondkapje en haar handschoenen tevoorschijn. Misschien hoopte ze dat hij het bij het verkeerde eind had, maar ze had al genoeg jaren als dokter achter de rug om niet omzichtig om te gaan met een waarschuwing. Het schort had hij misschien niet gezien in de donkere hallen, maar het was iets wat ze altijd om had, zo ook nu. "Ik vermoed dat je me schreef om iedereen weg te houden, maar.. Ik kom helpen. Laat me zien wat er gaande is."

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: Belevenissen van Destan en Aya

Berichtdoor Ravief » 07 Jul 2016, 20:29

Hij aarzelde nog een poosje. Ja, dat was precies waarom hij het had geschreven. Het was erg genoeg dat Aya en de tweeling ziek waren. Als het zou uitspreiden naar het hele kasteel zou het niet best zijn. Destan voelde zich schuldig omdat hij er -alweer- niet was geweest toen Aya hem nodig had. "Oké," reageerde hij tenslotte stilletjes en deed de deur voor haar open en stapte opzij om haar binnen te laten. Vervolgend ging de deur heel resoluut weer dicht. Nu zag hij inderdaad haar schort en hij knikte lichtjes. "Aya ligt hier," zei hij en ging Melenwyn voor de slaapkamer van de kinderen in. Een beetje vreemd misschien, maar hij had haar zo snel mogelijk in bed willen stoppen en haar die extra meters naar hun eigen slaapkamer willen besparen.
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Gebruikersavatar
varden
Berichten:2551
Lid geworden op:27 Jun 2015, 19:39

Re: Belevenissen van Destan en Aya

Berichtdoor varden » 07 Jul 2016, 20:32

Aya keek op toen Destan de kamer weer in kwam. Op haar hals, nek en borst waren nu drie duidelijke zwartige vlekken te zien. "Mel?" Haar stem was schor, en duidelijk zwak. De koorts was hoog, en gezien ze een weerwolf was die normaal nooit ziek was (op wat oververmoeidheid na af en toe) was dat geen goed teken.

Gebruikersavatar
Maanwezen
Berichten:292
Lid geworden op:06 Sep 2015, 21:00

Re: Belevenissen van Destan en Aya

Berichtdoor Maanwezen » 07 Jul 2016, 20:41

Melenwyn had haar masker voor de zekerheid voor gedaan, haar haren samengebonden, een 'kapje' opgezet en de handschoenen omgedaan, al deed het haar pijn om zo'n voorzorgsmaatregelen te nemen. Dit waren Aya en haar kinderen! "Ik ben hier lieverd," zei ze zacht. "Hoelang sleept dit al aan? Wanneer heb je wat gemerkt?" Haar vragen waren routineus, maar de vlekken sprongen haar wel degelijk in het oog. Wat was dat?! Melenwyn hurkte naast Aya neer en terwijl ze nog wat vragen stelde begon ze haar onderzoek, haar temperatuur metend, vragend dat ze haar mond opende om te zien of er iets in haar keel te zien was en zo voort.

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 3 gasten