Nova bad niet mee. Die vruchtbaarheid mocht van haar wel wat minder zijn. Ze hield het kind en waarschijnlijk zou ze onvoorwaardelijk van dit kind houden als het er was, maar het leven was toch wel een beetje simpeler als ze niet zo vruchtbaar was geweest.
Edmond knipoogde naar zijn vrouw. Je wilt het niet weten. Hoewel het hem ergens goed had gedaan om die band met zijn schoonvader weer aan te sterken. Tenslotte was het een band die aardig nieuw was voor hem. Heel af en toe had Edmond nog contact met zijn zusje, maar dat verwaterde aardig en hij merkte aan alles hoezeer ze onder de invloed zat van de Alfa. Eigenlijk was het voormalig Alfa want zijn broer had de roedel overgenomen nu pa en ma oud werden en niet meer het sterke voorbeeld konden zijn dat nodig was bij een meute wolven.
Na de enorme maaltijd, waarbij iedereen meer dan genoeg had en er nog overbleef om twee dagen van te eten, ging iedereen zijn eigen weg. Gaviro leidde Aelia mee richting zijn vrienden en kletste aan een stuk door, omdat hij aardig zenuwachtig was over zijn optreden straks. Nova bond Nyah in een draagdoek en nam Senna gewoon aan de hand mee. Ze liep een poos met Shani mee, tot deze vrienden tegenkwam. Uiteindelijk vonden de Nimfen een goed plekje bij een groot vuur, vlakbij een stelletje muziekkanten. Senna zwaaide naar Aelia die daar in de buurt zat, omdat Gaviro zo ging optreden en haar dus in de handen van zijn vrienden had achter gelaten.
Lonan was uiteraard aan het pochen bij zijn rugby-maatjes. Edmond en Themis liepen echter langzaam achter de rest aan. Hij kon voelen dat ze opgetogen was, merkte dat de wolf in haar amper te voelen was en ze leek meer Duivel dan ooit. Eigenlijk vond hij dat best wel aantrekkelijk. Natuurlijk was het fijn dat ze de band deelden en was het een wonder dat zijn bloed bij haar zo goed had aangeslagen, maar hij was verliefd geworden op de Duivel, niet op de potentie-tot-wolf.
Hij had dan ook voor niemand anders oog, al keek hij af en toe rond om te zien waar ze waren en of hij Nova nog kon ontdekken. De vader in hem vond het ergens toch wel een beetje zorgwekkend allemaal, al leek het beter met de Nimf te gaan met elke dag dat ze hier waren.
Belevenissen van Destan en Aya
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die
Re: Belevenissen van Destan en Aya
Themis, inderdaad meer Duivel dan in jaren op het moment, kreeg dan ook pas na een tijdje door hoe Edmond naar haar keek. Ze voelde de band niet echt aan op het moment en keek hem dan ook vragend aan. De glimlach om haar lippen was plagend, zoals toen ze elkaar net hadden ontmoet, en haar ogen glommen alsof het vuur in haar helemaal nieuw leven was ingeblazen. "Wat?" vroeg ze hem dan ook half lachend, en half verbaasd. Was er iets vreemds aan haar?
Ondertussen hield ook Themis één oog op Nova en haar kids. Met Aelia kwam het wel goed, daar twijfelde Themis niet echt over, maar dit feest kon nogal wild worden en Nova had toch die twee kleintjes van haar om op te letten. Aelia had voornamelijk oog voor Gaviro, maar zwaaide toch nog enthousiast terug naar Senna die ze aan de andere kant van het vuur zag.
De jongeren in een lange rij gezet en twee aan twee opgeroepen voor hun proeven. De een bewees zijn kunde door aan te tonen hoe goed hij tegen hitte bestand was, de andere liet een kunde van zijn opleiding zien. Het was een heel spektakel waar af en aan mensen naar toe kwamen om te kijken. Elk vuur was omringt door groepen die even stopten, keken, aten, lachten, en weer doorgingen. Themis verleidde Edmond tot het proeven van allemaal vreemde en nieuwe hapjes die uitgedeeld werden, en ze moest oppassen niet nu al meegesleept te worden in de sfeer. Na de proeven zou de drank immers pas echt vloeien, en de vuren opgestookt worden om te dansen. Maar niet iedereen liet zich erdoor tegen houden dat er ook nog veel kinderen aanwezig waren. Zo ook twee mannen die Nova al een tijdje van een afstandje hadden zitten bekijken. De Nimf trok net als Edmond de aandacht omdat ze geen Duivel was, en één van de mannen besloot de stoute schoenen aan te trekken en op Nova af te stappen. "En wat doe jij hier zo alleen schoonheid?" Brutaal ging hij naast haar zitten en grijnsde naar haar. Zijn horens waren net zo gekromd als die van Lonan, maar een stuk minder dik. "Heb je geen oppas kunnen regelen voor vanavond?" De draagdoek met Nyah was immers niet te missen, en Senna leek te erg op haar moeder om te denken dat ze bij een ander hoorde.
Ondertussen hield ook Themis één oog op Nova en haar kids. Met Aelia kwam het wel goed, daar twijfelde Themis niet echt over, maar dit feest kon nogal wild worden en Nova had toch die twee kleintjes van haar om op te letten. Aelia had voornamelijk oog voor Gaviro, maar zwaaide toch nog enthousiast terug naar Senna die ze aan de andere kant van het vuur zag.
De jongeren in een lange rij gezet en twee aan twee opgeroepen voor hun proeven. De een bewees zijn kunde door aan te tonen hoe goed hij tegen hitte bestand was, de andere liet een kunde van zijn opleiding zien. Het was een heel spektakel waar af en aan mensen naar toe kwamen om te kijken. Elk vuur was omringt door groepen die even stopten, keken, aten, lachten, en weer doorgingen. Themis verleidde Edmond tot het proeven van allemaal vreemde en nieuwe hapjes die uitgedeeld werden, en ze moest oppassen niet nu al meegesleept te worden in de sfeer. Na de proeven zou de drank immers pas echt vloeien, en de vuren opgestookt worden om te dansen. Maar niet iedereen liet zich erdoor tegen houden dat er ook nog veel kinderen aanwezig waren. Zo ook twee mannen die Nova al een tijdje van een afstandje hadden zitten bekijken. De Nimf trok net als Edmond de aandacht omdat ze geen Duivel was, en één van de mannen besloot de stoute schoenen aan te trekken en op Nova af te stappen. "En wat doe jij hier zo alleen schoonheid?" Brutaal ging hij naast haar zitten en grijnsde naar haar. Zijn horens waren net zo gekromd als die van Lonan, maar een stuk minder dik. "Heb je geen oppas kunnen regelen voor vanavond?" De draagdoek met Nyah was immers niet te missen, en Senna leek te erg op haar moeder om te denken dat ze bij een ander hoorde.
Re: Belevenissen van Destan en Aya
Natuurlijk kon Edmond alleen maar terug grijnzen. "Ik houd van je," zei hij en nam haar liefdevol op. Ook deze avond zouden ze niet zo snel terug gaan naar hun slaapkamer waar iedereen hen kon horen. Daarvoor vond hij het iets te fijn om de tijd voor haar te nemen en haar flink te laten kreunen en hijgen.
Maar hij sloeg een arm om haar heen. "Ontspan een beetje lieverd. Ik heb ook aan Shani en Lonan gevraagd of ze een beetje op Nova willen letten. Het is tenslotte de bedoeling wat we hier zelf ook van genieten." En dus sleepte hij haar mee om een drankje te halen en deed inderdaad mee aan allerlei hapjes proeven, waarbij het meeste best oké was.
Gaviro maakte een grote vuurshow. Hij liet vurige zwaarden tegen elkaar vechten, liet vuurvogels heuse circusacts uitvoeren, sprong zelf door hoepels, maakte schitterende sieraden en liet het hele proces van smeden zien in vurige beelden. Het was haast een tentoonstelling en dan met muziekondersteuning erbij. Hij overtrof zichzelf weer eens en kwam na zijn paar minuten optreden met een grote grijns -en wat drinken voor zichzelf en Aelia- naast het meisje zitten.
Voor een keertje was Nova zich niet zo bewust van de blikken. Ze genoot van de muziek en de gezelligheid en de warme sfeer. Ze had ook wel door dat iedereen ontspannen en op zijn best was tijdens dit feest. Ze keek met een glimlach naar haar oudste dochter die schattige dansjes deed op de maat van de muziek, maar gelukkig dicht bij haar bleef. Een blik naar beneden leerde haar dat Nyah in slaap was gevallen.
Toen ze aangesproken werd, keek Nova op en trok een wenkbrauw op. Of die had al een beetje teveel op, of hij dacht heel wat van zichzelf. Beiden maakten alleen maar dat ze wilde verhuizen en ze pakte dan ook Senna vast toen deze half duizelig naast haar plofte. "Ik laat mijn kinderen niet bij vreemden achter. En ik ben hier met familie, dus haal je maar niets in je hoofd en laat me met rust." Hoewel ze niet hard sprak, was de kracht achter haar woorden en blik -dat hij niks moest proberen bij haar- niet te missen.
Maar hij sloeg een arm om haar heen. "Ontspan een beetje lieverd. Ik heb ook aan Shani en Lonan gevraagd of ze een beetje op Nova willen letten. Het is tenslotte de bedoeling wat we hier zelf ook van genieten." En dus sleepte hij haar mee om een drankje te halen en deed inderdaad mee aan allerlei hapjes proeven, waarbij het meeste best oké was.
Gaviro maakte een grote vuurshow. Hij liet vurige zwaarden tegen elkaar vechten, liet vuurvogels heuse circusacts uitvoeren, sprong zelf door hoepels, maakte schitterende sieraden en liet het hele proces van smeden zien in vurige beelden. Het was haast een tentoonstelling en dan met muziekondersteuning erbij. Hij overtrof zichzelf weer eens en kwam na zijn paar minuten optreden met een grote grijns -en wat drinken voor zichzelf en Aelia- naast het meisje zitten.
Voor een keertje was Nova zich niet zo bewust van de blikken. Ze genoot van de muziek en de gezelligheid en de warme sfeer. Ze had ook wel door dat iedereen ontspannen en op zijn best was tijdens dit feest. Ze keek met een glimlach naar haar oudste dochter die schattige dansjes deed op de maat van de muziek, maar gelukkig dicht bij haar bleef. Een blik naar beneden leerde haar dat Nyah in slaap was gevallen.
Toen ze aangesproken werd, keek Nova op en trok een wenkbrauw op. Of die had al een beetje teveel op, of hij dacht heel wat van zichzelf. Beiden maakten alleen maar dat ze wilde verhuizen en ze pakte dan ook Senna vast toen deze half duizelig naast haar plofte. "Ik laat mijn kinderen niet bij vreemden achter. En ik ben hier met familie, dus haal je maar niets in je hoofd en laat me met rust." Hoewel ze niet hard sprak, was de kracht achter haar woorden en blik -dat hij niks moest proberen bij haar- niet te missen.
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die
Re: Belevenissen van Destan en Aya
Lachend liet Themis zich door haar man verleiden en liet hem even een vaag beeld, het enige wat ze op het moment voor elkaar wist te krijgen als ze de band zo slecht aanvoelde, zien van hoe het patroon van goudverf mogelijk over haar huid zou lopen. En er was geen lichaamsdeel dat niet in een mate was beschilderd. Ze grijnsde uitdagend naar hem.
Aelia was duidelijk onder de indruk van Gaviro's kunnen, en even keek ze langs hem naar haar moeder. Die was ook een Duivel. Zou zij ook dat soort dingen kunnen? Themis had haar kunde nog nooit tentoon gespreid, tenzij ze niet anders kon. Edmond had haar slechts één keer ooit gezien als ze haar volle macht had gebruikt, iets dat zijn wolf destijds eng had gevonden. En de andere keer was tijdens de aanval geweest.
De man was een beetje van beiden, en hij liet zich niet zo snel uit het veld slaan door de kleine Nimf. "Hé rustig aan meissie. Ik heb zelf twee van die koters thuis, met een oppas die ik door en door vertrouw. Ik woon hier niet ver vandaan mocht je toch bedenken dat je zin hebt om vanavond met ons mee te doen. Je weet niet wat je mist." Zijn grijns was ergens gelijk aan die van Themis, en tegelijkertijd was hij heel anders. Dezelfde plagendheid, en vurigheid, maar die van Themis was ondanks dat altijd vriendelijk en warm terwijl deze man vooral aan een pleziertje leek te denken.
Aelia was duidelijk onder de indruk van Gaviro's kunnen, en even keek ze langs hem naar haar moeder. Die was ook een Duivel. Zou zij ook dat soort dingen kunnen? Themis had haar kunde nog nooit tentoon gespreid, tenzij ze niet anders kon. Edmond had haar slechts één keer ooit gezien als ze haar volle macht had gebruikt, iets dat zijn wolf destijds eng had gevonden. En de andere keer was tijdens de aanval geweest.
De man was een beetje van beiden, en hij liet zich niet zo snel uit het veld slaan door de kleine Nimf. "Hé rustig aan meissie. Ik heb zelf twee van die koters thuis, met een oppas die ik door en door vertrouw. Ik woon hier niet ver vandaan mocht je toch bedenken dat je zin hebt om vanavond met ons mee te doen. Je weet niet wat je mist." Zijn grijns was ergens gelijk aan die van Themis, en tegelijkertijd was hij heel anders. Dezelfde plagendheid, en vurigheid, maar die van Themis was ondanks dat altijd vriendelijk en warm terwijl deze man vooral aan een pleziertje leek te denken.
Re: Belevenissen van Destan en Aya
Lachend trok hij haar dichter tegen zich aan en drukte een kus op haar kruin. "Ik kan niet wachten om alles te verkennen, liefste." Zelf had hij zijn patronen beschaafd gehouden en stopten ze iets boven de rand van zijn boxershort.
Ach ja, wolf en man waren iets verschillend in de mate waarin ze Themis als Duivelin leuk vonden. Maar daar waren ze ook verschillende wezens voor.
Gaviro moest eventjes op adem komen, maar trok toen Aelia mee naar zijn vrienden en ze struinden langs kraampjes. Hij maakte haar aan het lachen, liet haar ook hapjes proeven en toen ze bij een groep waren waar gedanst werd, bleef hij staan. Met een glimlachje keek hij haar aan. "Dansen, bella?"
"Hmpf. Zorg maar dat je er geen derde verwekt bij een ander," bromde Nova en stond op. Senna keek met grote ogen naar haar moeder en begon toen te bedelen om wat lekkers. Nova moest hier stiekem wat om lachen en wenste de man kordaat nog een fijne avond en leidde haar meisje naar een plekje waar ze eerder al een heleboel kinderen had gezien. Waarschijnlijk had dat kraampje de lekkerste hapjes voor kinderen. Ze was blij dat Senna zo'n initiatief kind was en aanvoelde dat ze weg wilde. Tegelijk had Senna elke gelegenheid gegrepen om te jengelen om hapjes, nadat ze iedereen die net zo groot was als zij met lekkers had zien lopen.
Ach ja, wolf en man waren iets verschillend in de mate waarin ze Themis als Duivelin leuk vonden. Maar daar waren ze ook verschillende wezens voor.
Gaviro moest eventjes op adem komen, maar trok toen Aelia mee naar zijn vrienden en ze struinden langs kraampjes. Hij maakte haar aan het lachen, liet haar ook hapjes proeven en toen ze bij een groep waren waar gedanst werd, bleef hij staan. Met een glimlachje keek hij haar aan. "Dansen, bella?"
"Hmpf. Zorg maar dat je er geen derde verwekt bij een ander," bromde Nova en stond op. Senna keek met grote ogen naar haar moeder en begon toen te bedelen om wat lekkers. Nova moest hier stiekem wat om lachen en wenste de man kordaat nog een fijne avond en leidde haar meisje naar een plekje waar ze eerder al een heleboel kinderen had gezien. Waarschijnlijk had dat kraampje de lekkerste hapjes voor kinderen. Ze was blij dat Senna zo'n initiatief kind was en aanvoelde dat ze weg wilde. Tegelijk had Senna elke gelegenheid gegrepen om te jengelen om hapjes, nadat ze iedereen die net zo groot was als zij met lekkers had zien lopen.
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die
Re: Belevenissen van Destan en Aya
Met grote ogen keek Aelia even naar Gaviro. "Ik eh... Ik kan niet dansen." Dat was niet helemaal waar, haar ouders en Nova hadden het haar wel geleerd maar Aelia had eigenlijk nog nooit echt gedanst dus ze wist niet of ze het kon. Alsof je daarmee een Italiaan kon afwimpelen...
Themis keek op toen ze Senna hoorde en glimlachte naar het meisje terwijl ze haar met een knipoog wat lekker van de stal gaf. Edmond en zij hadden inmiddels een eerste rondje door een paar straten afgelegd en hoewel ze af en toe wel een oogje op Nova hielden, waren ze heus niet als een soort gevangenisbewaarder op haar aan het letten. Themis glimlachte zacht naar Nova. "Hé lieverd. Wat vind je ervan tot nu toe?" Ze had de twee mannen net niet gezien, wist niet wat zich had voorgevallen maar als ze het zou horen zou ze het niet erg verbazingwekkend vinden. Toch hoopte ze voornamelijk dat Nova een ontspannen en leuke avond had.
Themis keek op toen ze Senna hoorde en glimlachte naar het meisje terwijl ze haar met een knipoog wat lekker van de stal gaf. Edmond en zij hadden inmiddels een eerste rondje door een paar straten afgelegd en hoewel ze af en toe wel een oogje op Nova hielden, waren ze heus niet als een soort gevangenisbewaarder op haar aan het letten. Themis glimlachte zacht naar Nova. "Hé lieverd. Wat vind je ervan tot nu toe?" Ze had de twee mannen net niet gezien, wist niet wat zich had voorgevallen maar als ze het zou horen zou ze het niet erg verbazingwekkend vinden. Toch hoopte ze voornamelijk dat Nova een ontspannen en leuke avond had.
Re: Belevenissen van Destan en Aya
Nou in elk geval niet deze Italiaan. Gaviro lachte en pakte haar hand en sleepte haar zonder meer mee. "Niemand kan dansen." Hij lachte erbij en knipoogde, al was het natuurlijk niet waar. "Gewoon bewegen op de muziek, bella!" Gaviro danste een gek rondje rond het vuur en kwam weer bij haar terug. Rustig zwierde hij met zijn heupen en kon alleen maar naar haar grijnzen. Hij had het veel te veel naar zijn zin met haar.
Toen Aelia verlegen bleef, legde hij zijn handen iets boven haar heupen en hielp haar wat mee met de bewegingen. "Niet teveel denken, ja? Gewoon voelen, net als met magie."
Senna glimlachte lichtjes terug. Ze hadden niet overdreven toen ze haar hadden gewaarschuwd waar het feest voor stond en hoe het eraan toe ging. Wat dat betreft was Eldon eigenlijk een heel beschermde omgeving. Iedereen kende haar -behalve de eerstejaars- en niemand gedroeg zich op een manier naar haar waardoor ze zin had om degene te slaan. "Nogal wat aangeschoten mensen. Ik denk dat ik nog een rondje doe met Senna en dan naar huis ga. Weet je waar je moeder is gebleven?" Ze kon goed opschieten met Shani, nadat ze bij haar had uitgehuild en zou graag een beetje bij de vrouw in de buurt blijven.
Toen Aelia verlegen bleef, legde hij zijn handen iets boven haar heupen en hielp haar wat mee met de bewegingen. "Niet teveel denken, ja? Gewoon voelen, net als met magie."
Senna glimlachte lichtjes terug. Ze hadden niet overdreven toen ze haar hadden gewaarschuwd waar het feest voor stond en hoe het eraan toe ging. Wat dat betreft was Eldon eigenlijk een heel beschermde omgeving. Iedereen kende haar -behalve de eerstejaars- en niemand gedroeg zich op een manier naar haar waardoor ze zin had om degene te slaan. "Nogal wat aangeschoten mensen. Ik denk dat ik nog een rondje doe met Senna en dan naar huis ga. Weet je waar je moeder is gebleven?" Ze kon goed opschieten met Shani, nadat ze bij haar had uitgehuild en zou graag een beetje bij de vrouw in de buurt blijven.
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die
Re: Belevenissen van Destan en Aya
Zijn handen op haar heupen (of er net boven) maakte haar niet minder verlegen. Maar Aelia, met een toch wel zichtbare blos op haar kaken, probeerde het. Het duurde even, maar na nog twee drankjes (om haar weer even op haar gemak te stellen waren ze even weggelopen bij Gaviro's vrienden) lukte het Aelia om wat losser te worden en liet ze zich weer het feestgedruis in verleiden door de jonge Duivel. En dit keer lukte het haar om naar haar gevoel te luisteren en op de muziek mee te bewegen, waarbij al snel zou blijken dat niet alleen haar moeder kon verleiden met dans (maar dat wist Aelia gelukkig niet).
"Ik heb haar al even niet gezien. Maar ik blijf wel bij je tot we haar hebben gevonden." Want net op dat moment zag Themis wel twee herkenbare horens. Lonan viel Edmond om de schouders, de man had duidelijk een glaasje mede teveel op. "Zoon," zei hij met een lichte dubbele tong, waarmee de betekenis van 'zoon' eigenlijk alleen maar sterker werd. Lonan had nooit onder stoelen of banken gestoken dat hij eerst even had moeten wennen aan Edmond, maar dat hij de jongen al vrij snel in zijn hart had gesloten en dat hij heel blij was met de partner van zijn dochter. "Je moet me helpen. Die oude geitenkoppen daar," waarop hij wees naar een groep vrienden van hem. "Die geloven niet dat jij en ik in staat zijn hen allemaal te verslaan vanavond. We gaan ze even ongelijk bewijzen!" Themis moest zacht grinniken en knipoogde naar haar man. "Ik kom je zo wel redden lieverd." Waarop ze zich weer tot Nova wende. Ze zou Edmond echt wel weer vinden, en de rest van de avond met hem spenderen. Maar tot ze Shani hadden gevonden liet ze Nova liever niet alleen, want aan diens woorden had ze wel opgemaakt dat niet iedereen zich even netjes had gedragen tegenover haar. Met een zwier zette Themis Senna op haar schouders zodat het meisje alles beter kon zien. "Kom, dan laat ik jullie zien waar ik mijn eerste Saturnalia heb gevierd." Mogelijk was Shani daar ook.
"Ik heb haar al even niet gezien. Maar ik blijf wel bij je tot we haar hebben gevonden." Want net op dat moment zag Themis wel twee herkenbare horens. Lonan viel Edmond om de schouders, de man had duidelijk een glaasje mede teveel op. "Zoon," zei hij met een lichte dubbele tong, waarmee de betekenis van 'zoon' eigenlijk alleen maar sterker werd. Lonan had nooit onder stoelen of banken gestoken dat hij eerst even had moeten wennen aan Edmond, maar dat hij de jongen al vrij snel in zijn hart had gesloten en dat hij heel blij was met de partner van zijn dochter. "Je moet me helpen. Die oude geitenkoppen daar," waarop hij wees naar een groep vrienden van hem. "Die geloven niet dat jij en ik in staat zijn hen allemaal te verslaan vanavond. We gaan ze even ongelijk bewijzen!" Themis moest zacht grinniken en knipoogde naar haar man. "Ik kom je zo wel redden lieverd." Waarop ze zich weer tot Nova wende. Ze zou Edmond echt wel weer vinden, en de rest van de avond met hem spenderen. Maar tot ze Shani hadden gevonden liet ze Nova liever niet alleen, want aan diens woorden had ze wel opgemaakt dat niet iedereen zich even netjes had gedragen tegenover haar. Met een zwier zette Themis Senna op haar schouders zodat het meisje alles beter kon zien. "Kom, dan laat ik jullie zien waar ik mijn eerste Saturnalia heb gevierd." Mogelijk was Shani daar ook.
Re: Belevenissen van Destan en Aya
Nova legde beschermend haar handen op het slapende ukkie op haar buik en liep rustig met haar mee. Ze kwamen nog wat bekenden tegen, kletsten met deze en gene en al met al was Nova opgelucht toen ze Shani zagen. De vrouw liet haar gesprekspartners direct in de steek en nam met een warme glimlach Senna over van haar dochter. Ze knikte woordeloos naar Themis. Uiteraard zou ze op Nova en haar kleintjes letten, daar hoefde ze zich geen zorgen om te maken.
Nova liet zich gewillig in de knuffel van de vrouw trekken en gebaarde naar Themis dat ze gerust terug kon gaan naar het feest. Ze was veilig hier.
Ondertussen had Edmond geen idee waarmee hij zijn schoonvader moest helpen, want toen ze terugkwamen bij de vrienden wist niemand meer wat voor wedstrijd er in gedachten was geweest. In plaats daarvan hadden ze het over sport, over vroeger en meiden versieren, over dat ze allemaal goed terecht waren gekomen en dat het een mooie avond was. Edmond vond het grappig om deel te zijn van het vriendenclubje en dronk met ze mee -zij het op een veel en veel rustiger tempo.
Het was geweldig om haar te zien ontspannen uiteindelijk en Gaviro lachte haar ontwapenend toe. Beiden zouden wel teveel drank binnenkrijgen die avond dan eigenlijk zou mogen, maar Saturnalia was natuurlijk ook niet iets wat ze elke dag vierden, dus het moest kunnen. Hun dansen werd steeds verleidelijker en zwoeler en dichter bij elkaar. Hij deed zijn best zijn handen beschaafd te houden, maar kon het niet laten om af en toe over haar billen te strelen.
_____________________
Ondertussen, vele, vele kilometers verderop, ging het iets minder op Eldon. Door alle druk en het vele werk, sliep Destan wel als een blok, maar rustte hij maar slecht uit. Er kwamen weer veel nachtmerries naar boven en daardoor was hij niet altijd de beste versie van zichzelf zoals Aya hem had leren kennen.
Met een zwaar hart klom hij de trap op naar de toren. Het was nog steeds een bijzondere plek voor hen. De plek waar hij haar voor het eerst had gekust, een plek waar ze elkaar beter hadden leren kennen, en een plek waar Aya af en toe nog steeds naar toe vluchtte.
Destan kwam bij haar zitten, zijn lichtbruine ogen keken verontschuldigend. "Het spijt me, lieverd. Ik had niet mogen schreeuwen naar je." Hij ging zuchtend, moe als hij was, met een hand door zijn haren. Gelukkig was alles weer goed terug gegroeid na alle scheerbeurten. Het was alleen minder wild en een stukje donkerder geworden, waardoor ondertussen de halve school aannam dat hij een biologische zoon was van Kaspar.
Hij wist dat het voor haar ook zwaar was, met haar werkuren en haar vriendin ver weg en beiden nog steeds aan het herstellen van verdriet en van de epidemie en van zijn tijd weg.. Desalniettemin wist hij heel goed dat de schuld van al hun ruzies bij hem lag en die nam hij zonder morren op zich. Voorzichtig zocht hij toenadering en reikte naar haar hand om deze te pakken.
Nova liet zich gewillig in de knuffel van de vrouw trekken en gebaarde naar Themis dat ze gerust terug kon gaan naar het feest. Ze was veilig hier.
Ondertussen had Edmond geen idee waarmee hij zijn schoonvader moest helpen, want toen ze terugkwamen bij de vrienden wist niemand meer wat voor wedstrijd er in gedachten was geweest. In plaats daarvan hadden ze het over sport, over vroeger en meiden versieren, over dat ze allemaal goed terecht waren gekomen en dat het een mooie avond was. Edmond vond het grappig om deel te zijn van het vriendenclubje en dronk met ze mee -zij het op een veel en veel rustiger tempo.
Het was geweldig om haar te zien ontspannen uiteindelijk en Gaviro lachte haar ontwapenend toe. Beiden zouden wel teveel drank binnenkrijgen die avond dan eigenlijk zou mogen, maar Saturnalia was natuurlijk ook niet iets wat ze elke dag vierden, dus het moest kunnen. Hun dansen werd steeds verleidelijker en zwoeler en dichter bij elkaar. Hij deed zijn best zijn handen beschaafd te houden, maar kon het niet laten om af en toe over haar billen te strelen.
_____________________
Ondertussen, vele, vele kilometers verderop, ging het iets minder op Eldon. Door alle druk en het vele werk, sliep Destan wel als een blok, maar rustte hij maar slecht uit. Er kwamen weer veel nachtmerries naar boven en daardoor was hij niet altijd de beste versie van zichzelf zoals Aya hem had leren kennen.
Met een zwaar hart klom hij de trap op naar de toren. Het was nog steeds een bijzondere plek voor hen. De plek waar hij haar voor het eerst had gekust, een plek waar ze elkaar beter hadden leren kennen, en een plek waar Aya af en toe nog steeds naar toe vluchtte.
Destan kwam bij haar zitten, zijn lichtbruine ogen keken verontschuldigend. "Het spijt me, lieverd. Ik had niet mogen schreeuwen naar je." Hij ging zuchtend, moe als hij was, met een hand door zijn haren. Gelukkig was alles weer goed terug gegroeid na alle scheerbeurten. Het was alleen minder wild en een stukje donkerder geworden, waardoor ondertussen de halve school aannam dat hij een biologische zoon was van Kaspar.
Hij wist dat het voor haar ook zwaar was, met haar werkuren en haar vriendin ver weg en beiden nog steeds aan het herstellen van verdriet en van de epidemie en van zijn tijd weg.. Desalniettemin wist hij heel goed dat de schuld van al hun ruzies bij hem lag en die nam hij zonder morren op zich. Voorzichtig zocht hij toenadering en reikte naar haar hand om deze te pakken.
I write for the same reason I breathe - because if I didn't, I would die
Re: Belevenissen van Destan en Aya
Themis glimlachte nog kort naar Nova, maar vertrok toen. De Nimf bedoelde het misschien niet zo, maar dat ze zich op het moment veiliger voelde bij Shani dan bij haar stak Themis een beetje. De Duivelin wist heel goed dat ze het zelf verprutst had door te vertrekken terwijl haar gezin haar nodig had gehad, en toch wist ze ook dat ze het opnieuw zou doen als ze diezelfde keuze zou moeten maken. Charles had niet ongestraft kunnen blijven. Maar was de prijs die ze ervoor leek te betalen het wel waard geweest? Haar beide dochters waren nog altijd wat afstandelijk naar haar. Nova uitte dat openlijk, en ook Aelia zette zich wat van haar af door alles over haar Duivelkant aan haar grootouders te vragen in plaats van aan haar moeder. Met een zucht zocht Themis dan maar Nani op, hoewel ze ook wel wist dat haar vriendin niet dronk en zo wel weer naar huis gaan. De tweeling was redelijk uitputtend.
_________
De drank hielp, het maakte dat Aelia minder nadacht, minder piekerde, zich vrijer voelde en zich dus ook moeiteloos liet verleiden tot de intiemere dansen naarmate de avond vorderden. Ze begon onbewust te blozen toen ze Gaviro's handen op haar billen voelden en sloeg kort haar blik neer, om toen door haar wimpers heen weer naar hem op te kijken. Ze had nog nooit gehad dat een jongen haar echt probeerde te versieren, en het was vreselijk vleiend. Zeker omdat ze deze Duivel best een beetje leuk vond.
_____________________
Aya was moe, al een hele tijd. Hoewel ze de kilo's van de epidemie weer terug had gekregen, was haar blik al een hele tijd niet meer zo levendig als hij normaal was geweest, en zag ze vaak bleek. Destan sliep misschien diep door al dat werk, maar zijn nachtmerries hielden haar nog altijd vaak wakker. Daarnaast hadden ze, om hem niet weer in de verleiding te brengen, alle drank het huis uitgedaan en dat maakte dat ze er nog wel eens aan herinnerd werd dat het nog steeds niet 'normaal' was tussen hen. Een gezellige avond, met z'n tweetjes en een glas wijn zat er nog altijd niet in.
Aya zou nooit van Kaspar vragen om weer terug te komen en weer wat werk op zich te nemen zodat het stel eindelijk eens de broodnodige adempauze kreeg. Dat zou ze de oudere weerwolf, wiens partner immers verlamd was geraakt door de epidemie, niet aandoen. Maar soms kon ze het niet helpen om te wensen dat hij weer de school in zou lopen, hoewel ze wel oppaste en die wens weghield van de band.
Toen Destan naast haar ging zitten keek Aya niet op. Het was dat ze zo moe was en al zo'n hoofdpijn had, maar anders had ze hier zeker weten zitten huilen. Nu had ze geen tranen meer. Het was immers niet hun eerste ruzie geweest in de afgelopen tijd. Aya zou hem nooit 'de schuld' geven van hun ruzies, ze zou hem dat soort kinderachtige verwijten niet maken, maar ze wist zo langzamerhand niet meer wat ze moest doen om ze te voorkomen. Destan kon om het minste geringste uit zijn slof schieten, en het enige wat zij nog leek te kunnen doen was te voorkomen dat ze ruzie zouden maken waar de tweeling bij was. En dat ging af en toe maar net goed. "Het is al goed," zei ze dan ook afgemeten, terwijl ze zowaar haar hand terugtrok. Ze wist dat als hij haar nu aanraakte, ze in tranen uit zou barsten en ze was klaar met het huilen. Wat was er toch tussen hen in gekomen dat ze zo waren geworden? Ze hadden zelfs al in geen weken de tijd gehad om te transformeren en er samen als wolven even op uit te gaan.
_________
De drank hielp, het maakte dat Aelia minder nadacht, minder piekerde, zich vrijer voelde en zich dus ook moeiteloos liet verleiden tot de intiemere dansen naarmate de avond vorderden. Ze begon onbewust te blozen toen ze Gaviro's handen op haar billen voelden en sloeg kort haar blik neer, om toen door haar wimpers heen weer naar hem op te kijken. Ze had nog nooit gehad dat een jongen haar echt probeerde te versieren, en het was vreselijk vleiend. Zeker omdat ze deze Duivel best een beetje leuk vond.
_____________________
Aya was moe, al een hele tijd. Hoewel ze de kilo's van de epidemie weer terug had gekregen, was haar blik al een hele tijd niet meer zo levendig als hij normaal was geweest, en zag ze vaak bleek. Destan sliep misschien diep door al dat werk, maar zijn nachtmerries hielden haar nog altijd vaak wakker. Daarnaast hadden ze, om hem niet weer in de verleiding te brengen, alle drank het huis uitgedaan en dat maakte dat ze er nog wel eens aan herinnerd werd dat het nog steeds niet 'normaal' was tussen hen. Een gezellige avond, met z'n tweetjes en een glas wijn zat er nog altijd niet in.
Aya zou nooit van Kaspar vragen om weer terug te komen en weer wat werk op zich te nemen zodat het stel eindelijk eens de broodnodige adempauze kreeg. Dat zou ze de oudere weerwolf, wiens partner immers verlamd was geraakt door de epidemie, niet aandoen. Maar soms kon ze het niet helpen om te wensen dat hij weer de school in zou lopen, hoewel ze wel oppaste en die wens weghield van de band.
Toen Destan naast haar ging zitten keek Aya niet op. Het was dat ze zo moe was en al zo'n hoofdpijn had, maar anders had ze hier zeker weten zitten huilen. Nu had ze geen tranen meer. Het was immers niet hun eerste ruzie geweest in de afgelopen tijd. Aya zou hem nooit 'de schuld' geven van hun ruzies, ze zou hem dat soort kinderachtige verwijten niet maken, maar ze wist zo langzamerhand niet meer wat ze moest doen om ze te voorkomen. Destan kon om het minste geringste uit zijn slof schieten, en het enige wat zij nog leek te kunnen doen was te voorkomen dat ze ruzie zouden maken waar de tweeling bij was. En dat ging af en toe maar net goed. "Het is al goed," zei ze dan ook afgemeten, terwijl ze zowaar haar hand terugtrok. Ze wist dat als hij haar nu aanraakte, ze in tranen uit zou barsten en ze was klaar met het huilen. Wat was er toch tussen hen in gekomen dat ze zo waren geworden? Ze hadden zelfs al in geen weken de tijd gehad om te transformeren en er samen als wolven even op uit te gaan.
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 5 gasten