Vroegere jaren

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28
Re: Vroegere jaren

Berichtdoor Ravief » 06 Jun 2016, 16:08

"Ik blijf het ook menen, al zeg ik eigenlijk elk jaar hetzelfde." Hij lachte vrolijk naar haar. Ja, Eldon was een thuis voor iedereen en hij hoopte dat ook iedereen het zo zou voelen. Een plek om te groeien en tot bloei te komen en te ontwikkelen wat je wilde.
Al snel kwamen er mee stelletjes op de dansvloer en zou Melenwyn zich niet meer druk hoeven te maken over dat iedereen naar hen keek. Kaspar zwierde op zijn gemak met haar rond en had het naar zijn zin. Deze mooie vrouw was met hém naar het bal gekomen en het feit dat ze zo goed konden praten en Melenwyn zo lekker zichzelf bleef en kon babbelen over álles, deed hem goed.

Ze dansten een aantal dansen samen, maar toen kwam Amiel hem aftikken. "Milady.." groette hij haar met een miniem lachje. Elegant vond hij zonder zoeken de juiste houding en danste sierlijk (wel een niveautje of wat hoger dan Kas) met haar.
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Gebruikersavatar
Maanwezen
Berichten:292
Lid geworden op:06 Sep 2015, 21:00

Re: Vroegere jaren

Berichtdoor Maanwezen » 06 Jun 2016, 16:15

Zelf had ze gevreesd om te zenuwachtig te zijn om veel te kunnen doen of te kunnen praten, dus dit was perfect. Ergens vermoedde ze dat er nog wel een boel mensen waren die een dans zouden willen van het schoolhoofd, dus voelde ze zich extra vereerd toen ze verschillende liedjes met hem kreeg. Toen Amiel kwam aftikken schoten haar ogen onzeker van de een naar de ander, maar ja, wat voor gegronde reden had ze om te weigeren? En bij de goden, wat was hij knap! Melenwyn wist niet waar eerst te kijken! Enigszins verdwaasd liet ze haar ogen over zijn gezicht en lokken glijden, maar sloeg toen haar blik neer en probeerde zich op de dans te focussen. Gelukkig was het eentje die ze kende, anders zou ze een heel mal figuur slaan. Toch voelde ze zich niet zo goed meer op haar gemak nu ze niet meer bij Kaspar was. De omgeving en alles was nog te nieuw voor haar. "Ik geloof dat we nog geen kennis hebben gemaakt?" viste ze, al wist ze dat ze hem al eens ontmoet had, alleen waren er zo ontzettend veel namen. Melenwyn moest echt omhoog kijken om hem alsnog aan te kijken.

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: Vroegere jaren

Berichtdoor Ravief » 06 Jun 2016, 17:05

"Anderhalve week geleden bij het avondeten zijn we aan elkaar voorgesteld." Hij had een ietwat hooghartige toon, maar tegelijk iets amusants. Alsof hij niet helemaal kon geloven dat ze zijn naam was vergeten. "Amiel duVeresova," hielp hij haar om te herinneren. "Maar jij had het iets te druk met staren." Hij lachte lichtjes, zwierde met haar rond alsof het hem totaal geen moeite koste en schonk Melenwyn een verleidelijke glimlach. Natuurlijk had de Nachtelf wel door dat hij haar min of meer in een hoek drukte door zijn scherpe opmerking, maar hij gaf haar geen kans om weg te gaan en hield haar dicht bij zich door de dans heen. "Dus je bent Kaspar aan het veroveren?" Zijn woorden waren wat sluw, maar die toon wist hij wel weg te houden.
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Gebruikersavatar
Maanwezen
Berichten:292
Lid geworden op:06 Sep 2015, 21:00

Re: Vroegere jaren

Berichtdoor Maanwezen » 06 Jun 2016, 17:22

Tsja, ze kon zich wel voorstellen dat ze het toen te druk had gehad met staren. Natuurlijk herinnerde ze zich hem nog en ze wist dat zijn naam met een 'A' begon en dat hij professor was, maar voor de rest had ze moeite en was ze toen waarschijnlijk te daas geweest. Hoe dan ook, blijkbaar had hij hun ontmoeting wel onthouden. Haar naam ook? Doch overdonderden zijn houding en zijn toon haar. Het was iets waar ze niet zomaar een repliek op had en de verbazing stond dan ook duidelijk op haar gezicht geschreven. Gemixte gevoelens gingen door haar heen. Enerzijds wou ze snel van deze man weg, anderzijds was er iets wat haar aantrok en haar ervan weerhield om weg te gaan (misschien zijn sterke handen om haar middel wel). Nog voor ze een repliek kon bedenken op de staar-opmerking was hij al een stapje verder gegaan. "Ik, eh, nee, ik snap niet waar u het over heeft. Heer Luminatus helpt me wegwijs maken," zei ze beduusd. Melenwyn voelde haar wangen alsnog branden. Wat was er mis met deze man?

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: Vroegere jaren

Berichtdoor Ravief » 06 Jun 2016, 18:20

Aaah die blos. Amiel grinnikte om haar naïviteit en haar antwoord. Hij kon zich wel inbeelden waarom Kaspar op deze vrouw viel, al had Amiel zich nog nooit 'verlaagd' tot het hebben van een relatie. Hij was echter wel een ster in verleiden en plezier. "Liefje, wat ben je schattig als dat is wat je werkelijk denkt." Vanaf zijn verrezen hoogte blikte hij naar haar. "Misschien dat hij het nog niet weet te zeggen, maar alle tekenen zijn er." Hij draaide met haar rond. "Hij is graag bij je en maakt tijd voor je vrij." Amiel trok een wenkbrauw op bij haar verbazing. "Ooh kom op, denk je werkelijk dat het schoolhoofd normaal gezien tijd heeft om elke middag en avond bij iemand te gaan zitten keuvelen? Behalve dat..." Hij kwam wat dichterbij. "Hij laat je amper uit zijn blikveld gaan. Let maar eens op. Hij zit heel de tijd te kijken." Om haar wat te plagen fluisterde hij het in haar oor, maar liet haar daarna weer los. "Dan de belangrijkste tekenen.. Hij is af en toe verlegen en onhandig en straalt als hij je weer ziet." Amiel liet haar tollen en ving haar om. "Misschien ben jij niet aan het hengelen, maar je hebt absoluut wat gevangen."

Kaspar zat inderdaad naar hen te kijken, en zelfs als hij in gesprek was met anderen hield hij Mel in de gaten. Hij vond het maar niets dat Amiel (van alle mannen moest net hij het zijn!) zo dicht bij haar was. Waar hadden ze het over? En probeerde hij haar te verleiden voor een avondje? Hoewel Kaspar zich niet kon voorstellen dat Melenwyn zo was, vond hij het niet echt leuk.
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Gebruikersavatar
Maanwezen
Berichten:292
Lid geworden op:06 Sep 2015, 21:00

Re: Vroegere jaren

Berichtdoor Maanwezen » 06 Jun 2016, 20:36

Eerder had ze al moeite met aan haar woorden uit te komen, maar nu was ze helemaal verstomd. Melenwyn wist niet goed wat te doen en voelde een rilling door haar heen gaan toen Amiel zo dichtbij kwam en de woorden in het oor fluisterde. Nee, wat hij zei kon niet waar zijn, al snapte ze ergens wel wat zijn redenering was. Maar hoe kon híj dat nu weten? Haar gezicht was vast rood gekleurd tot de punten van haar oren en Melenwyn onderdrukte de neiging om haar vleugels te spreiden en weg te vluchten. Waarom weekte dit zo'n vreemd gevoel in haar los? Toch kon ze het niet helpen om naar Kaspar te kijken toen Amiel haar rondtoldde, waarop ze Amiel weer aankeek. De onzekerheid stond op haar gezicht te lezen. "Waarom zeg je me dit?" Geen 'u' bij hem. Gewoonweg stomme verbazing.

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: Vroegere jaren

Berichtdoor Ravief » 06 Jun 2016, 20:45

Nu was hij een beetje verbaasd. Waarom? Waarom? "Waarom niet? Zie het als een gunst. Het is nu aan jou wat je ermee doet. Als je er geen trek in hebt, stel ik voor dat je dat hem heel snel duidelijk maakt voor je haakje hem helemaal stuk trekt." Amiel grijnsde en spinde haar rond en ving haar weer op. "En mocht je gewoonweg geen zin in hém hebben, dan hoop ik dat je mijn naam nu wél weet te onthouden." Waarna hij haar losliet zodra ze stevig stond en een buiging voor haar maakte. Het nummer was precies afgelopen.

Kaspar kwam alweer aanlopen om het over te nemen. Vragend keek hij naar Mel. "Hé.. wil je wat drinken, of ben je er nog niet zat van?"
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Gebruikersavatar
Maanwezen
Berichten:292
Lid geworden op:06 Sep 2015, 21:00

Re: Vroegere jaren

Berichtdoor Maanwezen » 06 Jun 2016, 20:52

Beduusd keek ze Amiel aan, maar ze had helemaal geen repliek op zijn woorden. Wat bedoelde hij daar nu weer mee? Dat ze hem wel zou weten te vinden? Bedoelde hij..? De vraag lag op de tip van haar tong, maar voor ze hem af kon vuren, was Kaspar aangekomen en in de blik die ze hem toewierp, lag héél wat dankbaarheid, al voelde ze ook haar maag enigszins samentrekken in paniek. Die Amiel had wel een punt. Waarom zou Kaspar haar anders nu weer opzoeken? Waarom was hij niet met iemand anders aan het dansen? Vond hij haar echt leuk.
Melenwyn knikte de Nachtelf toe, maar richtte zich toen tot Kaspar en probeerde een glimlach op te brengen. "Ja, graag. Mijn voeten en andermans tenen kunnen alvast rust gebruiken." Dit rondje had haar alvast danig van haar stuk gebracht. Melenwyn wist niet meer wat rechts of links was. Automatisch reikte ze al naar Kaspars arm, die inmiddels zo vertrouwd aanvoelde.

Gebruikersavatar
Ravief
Site Admin
Berichten:2802
Lid geworden op:28 Jun 2015, 14:28

Re: Vroegere jaren

Berichtdoor Ravief » 06 Jun 2016, 20:57

Hij leidde haar rustig weg maar zijn blik flitste even naar Amiel en hij gromde nog net niet. Hij wist niet wat die man had verteld, maar het zinde hem helemaal niets. Kaspar richtte zich echter weer op de vrouw aan zijn arm. "Gaat het wel? Amiel laat anderen graag denken dat ze niet aan hem kunnen tippen.. Ik hoop dat hij niet vervelend was?"
Amiel keek het stel na en knipoogde even naar Mel toen ze over haar schouder keek, maar vond toen iemand anders om zijn tanden in te zetten en dat was ook degene die hij mee naar bed zou krijgen.

Hij vond een plekje waar ze konden zitten en haalde wijn en water voor hen en wat hapjes. Hij glimlachte alweer. "En? Hoe is het tot nu toe?"
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die

Gebruikersavatar
Maanwezen
Berichten:292
Lid geworden op:06 Sep 2015, 21:00

Re: Vroegere jaren

Berichtdoor Maanwezen » 06 Jun 2016, 21:03

Voor de dans met Amiel had ze op wolkjes gelopen en was ze helemaal haarzelf geweest, goedlachs en stralend en uitkijkend naar alles. Nu leek ze weer wat meer ingetogen, bedeesd. "Hij was eh... apart. Maar het ging wel," zei ze, maar verder wou ze het er niet over hebben. Wat een hooghartige man! Alsof hij het allemaal wist! Zijn knipoog overdonderde haar zo mogelijk nog meer en als ze wat meer zelfvertrouwen had gehad, had ze vast gewoon het hoofd geschud en het weggelachen. Nu was het enige positieve dat ze over hem kon zeggen dat hij een goede danser was.
Tegen de tijd dat Kaspar echter terug kwam met hapjes en drank was ze al wat meer ontspannen en opgelucht nam ze het glas van hem over. "Het is heerlijk. Iedereen ziet er prachtig uit en de muziek is fantastisch. Kunnen we niet elke week zo'n bal hebben?" Dat ze Amiel maar snel kon vergeten!

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 6 gasten